Aπαντήσεις για όλους και όλα έδωσε ο Σταύρος Θεοδωράκης στη Διακαναλική Συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε το μεσημέρι της Κυριακής ενόψει των επικείμενων ευρωεκλογών της 26ης Μαΐου, στο
Τη συζήτηση συντόνισε η εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Κατερίνα Μπακογιάννη.
Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής του Ποταμιού απαντώντας στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων, τόνισε:
Για την Παιδεία και τους νέους
Καμία χώρα δε βγήκε απ’ την κρίση χωρίς να επενδύσει στην Παιδεία και στους νέους.
Θέλουμε μια ανοιχτή παιδεία και ευκαιρίες στους νέους, ώστε να μην είναι η Ελλάδα μια χώρα συνταξιούχων.
Θέλουμε μια ανοιχτή παιδεία και ευκαιρίες στους νέους, ώστε να μην είναι η Ελλάδα μια χώρα συνταξιούχων.
Πιστεύω θα πρέπει να υπάρχει μια εθνική πολιτική για να κρατήσουμε τους νέους.
Χρειάζεται ένα προβάδισμα στους πολιτικούς που κουβαλάνε νέες απόψεις και όχι σε αυτούς που κουβαλάνε τις αρρώστιες του παλιού συστήματος.
Για τις ευρωεκλογές
Οι δημοσκοπήσεις του Σαββάτου που μας δείχνουν 2,5% με ανώτερη τιμή 3,9%, είναι η αρχή της αντιστροφής.
Το Ποτάμι θα είναι η έκπληξη των εκλογών, η θετική έκπληξη, γιατί όλο και περισσότεροι πολίτες συνειδητοποιούν ότι μια ψύχραιμη, σοβαρή ευρωπαϊκή φωνή, πρέπει να έχει λόγο στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Από τους 500.000 πολίτες που έφυγαν από τη χώρα στην κρίση, θα ψηφίσουν στις ευρωεκλογές λιγότεροι από 15.000, διότι το Υπουργείο Εσωτερικών είναι της γραφειοκρατίας και της κομματίλας.
Μέχρι τώρα μιλούσαν οι κομματικοί στρατοί. Τις επόμενες μέρες θα μιλήσουν οι πολίτες που δεν είναι ενταγμένοι σε κομματικά σχήματα.
Είναι προσβολή για την ευρωπαϊκή ιδέα να λένε πολλοί πολιτικοί αρχηγοί, ότι οι ευρωεκλογές είναι το πρώτο’ ημίχρονο μιας τελικής μάχης.
Οι πολίτες να αποδοκιμάσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δε μπορεί και να επιβραβεύσουν τους υπουργούς του παρελθόντος.
Οι Έλληνες είναι αποφασισμένοι να πορευτούν ως μια χώρα ειρήνης της Ευρώπης, επιλέγοντας ευρωπαϊκές λύσεις και όχι ντεμί και “ναι μεν αλλά” Ευρωπαίους.
Δεν είμαστε με κανένα τρόπο με τον κ. Bέμπερ και νομίζω ότι ήταν ένα λάθος του κ. Μητσοτάκη, που πρόβαλλε τόσο πολύ τη λύση Βέμπερ.
Βλέπουμε συνεχώς τελευταία τη ΝΔ με εθνικιστικές της εξάρσεις. Τα ακραία εθνικιστικά είναι πολύ μακριά από το ευρωπαϊκό όραμα.
Σε αυτές τις εκλογές οι πολίτες πρέπει να στείλουν τους αληθινούς Ευρωπαίους στην Ευρώπη.
Να γίνει ξεκάθαρο πόσο απομακρυνόμαστε από αυτή την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για τον κ. Βέμπερ ως ηγέτη της Ευρώπης.
Ο κ. Βέμπερ είναι αντίθετος στο να υπάρξει ένα Ταμείο για την αντιμετώπιση της ανεργίας και στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, που είναι κόντρα στην εθνική γραμμή.
Δεν αρκεί το μπράβο. Πρέπει να θυμηθείς την Κυριακή να επιλέξεις το Ποτάμι και να το ρίξεις στην κάλπη. Αγαπάς το Ποτάμι; Απόδειξη.
Το Ποτάμι θα υποστηρίξει τις προτάσεις της Αναγέννησης του προέδρου Μακρόν που οδηγούν σε μια αναγέννηση της Ευρώπης.
Ενιαίο αμυντικό δόγμα στην Ευρώπη και φορολογική δικαιοσύνη.
Πολλές από τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στην Ευρωπαϊκή Αναγέννηση λύνουν χρόνια προβλήματα της καθυστερημένης πολιτικής αλλά και οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.
Για τις Πρέσπες και τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις
Δεν σκέφτηκα ούτε μια στιγμή ποιο είναι το συμφέρον του κόμματός μου σ’ αυτή την υπόθεση, αλλά μόνο το συμφέρον της πατρίδας, της Μακεδονίας, της Βόρειας Ελλάδας.
Πετύχαμε να πάρουμε το όνομα πίσω, να αναγνωρίσουν ότι η αρχαία μακεδονική ιστορία είναι υπόθεση των Ελλήνων και να δυναμώσουμε τις σχέσεις με τους συμμάχους μας, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
Όταν ήταν ο κ. Βέμπερ στη Νεμέα,είπε ότι «η Ευρώπη είναι πολύ θετική γι' αυτή τη συμφωνία», ενώ ο κ. Μητσοτάκης απολογούμενος είπε «σε όλες τις οικογένειες υπάρχουν και μικρές διαφορές». Είναι μικρή διαφορά οι “Συμφωνία των Πρεσπών;”.
Ενισχύθηκαν οι δεσμοί αλληλεγγύης με τους συμμάχους, κάτι που αρνήθηκε η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, υποκύπτοντας στο πρόσκαιρο κομματικό όφελος.
Το ευρωπαϊκό όραμα, θέλει συνεργασία στα Βαλκάνια και να μην υπάρχει διείσδυση των Ρώσων και των Τούρκων.
Η Θεσσαλονίκη είναι η πρωτεύουσα δύναμη στα Βαλκάνια.
Πρέπει να υπάρξει ένα Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας με τους Αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων και τους Αρχηγούς των Κομμάτων, οι οποίοι θα πάρουν τις κρίσιμες αποφάσεις για
τη χώρα στα εξοπλιστικά προγράμματα, στην άμυνα, στις σχέσεις με τις γειτονικές μας χώρες και κυρίως με τον εξ ανατολών γείτονά μας.
τη χώρα στα εξοπλιστικά προγράμματα, στην άμυνα, στις σχέσεις με τις γειτονικές μας χώρες και κυρίως με τον εξ ανατολών γείτονά μας.
Ο κ. Ερντογάν συνεχίζει να παίζει με τα σπίρτα και αυτό είναι επικίνδυνο για την ασφάλεια στην περιοχή.
Οι Τουρκοκύπριοι και οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να ζήσουν μαζί και να αποφασίσουν μαζί να εκμεταλλευτούν τους πόρους από κοινού.
Είναι σωστή η πολιτική του κ. Αναστασιάδη που κάνει τις γεωτρήσεις σε συμμαχία με δυτικές δυνάμεις.
Για τις συνεργασίες
Οι όποιες αποχωρήσεις έγιναν από το Ποτάμι δεν είχαν σχέση με τις ιδέες αλλά με την ακατανίκητη έλξη που ασκεί σε κάποιους η καρέκλα.
Το Ποτάμι, σύμφωνα με το Συνέδριο του, πιστεύει στην ανάγκη μια πολιτικής αλλαγής και στην ανάγκη να υπάρχει μια φιλελεύθερη ευρωπαϊκή σύγχρονη κυβέρνηση.
Συνεργασίες, ναι, σε φιλελεύθερη, ευρωπαϊκή κατεύθυνση, αλλά με το Ποτάμι αντίβαρο σε αυτούς που σκέφτονται ότι μπορούμε να επιστρέψουμε στα λάθη του παρελθόντος.
Δεν συμμετέχουμε στην τελευταία προσπάθεια του κ. Τσίπρα να εμφανιστεί ως προοδευτικός και ενωτικός.
Θέλουμε καθαρά μοντέλα στην πολιτική. Το ότι είμαστε σε κάποια στιγμή σύμμαχοι για να λύσουμε ένα πρόβλημα δεν σημαίνει ότι δίνουμε λευκές επιταγές, για να επανέλθουν οι κακές πολιτικές του παρελθόντος.
Υπερασπιζόμαστε τη μεγάλη κατεύθυνση, αλλά και τη σύγχρονη πολιτική που λέει εάν σήμερα σου δίνεται η δυνατότητα να διορθώσεις ένα πρόβλημα στη χώρα σου, το διορθώνεις, ακόμη κι αν ο άλλος είναι ο κακός.
Δεν έχουμε ψυχολογικά τραύματα από παιδιά. Ξέρουμε ότι και ένας αντίπαλος μπορεί να πει
κάτι σωστό.
κάτι σωστό.
Εμείς δεν κρατάμε μούτρα, ούτε θα συμπεριφερθούμε σαν τα κακά παιδιά στα γήπεδα που παίρνουν τη μπάλα και φεύγουν.
Είναι σημαντικό να φύγει το αγκάθι της απόλυτης απλής αναλογικής. Ένα τυφλό αναλογικό σύστημα σαν κι αυτό που έχει προτείνει και ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι διαλυτικό για το πολιτικό σύστημα. Να μη διασπαστεί το πολιτικό σύστημα σε τόσα πολλά μικρά κομμάτια που θα είναι σαν ένα βάζο που δε θα μπορέσει ποτέ να ξανακολλήσει.
Ένα σύγχρονο Κόμμα δεν μπορεί να απαντήσει στα διλήμματα του φθινοπώρου του 2019 με τις θέσεις του χειμώνα του 2019.
Οι πέντε προτεραιότητες για μια κυβερνητική συνεργασία είναι: Πρώτα οι νέοι, έξω τα Κόμματα, μπροστά το περιβάλλον, ναι στη διαφορετικότητα, σεβασμός στα δικαιώματα του άλλου.
Για την Αυτοδιοίκηση:
Είναι προσβολή και πισωγύρισμα να χρωματίζονται κομματικά οι Δήμοι και οι Περιφέρειες.
Είναι προσβολή και πισωγύρισμα να χρωματίζονται κομματικά οι Δήμοι και οι Περιφέρειες.
Στηρίζουμε Δημάρχους που προέρχονται από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ. Δημάρχους ακομμάτιστους που απαντούν στα προβλήματα της κάθε περιοχής.
Ήταν αποτυχημένη η θητεία της κ. Δούρου αφού δεν κατάφερε να ανταποκριθεί σε δύο μεγάλες στιγμές για την Περιφέρεια. Δεν μπόρεσε, στο Μάτι και στη Μάνδρα, να αντιπροσωπεύσει έναν αποφασισμένο και αποτελεσματικό μηχανισμό.
Οι Περιφέρειες είναι σήμερα, τροχονόμοι χρημάτων.
Είναι καταστροφικές οι συνέπειες του μοντέλου «απλή αναλογική» στους Δήμους.
Για το κομματικό κράτος:
Το Ποτάμι στις πιο δύσκολες στιγμές για το πολιτικό σύστημα, τοποθετήθηκε σε απόσταση από τα άλλα κόμματα, παίρνοντας τολμηρές αποφάσεις, προκειμένου να μην είναι η Ελλάδα ένα ατέλειωτο κομματικό γήπεδο.
Το Ποτάμι στις πιο δύσκολες στιγμές για το πολιτικό σύστημα, τοποθετήθηκε σε απόσταση από τα άλλα κόμματα, παίρνοντας τολμηρές αποφάσεις, προκειμένου να μην είναι η Ελλάδα ένα ατέλειωτο κομματικό γήπεδο.
Δεν έχουμε σκοπό να γίνουμε κι εμείς ένα κόμμα που θα προσπαθήσει να ερμηνεύει όλα τα πράγματα της δημόσιας ζωής με βάση την κομματική του ταυτότητα.
Είχαμε τα γαλάζια, είχαμε τα πράσινα παιδιά, προστέθηκαν - γιατί λεφτά υπάρχουν από ό,τι φαίνεται- και τα παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ στο Δημόσιο.
Η απόλυτη προτεραιότητα της χώρας είναι ένα μη κομματικό Δημόσιο, χωρίς γαλάζια, πράσινα και πορτοκαλί παιδιά.
Τι θα κάνει ο κ. Μητσοτάκης με τους εν αναμονή διευθυντές που τους βλέπουμε να έχουν ήδη αρχίσει να μοιράζουν θέσεις;
Θα αφήσουμε το Δημόσιο στα χέρια των αξιόλογων στελεχών του ή θα το καπελώνουμε συνεχώς με τα κομματικά μας στελέχη;
Οι δημόσιοι υπάλληλοι πρέπει να αξιολογούνται από ανεξάρτητες Αρχές και όχι από το γραφείο του Υπουργού, και αν δε μπορούν να αντεπεξέλθουν στα καθήκοντά τους θα πρέπει ν’ απομακρύνονται,
Θέλουμε ένα νέο Δημόσιο, μικρότερο, αποτελεσματικότερο και χωρίς δερβέναγα από το κόμμα που εκείνη τη στιγμή κυβερνά.
Για την οικονομία:
Κάποια από αυτά τα μέτρα είναι κλεμμένα από το Ποτάμι και από τη ΝΔ και κάποια στιγμή έπρεπε να γίνουν.
Κάποια από αυτά τα μέτρα είναι κλεμμένα από το Ποτάμι και από τη ΝΔ και κάποια στιγμή έπρεπε να γίνουν.
Δέκα μέρες πριν τις εκλογές “ανοίγω το πορτοφόλι και αρχίζω και μοιράζω”. Πράγματα πρόχειρα και τελικά άδικα για ένα τμήμα της κοινωνίας, για μεγάλο τμήμα της κοινωνίας.
Δε μπορεί σήμερα ένας ελεύθερος επαγγελματίας να πληρώνει το 60% των χρημάτων που βγάζει στο κράτος. Η κατεύθυνση πρέπει να είναι ότι μέχρι 40% να είναι οι φόροι και οι εισφορές.
Τα κρυμμένα λεφτά είναι στο Δημόσιο και θα έλθουν εάν απαλλαχθεί το Δημόσιο από ένα τμήμα του, που είναι καθαρά πολιτικό, κομματικό και καθαρά γραφειοκρατικό.
Για το Ποτάμι:
Ένα σύγχρονο Κόμμα δεν μπορεί να είναι οχυρωμένο στις παλιές ιδεολογίες, σε κείμενα που έχουν γραφτεί δυο αιώνες πριν.
Ένα σύγχρονο Κόμμα δεν μπορεί να είναι οχυρωμένο στις παλιές ιδεολογίες, σε κείμενα που έχουν γραφτεί δυο αιώνες πριν.
Η ταυτότητα του Ποταμιού είναι ένα σύγχρονο Κίνημα που δεν είναι περιχαρακωμένο ιδεολογικά και απαντά στα επίκαιρα προβλήματα τα οποία λύνονται με σύγχρονη σκέψη.
Είναι ένα Κόμμα πολιτικής και όχι ιδεολογικής συμφωνίας.
Η διάψευση των υποσχέσεων, η επιβεβαίωση ότι όλα στην πολιτική των Κομμάτων εξουσίας κρύβουν ψέματα, θα πρέπει να ήταν αρκετός λόγος για να φτάσει ο κόσμος στο Ποτάμι.
Αν τους αφήσουμε μόνους και πανίσχυρους η ζωή μας θα είναι ένας συνεχής εμφύλιος πόλεμος, με τους πολιτικούς να μην βλέπουν καμία χαραμάδα συνεννόησης.
Τι κερδίζουν οι πολίτες από αυτές τις διαμάχες, από αυτές τις συνεχείς εμφύλιες συρράξεις;
Αυτές οι σκέψεις νομίζω ότι θα ήταν αρκετές για τους πολίτες για να ψηφίσουν μια σύγχρονη δύναμη.
Η πορεία του Ποταμιού με νικηφόρο αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές το καλοκαίρι, το φθινόπωρο στις εθνικές εκλογές, θα είναι μια πορεία αυτόνομη.
Το Ποτάμι δεν έχει ιστορία στο πολιτικό σύστημα, δεν έχει, λοιπόν, κομματικό στρατό. Έτσι οι πολίτες συσπειρώνονται στο Ποτάμι τις τελευταίες μέρες.
Εμείς λέμε ότι τα σύγχρονα προβλήματα λύνονται με σύγχρονη σκέψη και όχι με παλιά κείμενα.
Άρα το Ποτάμι θα επιμείνει ότι δεν θα είναι περιχαρακωμένο ιδεολογικά. Είναι ένα Κόμμα πολιτικής συμφωνίας και όχι ιδεολογικής συμφωνίας. Έτσι θα πορευτούμε γιατί πιστεύω αυτά είναι τα αναγκαία για την κοινωνία.
Το Ποτάμι είναι αντίβαρο σε αυτούς που σκέφτονται ότι μπορούμε να επιστρέψουμε στα λάθη του παρελθόντος.
Για ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΚΙΝΑΛ:
Όλοι είπαν ψέματα και δεν ήταν ψέματα χωρίς κόστος. Ήταν ψέματα που πλήρωσε ο ελληνικός λαός.
Όλοι είπαν ψέματα και δεν ήταν ψέματα χωρίς κόστος. Ήταν ψέματα που πλήρωσε ο ελληνικός λαός.
Κανείς δεν έχει αμφισβητήσει ότι το ψέμα του 2015 του κ. Τσίπρα μας στοίχισε κάποια δισεκατομμύρια.
Η τελευταία σύγκρουση του κ. Τσίπρα με τον κ. Μητσοτάκη στη Βουλή, δεν ήταν τυχαία ήταν προγραμματισμένη από τα κομματικά επιτελεία και των δύο.
Η Ακροδεξιά στην Ελλάδα βρήκε έκφραση στην κυβέρνησή του κ. Τσίπρα, μέσω του κ. Καμμένου.
Αυτή η εθνικιστική έξαρση που έχει πιάσει τη ΝΔ, γιατί πιστεύουν ότι θα κερδίσουν την ψήφο όλων των ακραίων στοιχείων, είναι λάθος.
Οι βουλευτές της Ν.Δ μαζί με εκείνους της Χρυσής Αυγής ψήφισαν από κοινού να μην ανοίξουν περάσματα από τη Βόρεια Ελλάδα προς τη Βόρεια Μακεδονία.
Ο κ. Τσίπρας του έχει τελειώσει η ιστορία με το Ιράν, με τη Ρωσία, με τη Βενεζουέλα και έχει γίνει Ευρωπαίος. Για πόσο καιρό; Πρόσκαιρα και μετά θα βρει ένα άλλο όχημα λαϊκισμού για να καβαλήσει, κόντρα πάλι στην Ευρώπη;
Οι φίλοι από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη έχουν τέτοια πρόσδεση με το παρελθόν τους, γοητεύονται τόσο από την εικόνα τους στον καθρέφτη, που δεν θέλουν να κάνουν ένα βήμα πίσω, θέλουν να είναι παντού μπροστά, χωρίς καμια αυτοκριτική.
Δείτε εδώ ολόκληρη την απομαγνητοφώνηση:
Κ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ: Καλημέρα σας, καλώς ήρθατε. Στο Ποτάμι μας αρέσουν οι ερωτήσεις και όχι μόνο οι μονόλογοι.
Καλώ λοιπόν αμέσως τον επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρο Θεοδωράκη, να έρθει ν’ απαντήσει σε όλα τα ερωτήματά σας.
Καλώ λοιπόν αμέσως τον επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρο Θεοδωράκη, να έρθει ν’ απαντήσει σε όλα τα ερωτήματά σας.
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Καλημέρα σας. Σε μια εποχή που οι αρχηγοί αποφεύγουν τα ερωτήματα, εμείς είμαστε εδώ για ν’ απαντήσουμε στα ερωτήματα των δημοσιογράφων.
Δε θέλω να πω κάτι άλλο, ο λόγος σ’ εσάς, ο λόγος στους δημοσιογράφους.
Δε θέλω να πω κάτι άλλο, ο λόγος σ’ εσάς, ο λόγος στους δημοσιογράφους.
Σ. ΓΙΑΤΖΟΓΛΟΥ («ALPHA»): Χτες είχα μια συζήτηση με τις κόρες μου, 16 και 12 ετών και τους έθεσα το ερώτημα που θέλω να σας θέσω εγώ σήμερα. Με βομβάρδισαν μ’ ερωτήσεις για την Παιδεία. Και οι δύο φαίνεται πως έχουν ως στρατηγική τους –κι είναι μικρές ακόμη- να φύγουν στο εξωτερικό να σπουδάσουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.
Θα ήθελα να ρωτήσω, στα παιδιά που μπαίνουν τώρα στο Γυμνάσιο, στα παιδιά που μπαίνουν τώρα στο Λύκειο και κάποια από αυτά ψηφίζουν κιόλας, τί θα τους λέγατε, να τους πείσετε να μη φύγουν από την Ελλάδα; Στο μέλλον, δεν έχουν φύγει ακόμη, είναι εδώ.
Θα ήθελα να ρωτήσω, στα παιδιά που μπαίνουν τώρα στο Γυμνάσιο, στα παιδιά που μπαίνουν τώρα στο Λύκειο και κάποια από αυτά ψηφίζουν κιόλας, τί θα τους λέγατε, να τους πείσετε να μη φύγουν από την Ελλάδα; Στο μέλλον, δεν έχουν φύγει ακόμη, είναι εδώ.
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ξέρετε, το πιο στενάχωρο σ’ αυτή τη μεγάλη περιοδεία που έκανα σε όλη την Ελλάδα , ήταν ότι συναντούσε σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό κάποιους ανθρώπους που μου έλεγαν ότι τα παιδιά έχουν φύγει και ότι τα παιδιά ετοιμάζονται για να φύγουν.
Λέω λοιπόν, ότι καμία χώρα δε βγήκε απ’ την κρίση αν δεν επενδύσει στους νέους, αν δεν επενδύσει στην Παιδεία. Οι ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ, στερούν κάποιες δυνατότητες απ’ τα παιδιά μας. Τα μη κρατικά Πανεπιστήμια επί παραδείγματι, για τα οποία εμείς επιμείναμε. Πιστεύω λοιπόν ότι θα πρέπει να υπάρχει μια εθνική πολιτική για να κρατήσουμε τους νέους.
Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο, ότι απ’ όλους αυτούς που έφυγαν, ξέρετε ότι έχουν φύγει 500.000 κόσμος, απ’ όλους αυτούς θα ψηφίσουν στις ευρωεκλογές όπως ξέρετε, λιγότεροι από 15.000. Γιατί το Υπουργείο της γραφειοκρατίας, της κομματίλας, έκρινε ότι θα πρέπει για να ψηφίσει κάποιος στις ευρωεκλογές όταν ζει στο εξωτερικό, να το δηλώσει δυο μήνες πριν, να το δηλώσει δηλαδή αρχές Μαρτίου.
Ήταν κάτι λάθος. Και στερεί το δικαίωμα ψήφου από χιλιάδες παιδιά που έφυγαν. Εμείς λοιπόν θα επιμείνουμε. Αυτό που μπορώ εγώ να πω στις κόρες σας, είναι ότι θέλουμε μια ανοιχτή Παιδεία και θέλουμε ευκαιρίες στους νέους. Ξέρετε, έχω προκαλέσει πολλές φορές τους άλλους αρχηγούς στη Βουλή να μη μοιάζουν και οι ίδιοι ως συνταξιούχοι.
Η Βουλή μετατρέπεται συχνά, μια συζήτηση μόνο για συνταξιούχους, τί θα δώσουμε, τί θα κόψουμε, τί θα πάρουμε. Δεν είναι η Ελλάδα μια χώρα συνταξιούχων. Άρα, αν θέλουμε να κρατήσουμε αυτά τα παιδιά εδώ, θα πρέπει ν’ αλλάξουμε την πολιτική στην Παιδεία, θα πρέπει να δώσουμε ευκαιρίες στους νέους και το δικαίωμα να πειραματίζονται. Αυτό χρειάζεται όμως, ένα προβάδισμα στους πολιτικούς που κουβαλάνε νέες απόψεις και όχι σε αυτούς που κουβαλάνε τις αρρώστιες του παλιού συστήματος.
Λέω λοιπόν, ότι καμία χώρα δε βγήκε απ’ την κρίση αν δεν επενδύσει στους νέους, αν δεν επενδύσει στην Παιδεία. Οι ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ, στερούν κάποιες δυνατότητες απ’ τα παιδιά μας. Τα μη κρατικά Πανεπιστήμια επί παραδείγματι, για τα οποία εμείς επιμείναμε. Πιστεύω λοιπόν ότι θα πρέπει να υπάρχει μια εθνική πολιτική για να κρατήσουμε τους νέους.
Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο, ότι απ’ όλους αυτούς που έφυγαν, ξέρετε ότι έχουν φύγει 500.000 κόσμος, απ’ όλους αυτούς θα ψηφίσουν στις ευρωεκλογές όπως ξέρετε, λιγότεροι από 15.000. Γιατί το Υπουργείο της γραφειοκρατίας, της κομματίλας, έκρινε ότι θα πρέπει για να ψηφίσει κάποιος στις ευρωεκλογές όταν ζει στο εξωτερικό, να το δηλώσει δυο μήνες πριν, να το δηλώσει δηλαδή αρχές Μαρτίου.
Ήταν κάτι λάθος. Και στερεί το δικαίωμα ψήφου από χιλιάδες παιδιά που έφυγαν. Εμείς λοιπόν θα επιμείνουμε. Αυτό που μπορώ εγώ να πω στις κόρες σας, είναι ότι θέλουμε μια ανοιχτή Παιδεία και θέλουμε ευκαιρίες στους νέους. Ξέρετε, έχω προκαλέσει πολλές φορές τους άλλους αρχηγούς στη Βουλή να μη μοιάζουν και οι ίδιοι ως συνταξιούχοι.
Η Βουλή μετατρέπεται συχνά, μια συζήτηση μόνο για συνταξιούχους, τί θα δώσουμε, τί θα κόψουμε, τί θα πάρουμε. Δεν είναι η Ελλάδα μια χώρα συνταξιούχων. Άρα, αν θέλουμε να κρατήσουμε αυτά τα παιδιά εδώ, θα πρέπει ν’ αλλάξουμε την πολιτική στην Παιδεία, θα πρέπει να δώσουμε ευκαιρίες στους νέους και το δικαίωμα να πειραματίζονται. Αυτό χρειάζεται όμως, ένα προβάδισμα στους πολιτικούς που κουβαλάνε νέες απόψεις και όχι σε αυτούς που κουβαλάνε τις αρρώστιες του παλιού συστήματος.
Μ. ΛΙΑΛΙΟΥΤΗ («ΤΑ ΝΕΑ»): Γεια σας. Ακόμη και μια εβδομάδα πριν τις εκλογές, τα γκάλοπ δεν είναι καλά για το Ποτάμι. Πιστεύετε ότι γι’ αυτό φταίει η στάση σας στη Συμφωνία των Πρεσπών; Βλέποντάς το εκ των υστέρων, θα κάνατε κάτι διαφορετικά;
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Είναι δύο τα ερωτήματα και θα τ’ απαντήσω. Το πρώτο είναι οι δημοσκοπήσεις.
Κοιτάξτε, μέχρι τώρα μιλούσαν οι κομματικοί στρατοί, οι ενταγμένοι πολίτες. Νομίζω τις επόμενες μέρες θα μιλήσουν οι πολίτες που δεν είναι ενταγμένοι σε κομματικά σχήματα. Το Ποτάμι δεν έχει ιστορία στο πολιτικό σύστημα, δεν έχει λοιπόν κομματικό στρατό. Οι πολίτες συσπειρώνονται στο Ποτάμι τις τελευταίες μέρες.
Οι δημοσκοπήσεις του Σαββάτου που μας δείχνουν 2,5% με ανώτερη τιμή 3,9%, είναι η αρχή της αντιστροφής. Εγώ πιστεύω ότι το Ποτάμι θα είναι η έκπληξη των εκλογών, η θετική έκπληξη, γιατί όλο και περισσότεροι πολίτες θα συνειδητοποιήσουν ότι μια ψύχραιμη, σοβαρή ευρωπαϊκή φωνή, πρέπει να έχει λόγο στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Μου λέτε τώρα για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Υπάρχει ένα πρόβλημα στο πολιτικό σύστημα, προφανώς όλοι σκεφτόμαστε το πολιτικό συμφέρον -θα σου πουν και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ και το Ποτάμι. Υπάρχει όμως μια μικρή διαφορά: Το πολιτικό συμφέρον κάποιοι το σκέφτονται ως τελικό σταθμό και λένε: Μέχρι τότε πρέπει να υπερισχύσει το κομματικό μου συμφέρον, να δυναμώσω, να βγάλω περισσότερους Βουλευτές, να γίνω κυβέρνηση και μετά θ’ ασχοληθώ και με το πολιτικό συμφέρον.
Το Ποτάμι σκέφτεται αντίθετα. Πρώτος σταθμός, το πολιτικό συμφέρον. Άρα, δε σκέφτηκα ούτε μια στιγμή ποιο είναι το συμφέρον του κόμματός μου σ’ αυτή την υπόθεση. Σκέφτηκα ποιο είναι το συμφέρον της πατρίδας, ποιο είναι το συμφέρον της Μακεδονίας, ποιο είναι το συμφέρον της Βόρειας Ελλάδας.
Και το συμφέρον της Βόρειας Ελλάδας, της Μακεδονίας, της Θεσσαλονίκης, της Ελλάδας, ήταν να πάρει τ’ όνομα πίσω, να μην ονομάζονται πια οι γείτονές μας μόνο «Μακεδονία», να ονομάζονται «Βόρεια Μακεδονία», ν’ αναγνωρίσουν ότι η αρχαία μακεδονική ιστορία είναι υπόθεση των Ελλήνων και να δυναμώσουμε τις σχέσεις μας με τους συμμάχους μας, με το ΝΑΤΟ, με την Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί τους έχουμε ανάγκη.
Τα όσα συμβαίνουν και μάλλον θα τα συζητήσουμε, στο Αιγαίο και στην Κύπρο, δείχνουν ότι το Ποτάμι σε μια δύσκολη στιγμή για τη χώρα πήρε τη σωστή απόφαση: Ενίσχυσε τους δεσμούς αλληλεγγύης με τους συμμάχους, κάτι που αρνήθηκε η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, υποκύπτοντας στο πρόσκαιρο κομματικό όφελος.
Κοιτάξτε, μέχρι τώρα μιλούσαν οι κομματικοί στρατοί, οι ενταγμένοι πολίτες. Νομίζω τις επόμενες μέρες θα μιλήσουν οι πολίτες που δεν είναι ενταγμένοι σε κομματικά σχήματα. Το Ποτάμι δεν έχει ιστορία στο πολιτικό σύστημα, δεν έχει λοιπόν κομματικό στρατό. Οι πολίτες συσπειρώνονται στο Ποτάμι τις τελευταίες μέρες.
Οι δημοσκοπήσεις του Σαββάτου που μας δείχνουν 2,5% με ανώτερη τιμή 3,9%, είναι η αρχή της αντιστροφής. Εγώ πιστεύω ότι το Ποτάμι θα είναι η έκπληξη των εκλογών, η θετική έκπληξη, γιατί όλο και περισσότεροι πολίτες θα συνειδητοποιήσουν ότι μια ψύχραιμη, σοβαρή ευρωπαϊκή φωνή, πρέπει να έχει λόγο στα πολιτικά πράγματα της χώρας.
Μου λέτε τώρα για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Υπάρχει ένα πρόβλημα στο πολιτικό σύστημα, προφανώς όλοι σκεφτόμαστε το πολιτικό συμφέρον -θα σου πουν και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ και το Ποτάμι. Υπάρχει όμως μια μικρή διαφορά: Το πολιτικό συμφέρον κάποιοι το σκέφτονται ως τελικό σταθμό και λένε: Μέχρι τότε πρέπει να υπερισχύσει το κομματικό μου συμφέρον, να δυναμώσω, να βγάλω περισσότερους Βουλευτές, να γίνω κυβέρνηση και μετά θ’ ασχοληθώ και με το πολιτικό συμφέρον.
Το Ποτάμι σκέφτεται αντίθετα. Πρώτος σταθμός, το πολιτικό συμφέρον. Άρα, δε σκέφτηκα ούτε μια στιγμή ποιο είναι το συμφέρον του κόμματός μου σ’ αυτή την υπόθεση. Σκέφτηκα ποιο είναι το συμφέρον της πατρίδας, ποιο είναι το συμφέρον της Μακεδονίας, ποιο είναι το συμφέρον της Βόρειας Ελλάδας.
Και το συμφέρον της Βόρειας Ελλάδας, της Μακεδονίας, της Θεσσαλονίκης, της Ελλάδας, ήταν να πάρει τ’ όνομα πίσω, να μην ονομάζονται πια οι γείτονές μας μόνο «Μακεδονία», να ονομάζονται «Βόρεια Μακεδονία», ν’ αναγνωρίσουν ότι η αρχαία μακεδονική ιστορία είναι υπόθεση των Ελλήνων και να δυναμώσουμε τις σχέσεις μας με τους συμμάχους μας, με το ΝΑΤΟ, με την Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί τους έχουμε ανάγκη.
Τα όσα συμβαίνουν και μάλλον θα τα συζητήσουμε, στο Αιγαίο και στην Κύπρο, δείχνουν ότι το Ποτάμι σε μια δύσκολη στιγμή για τη χώρα πήρε τη σωστή απόφαση: Ενίσχυσε τους δεσμούς αλληλεγγύης με τους συμμάχους, κάτι που αρνήθηκε η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, υποκύπτοντας στο πρόσκαιρο κομματικό όφελος.
Λ. ΜΠΕΘΑΝΗ («ΕΡΤ»): Γεια σας κ. Θεοδωράκη. Το κλίμα, αν και ευρωεκλογές, και η ένταση μεταξύ της προεκλογικής αντιπαράθεσης, παραπέμπει στις επικείμενες εθνικές εκλογές. Θα ήθελα το σχόλιό σας πάνω σ’ αυτό.
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν έχω την αίσθηση, ξέρετε, εδώ και δυο χρόνια για να κρατάνε κάποιοι τα στρατεύματα εν εγρηγόρσει, λένε «εκλογές». Είναι αυτή η ιστορία με το λύκο και τα πρόβατα. Συνέχεια εκλογές, τώρα εκλογές, αύριο εκλογές. Δεν έχω την αίσθηση ότι ο κ. Τσίπρας είναι διατεθειμένος ν’ αφήσει την καρέκλα πριν την υλοποίηση της τετραετίας.
Πιστεύω λοιπόν ότι μιλάμε για μια μάχη η οποία θα έρθει το φθινόπωρο, μια μάχη η οποία πιστεύω και θα προσπαθήσουμε, θ’ αναδείξει, θα μας δώσει τη δυνατότητα ν’ αναδείξουμε όλα τα προβλήματα της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτή τη στιγμή μιλάμε για μια μάχη των ευρωεκλογών που δε θα πρέπει στη συνείδηση του κόσμου να είναι αυτό που άκουσα, που λένε πολλοί πολιτικοί αρχηγοί, το α’ ημίχρονο μιας τελικής μάχης.
Είναι προσβολή για την ευρωπαϊκή ιδέα. Τί σημαίνει το α’ ημίχρονο; Η ευρωπαϊκή μάχη είναι η ευρωπαϊκή μάχη. Εκεί πρέπει να ψηφίσουν οι πολίτες. Και πρέπει να ψηφίσουν με δυο σκέψεις. Η μία σκέψη προφανώς αφορά την Ελλάδα, προφανώς πρέπει οι πολίτες να αποδοκιμάσουν το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δε μπορεί και να επιβραβεύσουν τους Υπουργούς του παρελθόντος, τους Υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας, τους Υπουργούς του ΠΑΣΟΚ.
Άρα, το ένα μήνυμα των ευρωεκλογών είναι στο εσωτερικό, αλλά το άλλο μήνυμα, η μεγάλη υπόθεση είναι οι ευρωεκλογές. Τί Ευρώπη θέλουμε. Και εμείς νομίζω ότι σ’ αυτό δίνουμε μια πειστική απάντηση. Θα μας δοθεί η δυνατότητα να τ’ απαντήσουμε.
Θα προσπαθήσω σε όλα τα ερωτήματα να είμαι σύντομος για να δώσουμε τη δυνατότητα σε όλους τους συναδέλφους να ρωτήσουν.
Πιστεύω λοιπόν ότι μιλάμε για μια μάχη η οποία θα έρθει το φθινόπωρο, μια μάχη η οποία πιστεύω και θα προσπαθήσουμε, θ’ αναδείξει, θα μας δώσει τη δυνατότητα ν’ αναδείξουμε όλα τα προβλήματα της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτή τη στιγμή μιλάμε για μια μάχη των ευρωεκλογών που δε θα πρέπει στη συνείδηση του κόσμου να είναι αυτό που άκουσα, που λένε πολλοί πολιτικοί αρχηγοί, το α’ ημίχρονο μιας τελικής μάχης.
Είναι προσβολή για την ευρωπαϊκή ιδέα. Τί σημαίνει το α’ ημίχρονο; Η ευρωπαϊκή μάχη είναι η ευρωπαϊκή μάχη. Εκεί πρέπει να ψηφίσουν οι πολίτες. Και πρέπει να ψηφίσουν με δυο σκέψεις. Η μία σκέψη προφανώς αφορά την Ελλάδα, προφανώς πρέπει οι πολίτες να αποδοκιμάσουν το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δε μπορεί και να επιβραβεύσουν τους Υπουργούς του παρελθόντος, τους Υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας, τους Υπουργούς του ΠΑΣΟΚ.
Άρα, το ένα μήνυμα των ευρωεκλογών είναι στο εσωτερικό, αλλά το άλλο μήνυμα, η μεγάλη υπόθεση είναι οι ευρωεκλογές. Τί Ευρώπη θέλουμε. Και εμείς νομίζω ότι σ’ αυτό δίνουμε μια πειστική απάντηση. Θα μας δοθεί η δυνατότητα να τ’ απαντήσουμε.
Θα προσπαθήσω σε όλα τα ερωτήματα να είμαι σύντομος για να δώσουμε τη δυνατότητα σε όλους τους συναδέλφους να ρωτήσουν.
M. ΔΑΝΗΛΟΠΟΥΛΟΣ («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»): Κύριε Πρόεδρε καλημέρα. Βρίσκεστε εδώ και 5 χρόνια στην ηγεσία ενός φορέα που από την πρώτη στιγμή αυτοπροσδιορίστηκε ως πολυσυλλεκτικός, καλύπτοντας και από πλευράς στελεχών και από πλευράς θέσεων, ένα αρκετά ευρύ κομμάτι του πολιτικού φάσματος.
Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει στους πολίτες έναν προβληματισμό, ότι όταν έρθει η ώρα για σημαντικές και μεγάλες αποφάσεις, είτε μιλάμε για οικονομία είτε μιλάμε για εθνικά θέματα, όπως η Συμφωνία των Πρεσπών, ενδεχομένως να είναι δύσκολο να συγκεραστούν αυτές οι απόψεις στο εσωτερικό σας και να χαράξετε μια ενιαία πολιτική. Τί θ’ απαντούσατε σε αυτό τον προβληματισμό;
Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει στους πολίτες έναν προβληματισμό, ότι όταν έρθει η ώρα για σημαντικές και μεγάλες αποφάσεις, είτε μιλάμε για οικονομία είτε μιλάμε για εθνικά θέματα, όπως η Συμφωνία των Πρεσπών, ενδεχομένως να είναι δύσκολο να συγκεραστούν αυτές οι απόψεις στο εσωτερικό σας και να χαράξετε μια ενιαία πολιτική. Τί θ’ απαντούσατε σε αυτό τον προβληματισμό;
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν νομίζω ότι οι όποιες αποχωρήσεις από το Ποτάμι είχαν σχέση με τις ιδέες. Είχαν σχέση με την ακατανίκητη έλξη που ασκεί σε κάποιους η καρέκλα. Δεν νομίζω ότι κάποιος έφυγε επειδή διαφώνησε σε κάποιες ιδέες, οι ιδέες είναι προσχήματα πολλές φορές για να κάνεις στην πολιτική του επόμενο βήμα προς τα πάνω.
Εμείς επιμένουμε ότι ένα σύγχρονο Κόμμα δεν μπορεί να είναι οχυρωμένο στις παλιές ιδεολογίες, σε κείμενα που έχουν γραφτεί δυο αιώνες πριν. Δεν γίνεται αυτό. Δεν απαντά στα σύγχρονα προβλήματα της κοινωνίας, της πληροφορικής, της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Δεν μπορεί να απαντήσει ούτε η θεωρία από τα Δεξιά, ούτε η θεωρία από τα Αριστερά.
Εμείς λέμε ότι προφανώς υπάρχουν άνθρωποι σε εμάς που είναι Κεντροαριστεροί, υπάρχουν Κεντροδεξιοί, αλλά η ταυτότητα του Κινήματος είναι ένα σύγχρονο Κίνημα που απαντά στα επίκαιρα προβλήματα και δεν είναι οι μόνοι ξέρετε στην Ευρώπη σε αυτό. Ο Μακρόν τι είναι; Είναι Δεξιά ή Αριστερά; Δυσκολεύονται κάποιοι να τον εντάξουν σε μια πολιτική.
Εμείς λέμε ότι τα σύγχρονα προβλήματα λύνονται με σύγχρονη σκέψη και όχι με παλιά κείμενα. Άρα το Ποτάμι θα επιμείνει ότι δεν θα είναι περιχαρακωμένο ιδεολογικά. Είναι ένα Κόμμα πολιτικής συμφωνίας και όχι ιδεολογικής συμφωνίας. Έτσι θα πορευτούμε γιατί πιστεύω αυτά είναι τα αναγκαία για την κοινωνία.
Εμείς επιμένουμε ότι ένα σύγχρονο Κόμμα δεν μπορεί να είναι οχυρωμένο στις παλιές ιδεολογίες, σε κείμενα που έχουν γραφτεί δυο αιώνες πριν. Δεν γίνεται αυτό. Δεν απαντά στα σύγχρονα προβλήματα της κοινωνίας, της πληροφορικής, της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Δεν μπορεί να απαντήσει ούτε η θεωρία από τα Δεξιά, ούτε η θεωρία από τα Αριστερά.
Εμείς λέμε ότι προφανώς υπάρχουν άνθρωποι σε εμάς που είναι Κεντροαριστεροί, υπάρχουν Κεντροδεξιοί, αλλά η ταυτότητα του Κινήματος είναι ένα σύγχρονο Κίνημα που απαντά στα επίκαιρα προβλήματα και δεν είναι οι μόνοι ξέρετε στην Ευρώπη σε αυτό. Ο Μακρόν τι είναι; Είναι Δεξιά ή Αριστερά; Δυσκολεύονται κάποιοι να τον εντάξουν σε μια πολιτική.
Εμείς λέμε ότι τα σύγχρονα προβλήματα λύνονται με σύγχρονη σκέψη και όχι με παλιά κείμενα. Άρα το Ποτάμι θα επιμείνει ότι δεν θα είναι περιχαρακωμένο ιδεολογικά. Είναι ένα Κόμμα πολιτικής συμφωνίας και όχι ιδεολογικής συμφωνίας. Έτσι θα πορευτούμε γιατί πιστεύω αυτά είναι τα αναγκαία για την κοινωνία.
Π. ΣΤΑΘΗΣ («ANT-1»): Θα επανέλθω στο θέμα των εκλογών. Θεωρείτε ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, δηλαδή η απόσταση μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου Κόμματος είτε είναι πολύ μεγάλη είτε είναι πολύ μικρή μπορεί να επιφέρει πρόωρες εκλογές ακόμη και μέσα στον Ιούνιο, όπως υπάρχουν κάποια δημοσιεύματα;
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν νομίζω. Δεν νομίζω δηλαδή ότι ο κ. Τσίπρας θα αφήσει τους τρεις τελευταίους μήνες της δικής του εξουσίας, πιστεύω ότι θα χρησιμοποιήσει το χρόνο όλο και θα φτάσει μέχρι τέλους.
Αλλά να σας πω κάτι. Έχει και πολύ μεγάλη σημασία; Τι εννοώ. Οι ευρωεκλογές πρέπει να στείλουν ένα μήνυμα πιστεύω κατ' αρχήν στο εσωτερικό μέτωπο και δευτερεύοντος στην Ευρώπη ότι οι Έλληνες είναι αποφασισμένοι να πορευτούν ως μια χώρα ειρήνης της Ευρώπης, επιλέγοντας ευρωπαϊκές λύσεις. Όχι ντεμί Ευρωπαίους, όχι ναι μεν αλλά, Ευρωπαίους.
Και αυτή τη στιγμή στο πολιτικό σύστημα όπως ξέρετε οι περισσότεροι αν όχι όλοι που εκφράζουν ένα πολιτικό λόγο, τον εκφράζουν με πολλούς αστερίσκους απέναντι στην Ευρώπη. Δηλαδή ο κ. Τσίπρας του έχει τελειώσει η ιστορία με το Ιράν, με τη Ρωσία, με τη Βενεζουέλα και έχει γίνει Ευρωπαίος. Για πόσο καιρό; Για πάντα; Ή πρόσκαιρα και μετά θα βρει ένα άλλο όχημα λαϊκισμού για να καβαλήσει, κόντρα πάλι στην Ευρώπη;
Από την άλλη η Νέα Δημοκρατία με τις τελευταίες εθνικιστικές της εξάρσεις τις οποίες βλέπουμε συνεχώς. Αυτά που λέει ο κ. Σαμαράς στη Θεσσαλονίκη, αυτά που χειροκροτούν οι βουλευτές του, όλα αυτά τα ακραία εθνικιστικά είναι πολύ μακριά από το ευρωπαϊκό όραμα.
Εμείς πιστεύουμε ότι η Ευρώπη έχει ανάγκη από τους Ευρωπαίους Έλληνες και καλούμε τους Ευρωπαίους Έλληνες να ψηφίσουν σε αυτές τις εκλογές για να στείλουν τους αληθινούς Ευρωπαίους στην Ευρώπη.
Αλλά να σας πω κάτι. Έχει και πολύ μεγάλη σημασία; Τι εννοώ. Οι ευρωεκλογές πρέπει να στείλουν ένα μήνυμα πιστεύω κατ' αρχήν στο εσωτερικό μέτωπο και δευτερεύοντος στην Ευρώπη ότι οι Έλληνες είναι αποφασισμένοι να πορευτούν ως μια χώρα ειρήνης της Ευρώπης, επιλέγοντας ευρωπαϊκές λύσεις. Όχι ντεμί Ευρωπαίους, όχι ναι μεν αλλά, Ευρωπαίους.
Και αυτή τη στιγμή στο πολιτικό σύστημα όπως ξέρετε οι περισσότεροι αν όχι όλοι που εκφράζουν ένα πολιτικό λόγο, τον εκφράζουν με πολλούς αστερίσκους απέναντι στην Ευρώπη. Δηλαδή ο κ. Τσίπρας του έχει τελειώσει η ιστορία με το Ιράν, με τη Ρωσία, με τη Βενεζουέλα και έχει γίνει Ευρωπαίος. Για πόσο καιρό; Για πάντα; Ή πρόσκαιρα και μετά θα βρει ένα άλλο όχημα λαϊκισμού για να καβαλήσει, κόντρα πάλι στην Ευρώπη;
Από την άλλη η Νέα Δημοκρατία με τις τελευταίες εθνικιστικές της εξάρσεις τις οποίες βλέπουμε συνεχώς. Αυτά που λέει ο κ. Σαμαράς στη Θεσσαλονίκη, αυτά που χειροκροτούν οι βουλευτές του, όλα αυτά τα ακραία εθνικιστικά είναι πολύ μακριά από το ευρωπαϊκό όραμα.
Εμείς πιστεύουμε ότι η Ευρώπη έχει ανάγκη από τους Ευρωπαίους Έλληνες και καλούμε τους Ευρωπαίους Έλληνες να ψηφίσουν σε αυτές τις εκλογές για να στείλουν τους αληθινούς Ευρωπαίους στην Ευρώπη.
Φ. ΓΙΩΤΑΚΗ («ΕΘΝΟΣ»): Καλησπέρα. Κύριε Θεοδωράκη ήδη έχετε μιλήσει τα λεπτά της συνέντευξης αρκετά για τις ευρωεκλογές, δεν έχετε πει κουβέντα για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Θα ήθελα να ρωτήσω με δεδομένο ότι το Ποτάμι κι εσείς προσωπικά έχετε πει την άποψή σας δημοσίως, στηρίζετε Μακρόν, την Αναγέννηση του Μακρόν, έχετε πει ποιον υποψήφιο Δήμαρχο στηρίζεται στην Αθήνα, δεν έχετε πει όμως και αν θέλετε βεβαίως να πείτε, ποιον στηρίζετε στην πολυπληθέστερη Περιφέρεια της χώρας, την Περιφέρεια Αττικής. Υπάρχει μια κεντρική απόφαση;
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Μάλιστα, να σας αποκαλύψω κάτι. Η εταιρεία που θα παρουσιάσει τα αποτελέσματα την Κυριακή, τις τελευταίες μέρες παίρνει τηλέφωνο συνέχεια στο Ποτάμι. Γιατί; Γιατί είμαστε το μόνο Κόμμα που αρνούμαστε και θα συνεχίσουμε μέχρι τέλους να αρνούμαστε, να δώσουμε το χρώμα που θέλουμε για τον χάρτη των αυτοδιοικητικών εκλογών.
Το κάθε Κόμμα έχει κληθεί να δώσει ένα χρώμα. Στην Περιφέρεια να είναι το χρώμα του, στο Δήμο τάδε να είναι το χρώμα του. Εμείς λέμε ότι είναι προσβολή και είναι πισωγύρισμα ξαφνικά το 2019 να μιλάμε για Δημάρχους του Ποταμιού, του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο ικανούς ανθρώπους.
Θα πουν κάποιοι «μα κι εμείς ικανούς στηρίζουμε». Πως φαίνεται το ψέμα τους, πως φαίνεται η υποκρισία των άλλων Κομμάτων; Ότι τυγχάνει οι ικανοί να είναι όλοι οι δικοί τους. Εμείς όμως υπάρχουν περιοχές που στηρίζουμε Δημάρχους που προέρχονται από τη Νέα Δημοκρατία, άλλες περιοχές Δημάρχους που προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, από το ΠΑΣΟΚ, ακομμάτιστους. Επιλέγουμε δηλαδή σε κάθε περιοχή της χώρας τους ανθρώπους που απαντούν στα προβλήματα της κάθε περιοχής.
Αυτό συνεχίζουμε να κάνουμε. Δεν δίνουμε κεντρικά σχήματα και προφανώς και στις Περιφέρειες έχουμε την ίδια πολιτική. Αφήνουμε τα στελέχη μας, τα τοπικά στελέχη με βάση τις δικές τους προτεραιότητες, με βάση τα όσα έχουν γίνει στην Περιφέρεια αλλά και τα όσα έρχονται, να δώσουν μια ψήφο.
Για την Περιφέρεια της Αθήνας θα πω κάτι επιπλέον. Θεωρώ ότι ήταν αποτυχημένη η θητεία της κας Δούρου. Δεν κατάφερε να ανταποκριθεί σε δυο μεγάλες στιγμές για την Περιφέρεια. Οι Περιφέρειες ξέρετε, δεν πρέπει να είναι μόνο τροχονόμοι χρημάτων, γιατί αυτό είναι σήμερα, τροχονόμοι χρημάτων «να δώσουμε σε κάποιους δικούς μας Δημάρχους, να δώσουμε κάτι άλλο σε κάποιους άλλους να μην μας πολεμάνε…».
Εμείς σκεφτόμαστε και δεν είναι της ώρας, ένα διαφορετικό αυτοδιοικητικό μοντέλο. Αλλά προς το παρόν αυτό που έχω να σας πω, είναι ότι η κα Δούρου ήταν αποτυχημένη, δεν μπόρεσε και στο Μάτι και στη Μάνδρα να αντιπροσωπεύσει έναν αποφασισμένο και αποτελεσματικό μηχανισμό και νομίζω ότι οι πολίτες θα το συνυπολογίσουν στην ψήφο τους στις περιφερειακές εκλογές.
Το κάθε Κόμμα έχει κληθεί να δώσει ένα χρώμα. Στην Περιφέρεια να είναι το χρώμα του, στο Δήμο τάδε να είναι το χρώμα του. Εμείς λέμε ότι είναι προσβολή και είναι πισωγύρισμα ξαφνικά το 2019 να μιλάμε για Δημάρχους του Ποταμιού, του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο ικανούς ανθρώπους.
Θα πουν κάποιοι «μα κι εμείς ικανούς στηρίζουμε». Πως φαίνεται το ψέμα τους, πως φαίνεται η υποκρισία των άλλων Κομμάτων; Ότι τυγχάνει οι ικανοί να είναι όλοι οι δικοί τους. Εμείς όμως υπάρχουν περιοχές που στηρίζουμε Δημάρχους που προέρχονται από τη Νέα Δημοκρατία, άλλες περιοχές Δημάρχους που προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, από το ΠΑΣΟΚ, ακομμάτιστους. Επιλέγουμε δηλαδή σε κάθε περιοχή της χώρας τους ανθρώπους που απαντούν στα προβλήματα της κάθε περιοχής.
Αυτό συνεχίζουμε να κάνουμε. Δεν δίνουμε κεντρικά σχήματα και προφανώς και στις Περιφέρειες έχουμε την ίδια πολιτική. Αφήνουμε τα στελέχη μας, τα τοπικά στελέχη με βάση τις δικές τους προτεραιότητες, με βάση τα όσα έχουν γίνει στην Περιφέρεια αλλά και τα όσα έρχονται, να δώσουν μια ψήφο.
Για την Περιφέρεια της Αθήνας θα πω κάτι επιπλέον. Θεωρώ ότι ήταν αποτυχημένη η θητεία της κας Δούρου. Δεν κατάφερε να ανταποκριθεί σε δυο μεγάλες στιγμές για την Περιφέρεια. Οι Περιφέρειες ξέρετε, δεν πρέπει να είναι μόνο τροχονόμοι χρημάτων, γιατί αυτό είναι σήμερα, τροχονόμοι χρημάτων «να δώσουμε σε κάποιους δικούς μας Δημάρχους, να δώσουμε κάτι άλλο σε κάποιους άλλους να μην μας πολεμάνε…».
Εμείς σκεφτόμαστε και δεν είναι της ώρας, ένα διαφορετικό αυτοδιοικητικό μοντέλο. Αλλά προς το παρόν αυτό που έχω να σας πω, είναι ότι η κα Δούρου ήταν αποτυχημένη, δεν μπόρεσε και στο Μάτι και στη Μάνδρα να αντιπροσωπεύσει έναν αποφασισμένο και αποτελεσματικό μηχανισμό και νομίζω ότι οι πολίτες θα το συνυπολογίσουν στην ψήφο τους στις περιφερειακές εκλογές.
Α. ΤΟΠΑΣ («ΣΚΑΪ»): Κύριε Θεοδωράκη εάν στις ευρωεκλογές δεν εκλέξετε ευρωβουλευτή, αναμένεται να αλλάξει η στρατηγική σας σε ό,τι αφορά τις εθνικές εκλογές; Σκέφτεστε το ενδεχόμενο να εγκαταλείψετε την αυτόνομη πορεία την οποία έχετε αποφασίσει μέσα και από μια διαδικασία δύσκολη τους τελευταίους μήνες;
Και επίσης υπάρχει το ενδεχόμενο αν συμβεί αυτό που λέω, είναι πιθανό να μην κατέβετε καν στις εθνικές εκλογές; Ευχαριστώ πολύ.
Και επίσης υπάρχει το ενδεχόμενο αν συμβεί αυτό που λέω, είναι πιθανό να μην κατέβετε καν στις εθνικές εκλογές; Ευχαριστώ πολύ.
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Είναι μια ενδιαφέρουσα συζήτηση η οποία όμως με κάθε ειλικρίνεια σας λέω δεν είναι μια συζήτηση για τα στελέχη και τον επικεφαλής του Ποταμιού, ειδικά αυτή τη στιγμή που είμαστε στα χαρακώματα και στη μάχη.
Μέχρι την Κυριακή κάθε σκέψη μας είναι πως θα πούμε στους πολίτες τι σωστή επιλογή έχουν μπροστά τους, πόσο πρέπει να ενισχύσουν την σύγχρονη ευρωπαϊκή πρόταση του Ποταμιού. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.
Δεν θα αποφύγω όμως να σας πω το εξής: στην τεράστια περιοδεία που έχω κάνει στην Ελλάδα, ξέρετε έκανα 8.000 χιλιόμετρα με το βαν του Ποταμιού, με υποψηφίους ευρωβουλευτές –κουράζονταν και άλλαζαν στην πορεία, εγώ ήμουν εκεί- κάναμε μια τεράστια περιοδεία, τι συνειδητοποίησα.
Ότι υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι, περισσότεροι από όσοι φαντάζεστε, που είναι με το Ποτάμι, που λένε «Μπράβο» για μικρές και μεγάλες αποφάσεις. Από τις αποφάσεις μας για τα δικαιώματα, από τη στάση μας στα εθνικά θέματα, από τη σύγκρουσή μας με το κομματικό κράτος: Μπράβο, μπράβο, μπράβο.
Και πολλές φορές στην αρχή είχαν δισταγμό, άκουγα από μια πλατεία «εεεε, Σταύρο…» και λέω «τώρα τι θα μου σούρει αυτός». Είχαμε συνεχώς «Μπράβο»! αυτό που λέμε στους πολίτες και το λέω τώρα με πιο ξεκάθαρο τρόπο, είναι ότι δεν αρκεί το μπράβο. Πρέπει να θυμηθείς την Κυριακή να επιλέξεις το Ποτάμι και να το ρίξεις στην κάλπη.
Το παλιό διαφημιστικό «Αγαπάς την Ελλάδα», το έχουμε λίγο μεταβάλλει: Αγαπάς το Ποτάμι; Απόδειξη. Και αυτό πρέπει να φανεί στις ευρωεκλογές.
Μέχρι την Κυριακή κάθε σκέψη μας είναι πως θα πούμε στους πολίτες τι σωστή επιλογή έχουν μπροστά τους, πόσο πρέπει να ενισχύσουν την σύγχρονη ευρωπαϊκή πρόταση του Ποταμιού. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.
Δεν θα αποφύγω όμως να σας πω το εξής: στην τεράστια περιοδεία που έχω κάνει στην Ελλάδα, ξέρετε έκανα 8.000 χιλιόμετρα με το βαν του Ποταμιού, με υποψηφίους ευρωβουλευτές –κουράζονταν και άλλαζαν στην πορεία, εγώ ήμουν εκεί- κάναμε μια τεράστια περιοδεία, τι συνειδητοποίησα.
Ότι υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι, περισσότεροι από όσοι φαντάζεστε, που είναι με το Ποτάμι, που λένε «Μπράβο» για μικρές και μεγάλες αποφάσεις. Από τις αποφάσεις μας για τα δικαιώματα, από τη στάση μας στα εθνικά θέματα, από τη σύγκρουσή μας με το κομματικό κράτος: Μπράβο, μπράβο, μπράβο.
Και πολλές φορές στην αρχή είχαν δισταγμό, άκουγα από μια πλατεία «εεεε, Σταύρο…» και λέω «τώρα τι θα μου σούρει αυτός». Είχαμε συνεχώς «Μπράβο»! αυτό που λέμε στους πολίτες και το λέω τώρα με πιο ξεκάθαρο τρόπο, είναι ότι δεν αρκεί το μπράβο. Πρέπει να θυμηθείς την Κυριακή να επιλέξεις το Ποτάμι και να το ρίξεις στην κάλπη.
Το παλιό διαφημιστικό «Αγαπάς την Ελλάδα», το έχουμε λίγο μεταβάλλει: Αγαπάς το Ποτάμι; Απόδειξη. Και αυτό πρέπει να φανεί στις ευρωεκλογές.
Γ. ΑΝΤΥΠΑΣ («ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ»): Κύριε Πρόεδρε από την πρώτη στιγμή που το Ποτάμι μπήκε στην πολιτική ζωή είχε ένα χαρακτηριστικό: είχε ξεκάθαρες και τολμηρές θέσεις. Τώρα διακρίνω μια προσπάθεια να ισορροπήσετε σε ένα διμέτωπο και εσείς όπως και Κίνημα Αλλαγής σπεύδω να επισημάνω, ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία να μη σας πουν ούτε ότι είστε με τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ότι είστε με τη Νέα Δημοκρατία.
Παρατήρησα την απάντησή σας για την Περιφέρεια Αττικής. Από τη στιγμή που κρίνετε τόσο αποτυχημένη την κα Δούρου, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί θεωρείτε προτέρημα για ένα κόμμα σαν το Ποτάμι, να μη δίνει χρώμα. Τα χρώματα, βλέπω πίσω σας, έχετε επιλέξει τρία διαφορετικά. Τα χρώματα είναι και θέσεις, δίνουν και ζωή. Για ποιο λόγο επιλέγετε τώρα να το παίζετε Πόντιος Πιλάτος;
Παρατήρησα την απάντησή σας για την Περιφέρεια Αττικής. Από τη στιγμή που κρίνετε τόσο αποτυχημένη την κα Δούρου, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί θεωρείτε προτέρημα για ένα κόμμα σαν το Ποτάμι, να μη δίνει χρώμα. Τα χρώματα, βλέπω πίσω σας, έχετε επιλέξει τρία διαφορετικά. Τα χρώματα είναι και θέσεις, δίνουν και ζωή. Για ποιο λόγο επιλέγετε τώρα να το παίζετε Πόντιος Πιλάτος;
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δε θα έλεγα κ. Αντύπα, ότι αυτό που χαρακτηρίζει το Ποτάμι είναι αυτό που όμορφα είπατε, «Πόντιος Πιλάτος». Το Ποτάμι στις πιο δύσκολες στιγμές για το πολιτικό σύστημα, ακόμα κι εχθές, εννοώ στα τελευταία μέτρα που έφερε η κυβέρνηση, τοποθετήθηκε σε απόσταση από τ’ άλλα κόμματα, παίρνοντας τολμηρές αποφάσεις, θα μπορούμε προφανώς να τα συζητήσουμε μετά, τις τοποθετήσεις μας δηλαδή, τις δυο ξεχωριστές τοποθετήσεις μας στη Βουλή για τα μέτρα που έφερε ο κ. Τσίπρας ως προεκλογικά δώρα, ως μάγος με τα δώρα.
Δεν είμαστε λοιπόν εμείς οι Πόντιοι Πιλάτοι, είμαστε ξεκάθαροι σε όλα τα ζητήματα. Αυτό που αρνούμαστε όμως και θέλω να το κατανοήσει ο κόσμος, είναι να είναι η Ελλάδα ένα ατέλειωτο κομματικό γήπεδο. Παντού τα κόμματα. Παντού, οι Περιφέρειες, τα κόμματα, οι Περιφέρειες, τα κόμματα, τα Πανεπιστήμια, τα κόμματα, το Δημόσιο.
Δεν μπορούν τα κόμματα να κυριαρχούν στη Δημόσια Διοίκηση, στα Πανεπιστήμια, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτή η άποψή μας δεν αλλάζει. Τοποθετούμαστε αυστηρά, τσεκουράτα, απέναντι στις επιλογές προσώπων, απέναντι στις λύσεις που προτείνουν, αλλά δεν έχουμε σκοπό να γίνουμε κι εμείς ένα κόμμα που θα προσπαθήσει να ερμηνεύει όλα τα πράγματα της δημόσιας ζωής, με βάση την κομματική του ταυτότητα.
Δεν είμαστε λοιπόν εμείς οι Πόντιοι Πιλάτοι, είμαστε ξεκάθαροι σε όλα τα ζητήματα. Αυτό που αρνούμαστε όμως και θέλω να το κατανοήσει ο κόσμος, είναι να είναι η Ελλάδα ένα ατέλειωτο κομματικό γήπεδο. Παντού τα κόμματα. Παντού, οι Περιφέρειες, τα κόμματα, οι Περιφέρειες, τα κόμματα, τα Πανεπιστήμια, τα κόμματα, το Δημόσιο.
Δεν μπορούν τα κόμματα να κυριαρχούν στη Δημόσια Διοίκηση, στα Πανεπιστήμια, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτή η άποψή μας δεν αλλάζει. Τοποθετούμαστε αυστηρά, τσεκουράτα, απέναντι στις επιλογές προσώπων, απέναντι στις λύσεις που προτείνουν, αλλά δεν έχουμε σκοπό να γίνουμε κι εμείς ένα κόμμα που θα προσπαθήσει να ερμηνεύει όλα τα πράγματα της δημόσιας ζωής, με βάση την κομματική του ταυτότητα.
Π. ΜΠΟΤΣΑΡΑΚΟΣ («STAR»): Θα πάρω αφορμή από την απάντηση που δώσατε στον κ. Αντύπα: Επειδή πράγματι, δύσκολες αλήθειες έχετε πει και έχετε δείξει ότι σε δύσκολες στιγμές είστε με τις συναινέσεις, έστω κι αν αυτές έχουν κόστος, αυτό το ομολογούν όλοι, ωστόσο έχουμε μια κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση λίγο πριν από εθνικές εκλογές και θα πρέπει νομίζω και οι πολίτες να γνωρίζουν με ποιον μπορείτε να συνεργαστείτε πιο εύκολα.
Δηλαδή οι πολιτικές του Ποταμιού, πώς μπορούν να προωθηθούν καλύτερα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη; Μπορείτε να συνεργαστείτε καλύτερα με τον κ. Τσίπρα ή με τον κ. Μητσοτάκη; Και στην Ευρώπη που είστε με τους σοσιαλιστές και με τους φιλελεύθερους ανάλογα με το θέμα που θέλετε να περάσετε, είστε πιο κοντά στο Λαϊκό Κόμμα ή στην Ευρωπαϊκή Αριστερά; Πώς μπορείτε πιο εύκολα και πιο αποτελεσματικά να πετύχετε αυτά που θέλετε;
Δηλαδή οι πολιτικές του Ποταμιού, πώς μπορούν να προωθηθούν καλύτερα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη; Μπορείτε να συνεργαστείτε καλύτερα με τον κ. Τσίπρα ή με τον κ. Μητσοτάκη; Και στην Ευρώπη που είστε με τους σοσιαλιστές και με τους φιλελεύθερους ανάλογα με το θέμα που θέλετε να περάσετε, είστε πιο κοντά στο Λαϊκό Κόμμα ή στην Ευρωπαϊκή Αριστερά; Πώς μπορείτε πιο εύκολα και πιο αποτελεσματικά να πετύχετε αυτά που θέλετε;
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Να ξεκινήσω από τα πολύ εύκολα για μένα. Για την Ευρώπη: Ποιους σοσιαλιστές; Ποιους Αριστερούς, ποιο Λαϊκό Κόμμα; Η μεγάλη ανερχόμενη δύναμη στην Ευρώπη είναι η πρόταση του Εμμανουέλ Μακρόν για την Αναγέννηση. Έχει ταχθεί με την Αναγέννηση και ο Φέρχοφσταντ με τους Φιλελεύθερους και προφανώς το Ποτάμι θα υποστηρίξει αυτές τις προτάσεις της Αναγέννησης, που πραγματικά οδηγούν σε μια αναγέννηση της Ευρώπης.
Δεν θα επεκταθώ σε αυτό γιατί προφανώς μπορεί να το συζητήσουμε και αργότερα. Αλλά στην Ευρώπη έχουμε επιλέξει με ποιους είμαστε. Θα υπάρξουν και συμμαχίες με τους πράσινους, με τους φιλελεύθερους, με τους σοσιαλιστές. Προφανώς σε κάποια ζητήματα ίσως και με το Λαϊκό Κόμμα. Αλλά η κατεύθυνσή μας στην Ευρώπη είναι η ευρωπαϊκή Αναγέννηση. Και δεν είμαστε με κανένα τρόπο με τον κ. Bέμπερ και νομίζω ότι ήταν ένα λάθος του κ. Μητσοτάκη, που πρόβαλλε τόσο πολύ τη λύση Βέμπερ.
Είναι λύση ο Βέμπερ για τους Έλληνες; Και δεν μιλώ για τις απόψεις στο παρελθόν που είχε φτάσει μέχρι το σημείο να πείσει τους Έλληνες ότι μπορούν για λίγο διάστημα, πρόσκαιρα να φύγουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μιλώ για τώρα, τις τελευταίες του απόψεις. Κόντρα στο να υπάρξει ένα Ταμείο για την αντιμετώπιση της ανεργίας, που το ζητά η Ελλάδα, που το ζητάνε όλοι οι λαοί του νότου. Κόντρα στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, που είναι κόντρα στη γραμμή, την εθνική, αυτή η άποψη του κ. Βέμπερ.
Υπάρχουν πολλά που θα μπορούσα να πω και για να γίνει ξεκάθαρο πόσο απομακρυνόμαστε από αυτή την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για τον κ. Βέμπερ ως ηγέτη της Ευρώπης.
Πάμε λοιπόν τώρα στο εσωτερικό μέτωπο: Προσέξτε, οι αποφάσεις του συνεδρίου του Ποταμιού δεν αφήνουν καμία αμφιβολία, το Νοέμβριο ήμαστε ξεκάθαροι: Είπαμε ότι ο Ποτάμι πιστεύει στην ανάγκη μια πολιτικής αλλαγής. Και πιστεύει στην ανάγκη να υπάρχει μια φιλελεύθερη ευρωπαϊκή σύγχρονη κυβέρνηση.
Τί σημαίνει αυτό; Θέλω να δώσω μια παραπάνω εξήγηση. Το είπα και πριν: Ο κόσμος, αποδοκιμάζει την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν είναι μόνο το θέμα της ασφάλειας, είναι το θέμα της οικονομίας, είναι το θέμα των ιδεοληψιών στην παιδεία, είναι το θέμα των μικρών και μεγάλων αποφάσεων που δεν παίρνονται για να αρχίζει ο μεσαίος επιχειρηματίας να επενδύει.
Άρα, αποδοκιμασία στον ΣΥΡΙΖΑ. Θέλει κανείς απ’ αυτούς που σκέφτονται ν’ αποδοκιμάσουν αυτό το καθεστώς το σημερινό, να επιστρέψει στο παλιό καθεστώς, των παλιών υπουργών, των παλιών λαθών; Νομίζω όχι. Άρα η λύση για μας είναι, αποδοκιμασία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι επιβράβευση των παλιών υπουργών της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό που θα πρέπει ν’ αποφασίσει ο πολίτης, είναι ένα Ποτάμι δυνατό στις ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές, για ν’ αλλάξει το μίγμα της επόμενης πολιτικής. Ναι, με συνεργασίες, ναι, σε φιλελεύθερη κατεύθυνση, σε ευρωπαϊκή κατεύθυνση, αλλά με το Ποτάμι αντίβαρο σε αυτούς που σκέφτονται ότι μπορούμε να επιστρέψουμε στα λάθη του παρελθόντος.
Δεν θα επεκταθώ σε αυτό γιατί προφανώς μπορεί να το συζητήσουμε και αργότερα. Αλλά στην Ευρώπη έχουμε επιλέξει με ποιους είμαστε. Θα υπάρξουν και συμμαχίες με τους πράσινους, με τους φιλελεύθερους, με τους σοσιαλιστές. Προφανώς σε κάποια ζητήματα ίσως και με το Λαϊκό Κόμμα. Αλλά η κατεύθυνσή μας στην Ευρώπη είναι η ευρωπαϊκή Αναγέννηση. Και δεν είμαστε με κανένα τρόπο με τον κ. Bέμπερ και νομίζω ότι ήταν ένα λάθος του κ. Μητσοτάκη, που πρόβαλλε τόσο πολύ τη λύση Βέμπερ.
Είναι λύση ο Βέμπερ για τους Έλληνες; Και δεν μιλώ για τις απόψεις στο παρελθόν που είχε φτάσει μέχρι το σημείο να πείσει τους Έλληνες ότι μπορούν για λίγο διάστημα, πρόσκαιρα να φύγουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μιλώ για τώρα, τις τελευταίες του απόψεις. Κόντρα στο να υπάρξει ένα Ταμείο για την αντιμετώπιση της ανεργίας, που το ζητά η Ελλάδα, που το ζητάνε όλοι οι λαοί του νότου. Κόντρα στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, που είναι κόντρα στη γραμμή, την εθνική, αυτή η άποψη του κ. Βέμπερ.
Υπάρχουν πολλά που θα μπορούσα να πω και για να γίνει ξεκάθαρο πόσο απομακρυνόμαστε από αυτή την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για τον κ. Βέμπερ ως ηγέτη της Ευρώπης.
Πάμε λοιπόν τώρα στο εσωτερικό μέτωπο: Προσέξτε, οι αποφάσεις του συνεδρίου του Ποταμιού δεν αφήνουν καμία αμφιβολία, το Νοέμβριο ήμαστε ξεκάθαροι: Είπαμε ότι ο Ποτάμι πιστεύει στην ανάγκη μια πολιτικής αλλαγής. Και πιστεύει στην ανάγκη να υπάρχει μια φιλελεύθερη ευρωπαϊκή σύγχρονη κυβέρνηση.
Τί σημαίνει αυτό; Θέλω να δώσω μια παραπάνω εξήγηση. Το είπα και πριν: Ο κόσμος, αποδοκιμάζει την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν είναι μόνο το θέμα της ασφάλειας, είναι το θέμα της οικονομίας, είναι το θέμα των ιδεοληψιών στην παιδεία, είναι το θέμα των μικρών και μεγάλων αποφάσεων που δεν παίρνονται για να αρχίζει ο μεσαίος επιχειρηματίας να επενδύει.
Άρα, αποδοκιμασία στον ΣΥΡΙΖΑ. Θέλει κανείς απ’ αυτούς που σκέφτονται ν’ αποδοκιμάσουν αυτό το καθεστώς το σημερινό, να επιστρέψει στο παλιό καθεστώς, των παλιών υπουργών, των παλιών λαθών; Νομίζω όχι. Άρα η λύση για μας είναι, αποδοκιμασία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι επιβράβευση των παλιών υπουργών της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό που θα πρέπει ν’ αποφασίσει ο πολίτης, είναι ένα Ποτάμι δυνατό στις ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές, για ν’ αλλάξει το μίγμα της επόμενης πολιτικής. Ναι, με συνεργασίες, ναι, σε φιλελεύθερη κατεύθυνση, σε ευρωπαϊκή κατεύθυνση, αλλά με το Ποτάμι αντίβαρο σε αυτούς που σκέφτονται ότι μπορούμε να επιστρέψουμε στα λάθη του παρελθόντος.
Σ. ΜΠΟΛΑΚΗΣ («ΟΡΕΝ»): Κύριε Θεοδωράκη δε μπορώ ν’ αποφύγω υποθετικά ερωτήματα, με δεδομένο ότι και το αποτέλεσμα της κάλπης υποθετικό θα είναι, επομένως θα μου επιτρέψετε να κάνω μια συνδυαστική ερώτηση.
Έχετε επιμείνει στο θέμα του debate, ότι έπρεπε να διεξαχθεί ένα debate.
Έχετε επιμείνει στο θέμα του debate, ότι έπρεπε να διεξαχθεί ένα debate.
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Πολλά debates.
Σ. ΜΠΟΛΑΚΗΣ («ΟΡΕΝ»): Ένα τουλάχιστον, ωραία, συμφωνούμε σ’ αυτό. Ξεκινώντας από το ποια θα ήταν εκείνα τα δύο ερωτήματα, που θα θέλατε να θέσετε, ένα στον κ. Τσίπρα, ένα στον κ. Μητσοτάκη, τουλάχιστον να εκμαιεύσετε αυτό που εσείς νομίζετε ότι αποτελεί την κρυφή τους ατζέντα, για να εκτεθούν στην κοινή γνώμη, προφανώς αυτός είναι ο στόχος ενός πολιτικού αντιπάλου, σε συνδυασμό όμως με όσα είδαμε τις τελευταίες μέρες, πάνω στα οποία συγκρούστηκαν αυτοί οι δυο άνθρωποι, δηλαδή είχαμε από τη μία την πρόταση του κ. Μητσοτάκη και θα ήθελα να τοποθετηθείτε και σε αυτό, στα νοσοκομεία να υπάρξει μια συνεργασία, ένας διαμοιρασμός μεταξύ υπαλλήλων του Δημοσίου και δομών του ιδιωτικού τομέα, ή για παράδειγμα οι προτάσεις του κ. Τσίπρα από την άλλη, ο οποίος επιμένει να κάνει επιδοματική πολιτική, πώς θα ήταν αυτά τα ερωτήματα και πώς τοποθετείστε εσείς απέναντι σε αυτή την κόντρα που είδαμε το τελευταίο διάστημα;
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ωραίο είναι, να προσπαθήσω να γίνω λίγο δημοσιογράφος και να έχω απέναντί μου τον κ. Τσίπρα και τον κ. Μητσοτάκη. Θα το προσπαθήσω, θα πειραματιστώ. Γιατί, σας είπα, για μένα είναι μεγάλο μείον στον προεκλογικό αγώνα ότι δε δέχτηκε κανείς αρχηγός, καμία αντιπαράθεση με κανέναν.
Εγώ είπα στη Βουλή, ήταν μπροστά όλοι, να δώσουμε τη δυνατότητα στους δημοσιογράφους, αυτοί να συνεννοηθούν και να κάνουν debate δυο-δυο, τρεις-τρεις, τέσσερις-τέσσερις, όλοι οι αρχηγοί μαζί. Κανένα debate. Κι όχι μόνο κανένα debate, υπάρχουν αρχηγοί που αποφασίζουν να μην κάνουν ούτε καν διακαναλική συνέντευξη και να κάνουν μια φιέστα και να μεταδώσουν τη φιέστα τους, αντί ν’ απαντήσουν στα ερωτήματα των δημοσιογράφων.
Πάω όμως στον πειρασμό να μιλήσω στον κ. Τσίπρα και στον κ. Μητσοτάκη. Ν’ αρχίσω από τα εύκολα, για τον κ. Τσίπρα: Υπερηφανεύεται ο κ. Τσίπρας για τα επιτεύγματά του στην οικονομία. Τα είδατε τα στοιχεία; Υπάρχουν 820.000 εργαζόμενοι που το 2018 είχαν απολαβές λιγότερες από 500 ευρώ το μήνα. Είναι αυτή η οικονομία που θέλουμε; 820.000 άνθρωποι, λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα. είναι αυτή η οικονομία των πολλών; Κάπως έτσι δεν το λέει;
Και ερχόμαστε ξαφνικά στα δώρα τα προεκλογικά. Τόση προχειρότητα; Είπα και στη Βουλή ότι προφανώς κάποια από αυτά τα πράγματα, κλεμμένα από το Ποτάμι, κλεμμένα από τη Νέα Δημοκρατία, θα μπορούσαν κάποια στιγμή να γίνουν και έπρεπε να γίνουν. Αλλά τόση προχειρότητα;
Να σας δώσω ένα δείγμα της προχειρότητάς τους; Έχουμε ένα συνταξιούχο που παίρνει 500 €. Τι λέει ο κ. Τσίπρας; Ότι «θα πάρεις άλλα 500 € 13η». Ένας συνταξιούχος που παίρνει 510 € σύνταξη, ξέρετε πόσα λεφτά θα πάρει; 370 €. Αυτός που παίρνει 500 € παίρνει το 100%, άρα παίρνει 500 €, 13η σύνταξη. Αυτός που παίρνει 510 € επειδή ξεπερνάει το κατώφλι των 500 € και είναι πλούσιος, θα πάρει το 70% της σύνταξης, περίπου δηλαδή 370 €. Αυτή είναι η προχειρότητα.
Αυτό είναι η ολίσθηση στο παρελθόν. Δέκα μέρες πριν τις εκλογές ανοίγω το πορτοφόλι –λες και είναι δικό μου- και αρχίζω και μοιράζω. Πράγματα πρόχειρα και τελικά άδικα για ένα τμήμα της κοινωνίας, για μεγάλο τμήμα της κοινωνίας.
Πάμε και στον κ. Μητσοτάκη. Ο οποίος μετά τον πρωτοφανή καυγά στη Βουλή, φιλελεύθερο Κόμμα, σύγχρονο, ήπιο, υπερψήφισαν στη Βουλή οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας μαζί με τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής να μην ανοίξουν περάσματα στη Βόρεια Ελλάδα προς τη Βόρεια Μακεδονία. Έχουν ρωτήσει τον επιχειρηματικό κόσμο; Έχουν ρωτήσει τους πολίτες; Βγήκε ο κ. Μιχαλολιάκος κάποιος από τη Χρυσή Αυγή και είπε ότι «δεν θα ανοίξουμε περάσματα, γιατί θα περάσουν οι ΕΑΜοβούλγαροι…» και τα λοιπά, πράγματα που έχουμε ακούσει και το 1945.
Αυτή είναι η σύγχρονη ευρωπαϊκή Νέα Δημοκρατία; Αρνούμαστε και τα περάσματα; Αρνούμαστε τις επιχειρηματικές σχέσεις; Αυτή η εθνικιστική έξαρση που τους έχει πιάσει, γιατί πιστεύουν ότι θα κερδίσουν την ψήφο όλων των ακραίων στοιχείων, είναι λάθος. Και τους απομακρύνει από το ευρωπαϊκό όραμα, που θέλει συνεργασία στα Βαλκάνια που θέλει να μην υπάρχει διείσδυση των Ρώσων, να μην υπάρχει διείσδυση των Τούρκων.
Που θέλει –για να μιλήσω και σαν Έλληνας πολιτικός όχι μόνο σαν Ευρωπαίος- αυτή η γειτονιά να αγκαλιαστεί από τους Έλληνες, γιατί εμείς είμαστε η πρωτεύουσα δύναμη. Η Θεσσαλονίκη είναι η πρωτεύουσα δύναμη στα Βαλκάνια.
Άρα σε αυτά τα δυο πράγματα θα επέμενα και προφανώς υπάρχει ένα ερώτημα για όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, αν μου επιτρέπετε και για την κα Γεννηματά και για τον κ. Τσίπρα και για τον κ. Μητσοτάκη: πότε θα εγκαταλείψουν την πολιτική των δικών τους παιδιών; Πότε;
Είχαμε τα γαλάζια, είχαμε τα πράσινα παιδιά, προστέθηκαν -γιατί λεφτά υπάρχουν από ό,τι φαίνεται- και τα παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ στο δημόσιο, δημιουργήθηκαν θέσεις ειδικές για τα στελέχη τους, εμείς λέμε: η απόλυτη προτεραιότητα της χώρας είναι ένα μη κομματικό δημόσιο, χωρίς γαλάζια, χωρίς πράσινα, χωρίς πορτοκαλί παιδιά.
Τολμούν να το κάνουν; Τι θα κάνει ο κ. Μητσοτάκης με τους εν αναμονή διευθυντές που τους βλέπουμε να έχουν ήδη αρχίσει να λένε «θα κάνουμε αυτό στο δημόσιο, θα κάνουμε το άλλο»; Θα αφήσουμε το δημόσιο στα χέρια των αξιόλογων στελεχών του ή θα το καπελώνουμε συνεχώς με τα κομματικά μας στελέχη; Αυτό είναι ένα ερώτημα προς όλους τους πολιτικούς αρχηγούς.
Εγώ είπα στη Βουλή, ήταν μπροστά όλοι, να δώσουμε τη δυνατότητα στους δημοσιογράφους, αυτοί να συνεννοηθούν και να κάνουν debate δυο-δυο, τρεις-τρεις, τέσσερις-τέσσερις, όλοι οι αρχηγοί μαζί. Κανένα debate. Κι όχι μόνο κανένα debate, υπάρχουν αρχηγοί που αποφασίζουν να μην κάνουν ούτε καν διακαναλική συνέντευξη και να κάνουν μια φιέστα και να μεταδώσουν τη φιέστα τους, αντί ν’ απαντήσουν στα ερωτήματα των δημοσιογράφων.
Πάω όμως στον πειρασμό να μιλήσω στον κ. Τσίπρα και στον κ. Μητσοτάκη. Ν’ αρχίσω από τα εύκολα, για τον κ. Τσίπρα: Υπερηφανεύεται ο κ. Τσίπρας για τα επιτεύγματά του στην οικονομία. Τα είδατε τα στοιχεία; Υπάρχουν 820.000 εργαζόμενοι που το 2018 είχαν απολαβές λιγότερες από 500 ευρώ το μήνα. Είναι αυτή η οικονομία που θέλουμε; 820.000 άνθρωποι, λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα. είναι αυτή η οικονομία των πολλών; Κάπως έτσι δεν το λέει;
Και ερχόμαστε ξαφνικά στα δώρα τα προεκλογικά. Τόση προχειρότητα; Είπα και στη Βουλή ότι προφανώς κάποια από αυτά τα πράγματα, κλεμμένα από το Ποτάμι, κλεμμένα από τη Νέα Δημοκρατία, θα μπορούσαν κάποια στιγμή να γίνουν και έπρεπε να γίνουν. Αλλά τόση προχειρότητα;
Να σας δώσω ένα δείγμα της προχειρότητάς τους; Έχουμε ένα συνταξιούχο που παίρνει 500 €. Τι λέει ο κ. Τσίπρας; Ότι «θα πάρεις άλλα 500 € 13η». Ένας συνταξιούχος που παίρνει 510 € σύνταξη, ξέρετε πόσα λεφτά θα πάρει; 370 €. Αυτός που παίρνει 500 € παίρνει το 100%, άρα παίρνει 500 €, 13η σύνταξη. Αυτός που παίρνει 510 € επειδή ξεπερνάει το κατώφλι των 500 € και είναι πλούσιος, θα πάρει το 70% της σύνταξης, περίπου δηλαδή 370 €. Αυτή είναι η προχειρότητα.
Αυτό είναι η ολίσθηση στο παρελθόν. Δέκα μέρες πριν τις εκλογές ανοίγω το πορτοφόλι –λες και είναι δικό μου- και αρχίζω και μοιράζω. Πράγματα πρόχειρα και τελικά άδικα για ένα τμήμα της κοινωνίας, για μεγάλο τμήμα της κοινωνίας.
Πάμε και στον κ. Μητσοτάκη. Ο οποίος μετά τον πρωτοφανή καυγά στη Βουλή, φιλελεύθερο Κόμμα, σύγχρονο, ήπιο, υπερψήφισαν στη Βουλή οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας μαζί με τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής να μην ανοίξουν περάσματα στη Βόρεια Ελλάδα προς τη Βόρεια Μακεδονία. Έχουν ρωτήσει τον επιχειρηματικό κόσμο; Έχουν ρωτήσει τους πολίτες; Βγήκε ο κ. Μιχαλολιάκος κάποιος από τη Χρυσή Αυγή και είπε ότι «δεν θα ανοίξουμε περάσματα, γιατί θα περάσουν οι ΕΑΜοβούλγαροι…» και τα λοιπά, πράγματα που έχουμε ακούσει και το 1945.
Αυτή είναι η σύγχρονη ευρωπαϊκή Νέα Δημοκρατία; Αρνούμαστε και τα περάσματα; Αρνούμαστε τις επιχειρηματικές σχέσεις; Αυτή η εθνικιστική έξαρση που τους έχει πιάσει, γιατί πιστεύουν ότι θα κερδίσουν την ψήφο όλων των ακραίων στοιχείων, είναι λάθος. Και τους απομακρύνει από το ευρωπαϊκό όραμα, που θέλει συνεργασία στα Βαλκάνια που θέλει να μην υπάρχει διείσδυση των Ρώσων, να μην υπάρχει διείσδυση των Τούρκων.
Που θέλει –για να μιλήσω και σαν Έλληνας πολιτικός όχι μόνο σαν Ευρωπαίος- αυτή η γειτονιά να αγκαλιαστεί από τους Έλληνες, γιατί εμείς είμαστε η πρωτεύουσα δύναμη. Η Θεσσαλονίκη είναι η πρωτεύουσα δύναμη στα Βαλκάνια.
Άρα σε αυτά τα δυο πράγματα θα επέμενα και προφανώς υπάρχει ένα ερώτημα για όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, αν μου επιτρέπετε και για την κα Γεννηματά και για τον κ. Τσίπρα και για τον κ. Μητσοτάκη: πότε θα εγκαταλείψουν την πολιτική των δικών τους παιδιών; Πότε;
Είχαμε τα γαλάζια, είχαμε τα πράσινα παιδιά, προστέθηκαν -γιατί λεφτά υπάρχουν από ό,τι φαίνεται- και τα παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ στο δημόσιο, δημιουργήθηκαν θέσεις ειδικές για τα στελέχη τους, εμείς λέμε: η απόλυτη προτεραιότητα της χώρας είναι ένα μη κομματικό δημόσιο, χωρίς γαλάζια, χωρίς πράσινα, χωρίς πορτοκαλί παιδιά.
Τολμούν να το κάνουν; Τι θα κάνει ο κ. Μητσοτάκης με τους εν αναμονή διευθυντές που τους βλέπουμε να έχουν ήδη αρχίσει να λένε «θα κάνουμε αυτό στο δημόσιο, θα κάνουμε το άλλο»; Θα αφήσουμε το δημόσιο στα χέρια των αξιόλογων στελεχών του ή θα το καπελώνουμε συνεχώς με τα κομματικά μας στελέχη; Αυτό είναι ένα ερώτημα προς όλους τους πολιτικούς αρχηγούς.
Φ. ΓΙΑΝΝΟΥΛΗ («ΑΠΕ»): Καλησπέρα. Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ευκαιρία για την αναδόμηση του πολιτικού σκηνικού. Λίγο μετά είδαμε τον κ. Θεοχαρόπουλο να συμμετέχει στην Προοδευτική Συμμαχία και να υπουργοποιείται.
Εσείς κ. Θεοδωράκη δεχτήκατε πρόταση από τον κ. Τσίπρα για την Προοδευτική Συμμαχία ή για τη συμμετοχή σας στο κυβερνητικό σχήμα;
Εσείς κ. Θεοδωράκη δεχτήκατε πρόταση από τον κ. Τσίπρα για την Προοδευτική Συμμαχία ή για τη συμμετοχή σας στο κυβερνητικό σχήμα;
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ο κ. Τσίπρας νομίζω ότι έχει την ευφυΐα να μην κάνει προτάσεις όταν ξέρει ότι θα του επιστραφούν. Δεν μετέχουμε σε αυτή την προσπάθεια, την τελευταία προσπάθεια του κ. Τσίπρα να εμφανιστεί προοδευτικός και ενωτικός.
Μέχρι χτες οι Έλληνες ήξεραν ότι ο κ. Τσίπρας ξυπνάει και κοιμάται ανταλλάσσοντας τηλεφωνήματα με τον κ. Καμμένο. Η Ακροδεξιά στην Ελλάδα είχε βρει έκφραση στην Κυβέρνησή του, μέσω του κ. Καμμένου σε συγκεκριμένα πράγματα. Τη στάση πολλών βουλευτών, συντηρητικών βουλευτών μέσα στη Βουλή όταν συζητάγαμε για τα δικαιώματα και πολλών άλλων θεμάτων.
Ο κ. Τσίπρας όταν τελείωσε αυτή η ιστορία με τους Καμμένους βρήκε ένα καινούργιο παιχνίδι και λέει: «Ενότητα της Κεντροαριστεράς» και πήρε από άλλα Κόμματα, δίνοντας θέσεις δίνοντας υποσχέσεις, τους απαραίτητους βουλευτές για να συνεχίσει να κυβερνάει.
Δεν μας ενδιαφέρει αυτό το μοντέλο. Θέλουμε καθαρά μοντέλα στην πολιτική. Το ότι είμαστε σε κάποια στιγμή σύμμαχοι για να λύσουμε ένα πρόβλημα και το έχουμε κάνει και με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τη Νέα Δημοκρατία και με το ΠΑΣΟΚ, δεν σημαίνει ότι δίνουμε λευκές επιταγές, για να επανέλθουν οι κακές πολιτικές τους.
Άρα θα επιμείνω: το Ποτάμι είναι απέναντι στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Η όποια απόφασή μας για ένα επιμέρους μέτρο, δεν αλλάζει την κατεύθυνσή μας. Υπερασπιζόμαστε και το ένα και το άλλο, υπερασπιζόμαστε τη μεγάλη κατεύθυνση, αλλά υπερασπιζόμαστε και τη σύγχρονη πολιτική που λέει εάν σήμερα σου δίνεται η δυνατότητα να διορθώσεις ένα πρόβλημα στη χώρα σου, το διορθώνεις. Ακόμη κι αν ο άλλος είναι ο κακός.
Δεν έχουμε ψυχολογικά τραύματα από παιδιά. Ξέρουμε ότι ένας αντίπαλος μπορεί να πει κάτι σωστό. Προχωράς στο δρόμο και βλέπεις ένα μεγάλο αντικείμενο που εμποδίζει τη ροή του κόσμου των αυτοκινήτων και σου λένε «έλα βοήθα να το βγάλουμε στην άκρη», δεν σταματάς και του λες «ναι, αλλά τι ψηφίζεις;», θα το βγάλω στην άκρη.
Το κάναμε πολλές φορές εμείς αυτό. Αλλά ταύτιση με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για τη χώρα, δεν θέλουμε.
Μέχρι χτες οι Έλληνες ήξεραν ότι ο κ. Τσίπρας ξυπνάει και κοιμάται ανταλλάσσοντας τηλεφωνήματα με τον κ. Καμμένο. Η Ακροδεξιά στην Ελλάδα είχε βρει έκφραση στην Κυβέρνησή του, μέσω του κ. Καμμένου σε συγκεκριμένα πράγματα. Τη στάση πολλών βουλευτών, συντηρητικών βουλευτών μέσα στη Βουλή όταν συζητάγαμε για τα δικαιώματα και πολλών άλλων θεμάτων.
Ο κ. Τσίπρας όταν τελείωσε αυτή η ιστορία με τους Καμμένους βρήκε ένα καινούργιο παιχνίδι και λέει: «Ενότητα της Κεντροαριστεράς» και πήρε από άλλα Κόμματα, δίνοντας θέσεις δίνοντας υποσχέσεις, τους απαραίτητους βουλευτές για να συνεχίσει να κυβερνάει.
Δεν μας ενδιαφέρει αυτό το μοντέλο. Θέλουμε καθαρά μοντέλα στην πολιτική. Το ότι είμαστε σε κάποια στιγμή σύμμαχοι για να λύσουμε ένα πρόβλημα και το έχουμε κάνει και με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τη Νέα Δημοκρατία και με το ΠΑΣΟΚ, δεν σημαίνει ότι δίνουμε λευκές επιταγές, για να επανέλθουν οι κακές πολιτικές τους.
Άρα θα επιμείνω: το Ποτάμι είναι απέναντι στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Η όποια απόφασή μας για ένα επιμέρους μέτρο, δεν αλλάζει την κατεύθυνσή μας. Υπερασπιζόμαστε και το ένα και το άλλο, υπερασπιζόμαστε τη μεγάλη κατεύθυνση, αλλά υπερασπιζόμαστε και τη σύγχρονη πολιτική που λέει εάν σήμερα σου δίνεται η δυνατότητα να διορθώσεις ένα πρόβλημα στη χώρα σου, το διορθώνεις. Ακόμη κι αν ο άλλος είναι ο κακός.
Δεν έχουμε ψυχολογικά τραύματα από παιδιά. Ξέρουμε ότι ένας αντίπαλος μπορεί να πει κάτι σωστό. Προχωράς στο δρόμο και βλέπεις ένα μεγάλο αντικείμενο που εμποδίζει τη ροή του κόσμου των αυτοκινήτων και σου λένε «έλα βοήθα να το βγάλουμε στην άκρη», δεν σταματάς και του λες «ναι, αλλά τι ψηφίζεις;», θα το βγάλω στην άκρη.
Το κάναμε πολλές φορές εμείς αυτό. Αλλά ταύτιση με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για τη χώρα, δεν θέλουμε.
Κ. ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ («ΑΘΗΝΑ 9,84»): Κύριε Θεοδωράκη καλησπέρα σας. Τι θα λέγατε στους πολίτες που μας παρακολουθούν αυτή τη στιγμή και διστάζουν να ψηφίσουν το Ποτάμι γιατί είναι ένα νέο Κόμμα και κατά συνέπεια άπειρο στην πολιτική σκηνή; Με τολμηρές προτάσεις όπως αναφέρατε προηγουμένως, που μπορεί όμως να προβληματίζουν, να φοβίζουν, ενίοτε να μην γίνονται κατανοητές, να τρομάζουν και ως εκ τούτου τίθενται εν αμφιβόλω από τους ψηφοφόρους. Σας ευχαριστώ.
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Νομίζω ότι οι πολίτες μετά την κρίση και μετά τη διάψευση των ελπίδων, ποιος μπορεί να θυμηθεί τα λόγια της Νέας Δημοκρατίας τα πρώτα χρόνια της κρίσης; Ποιος μπορεί να θυμηθεί τις υποσχέσεις του κ. Τσίπρα τα πρώτα χρόνια που τον έφεραν και Πρωθυπουργό πανίσχυρο; Αυτή η διάψευση ότι ήταν σχεδόν όλα ψέματα και δεν ήταν ψέματα χωρίς κόστος, ήταν ψέματα που πλήρωσε ο ελληνικός λαός.
Γιατί ξέρετε, μαλώνουμε μόνο για το πόσα δισεκατομμύρια μας στοίχισε το ψέμα του 2015 του κ. Τσίπρα. Κανείς δεν έχει αμφισβητήσει ότι μας στοίχισε κάποια δισεκατομμύρια, κάποιος λέει 50, κάποιος λέει 60, άλλος λέει 80, άλλος λέει 100.
Η διάψευση των υποσχέσεων, η επιβεβαίωση ότι όλα στην πολιτική των Κομμάτων εξουσίας κρύβουν ψέματα, θα πρέπει να ήταν αρκετός λόγος για να φτάσει ο κόσμος στο Ποτάμι. Νομίζω η τελευταία σύγκρουση του κ. Τσίπρα με τον κ. Μητσοτάκη στη Βουλή, που δεν ήταν τυχαία ήταν προγραμματισμένη από τα κομματικά επιτελεία και των δύο, δηλαδή «βγες, ισοπέδωσέ τον» «ο θάνατός του, η ζωή σου» αυτό το παλιό, το ανατολίτικο, θα έπρεπε να ήταν αρκετό για να σκεφτούν κάποιοι πολίτες ότι αν τους αφήσουμε μόνους και πανίσχυρους, έτσι θα είναι η ζωή μας.
Έτσι θα είναι η ζωή μας: Ένας συνεχής εμφύλιος πόλεμος με τους πολιτικούς να μην βλέπουν καμία χαραμάδα συνεννόησης. Ενώ θα πρέπει, στην Ευρώπη παντού οι χώρες προχώρησαν και βγήκαν από την κρίση, στην Κύπρο, στην Πορτογαλία ενισχύοντας τη συνεννόηση.
Προφανώς θα συνεχίσουμε πάντα να μαλώνουμε για τις πολιτικές Πολάκη, να το πω απλουστευτικά. Αλλά εκεί θα μείνουμε; Τι κερδίζουν οι πολίτες από αυτές τις διαμάχες, από αυτές τις συνεχείς εμφύλιες συρράξεις; Αυτές οι σκέψεις νομίζω ότι θα ήταν αρκετές για τους πολίτες για να τους κάνουν να ψηφίσουν μια σύγχρονη δύναμη. Ξέρετε κάτι; Μια δύναμη που κάνει και λάθη. Εγώ δεν αμφισβητώ ότι έχω κάνει λάθη. Γιατί μπήκα στην πολιτική χωρίς να έχω κανένα παλιό manual, δεν μου έδωσε κάποιος θείος μου πολιτικός κανένα ντοσιέ με λύσεις, προφανώς έκανα λάθη.
Αλλά όλα ήταν τίμια απέναντι στον πολίτη. ανακαλύπταμε μαζί τους τα λάθη και τα διορθώναμε.
Άρα νομίζω ότι οι ευρωεκλογές ειδικά είναι μια καλή αφορμή να πει ο Έλληνας πολίτης «Ενισχύω μια ψύχραιμη, σταθερή φωνή σοβαρότητας και ειλικρίνειας, και δεν πέφτω στην παγίδα των παλιών».
Γιατί ξέρετε, μαλώνουμε μόνο για το πόσα δισεκατομμύρια μας στοίχισε το ψέμα του 2015 του κ. Τσίπρα. Κανείς δεν έχει αμφισβητήσει ότι μας στοίχισε κάποια δισεκατομμύρια, κάποιος λέει 50, κάποιος λέει 60, άλλος λέει 80, άλλος λέει 100.
Η διάψευση των υποσχέσεων, η επιβεβαίωση ότι όλα στην πολιτική των Κομμάτων εξουσίας κρύβουν ψέματα, θα πρέπει να ήταν αρκετός λόγος για να φτάσει ο κόσμος στο Ποτάμι. Νομίζω η τελευταία σύγκρουση του κ. Τσίπρα με τον κ. Μητσοτάκη στη Βουλή, που δεν ήταν τυχαία ήταν προγραμματισμένη από τα κομματικά επιτελεία και των δύο, δηλαδή «βγες, ισοπέδωσέ τον» «ο θάνατός του, η ζωή σου» αυτό το παλιό, το ανατολίτικο, θα έπρεπε να ήταν αρκετό για να σκεφτούν κάποιοι πολίτες ότι αν τους αφήσουμε μόνους και πανίσχυρους, έτσι θα είναι η ζωή μας.
Έτσι θα είναι η ζωή μας: Ένας συνεχής εμφύλιος πόλεμος με τους πολιτικούς να μην βλέπουν καμία χαραμάδα συνεννόησης. Ενώ θα πρέπει, στην Ευρώπη παντού οι χώρες προχώρησαν και βγήκαν από την κρίση, στην Κύπρο, στην Πορτογαλία ενισχύοντας τη συνεννόηση.
Προφανώς θα συνεχίσουμε πάντα να μαλώνουμε για τις πολιτικές Πολάκη, να το πω απλουστευτικά. Αλλά εκεί θα μείνουμε; Τι κερδίζουν οι πολίτες από αυτές τις διαμάχες, από αυτές τις συνεχείς εμφύλιες συρράξεις; Αυτές οι σκέψεις νομίζω ότι θα ήταν αρκετές για τους πολίτες για να τους κάνουν να ψηφίσουν μια σύγχρονη δύναμη. Ξέρετε κάτι; Μια δύναμη που κάνει και λάθη. Εγώ δεν αμφισβητώ ότι έχω κάνει λάθη. Γιατί μπήκα στην πολιτική χωρίς να έχω κανένα παλιό manual, δεν μου έδωσε κάποιος θείος μου πολιτικός κανένα ντοσιέ με λύσεις, προφανώς έκανα λάθη.
Αλλά όλα ήταν τίμια απέναντι στον πολίτη. ανακαλύπταμε μαζί τους τα λάθη και τα διορθώναμε.
Άρα νομίζω ότι οι ευρωεκλογές ειδικά είναι μια καλή αφορμή να πει ο Έλληνας πολίτης «Ενισχύω μια ψύχραιμη, σταθερή φωνή σοβαρότητας και ειλικρίνειας, και δεν πέφτω στην παγίδα των παλιών».
Τ. ΖΑΡΑΒΕΛΑ («The Caller»): Κύριε Θεοδωράκη, έχετε χαρακτηρίσει τις ευρωεκλογές ως μάχη ζωής για το Ποτάμι. Αν τελικά δεν έρθει ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα θα αναζητήσετε μια παράταση ζωής πιθανά στο Κίνημα Αλλαγής, ή ένα - ένα κεφάλαιο που έχει κλείσει και για εσάς και για το Ποτάμι;
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Ας μην επιστρέφουμε σε μια παλιά συζήτηση. Η προσπάθεια να φτιάξουμε ένα σύγχρονο Κίνημα σε συνεργασία με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, απέτυχε και νομίζω ότι η ευθύνη δεν ήταν δική μας.
Γιατί εμείς πήγαμε εκεί με μια βασική προϋπόθεση, θα την είχατε ακούσει γιατί την έλεγα συνεχώς: ότι στις μπροστινές καρέκλες θα αφήσουμε και καμία καρέκλα κενή για να υπάρξουν νέα στελέχη, για να εκφραστεί το αύριο, να μην έχουμε μόνο τους παλιούς Υπουργούς. Αυτό είναι που καταπατήθηκε. Ότι οι φίλοι από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη έχουν μια τέτοια πρόσδεση με το παρελθόν τους, γοητεύονται τόσο από την εικόνα τους στον καθρέφτη που δεν θέλουν να κάνουν ένα βήμα πίσω, θέλουν να είναι παντού μπροστά, χωρίς καμία αυτοκριτική.
Άρα δεν υπάρχουν περιθώρια να ξαναζεστάνουμε το φαγητό.
Χωρίσαμε με μια ηπιότητα εκ μέρους μας γιατί ακριβώς πονέσαμε από αυτό τον χωρισμό, από αυτή τη διάψευση που ήταν δική μου διάψευση, ήταν δική μου ευθύνη που πίστεψα ότι μπορούν να ζήσουν κάποιοι χωρίς τα εικονίσματα του παρελθόντος. Έκανα λάθος.
Άρα η πορεία του Ποταμιού με νικηφόρο αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές το καλοκαίρι, το φθινόπωρο στις εθνικές εκλογές, θα είναι μια πορεία αυτόνομη. Προφανώς με συμμάχους. Όπως ξέρετε στις ευρωεκλογές είναι η Κοινωνία Αξιών με τον κ. Φενέκο, είναι μικρές οικολογικές ομάδες σε όλη τη χώρα, συνεργασίες ναι, συμμαχίες ναι, να λύσουμε προβλήματα λέγοντας ναι σε κάποιες προτάσεις αντιπάλων. Αλλά το Ποτάμι θα παραμείνει καθαρό και αυτόνομο.
Γιατί εμείς πήγαμε εκεί με μια βασική προϋπόθεση, θα την είχατε ακούσει γιατί την έλεγα συνεχώς: ότι στις μπροστινές καρέκλες θα αφήσουμε και καμία καρέκλα κενή για να υπάρξουν νέα στελέχη, για να εκφραστεί το αύριο, να μην έχουμε μόνο τους παλιούς Υπουργούς. Αυτό είναι που καταπατήθηκε. Ότι οι φίλοι από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη έχουν μια τέτοια πρόσδεση με το παρελθόν τους, γοητεύονται τόσο από την εικόνα τους στον καθρέφτη που δεν θέλουν να κάνουν ένα βήμα πίσω, θέλουν να είναι παντού μπροστά, χωρίς καμία αυτοκριτική.
Άρα δεν υπάρχουν περιθώρια να ξαναζεστάνουμε το φαγητό.
Χωρίσαμε με μια ηπιότητα εκ μέρους μας γιατί ακριβώς πονέσαμε από αυτό τον χωρισμό, από αυτή τη διάψευση που ήταν δική μου διάψευση, ήταν δική μου ευθύνη που πίστεψα ότι μπορούν να ζήσουν κάποιοι χωρίς τα εικονίσματα του παρελθόντος. Έκανα λάθος.
Άρα η πορεία του Ποταμιού με νικηφόρο αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές το καλοκαίρι, το φθινόπωρο στις εθνικές εκλογές, θα είναι μια πορεία αυτόνομη. Προφανώς με συμμάχους. Όπως ξέρετε στις ευρωεκλογές είναι η Κοινωνία Αξιών με τον κ. Φενέκο, είναι μικρές οικολογικές ομάδες σε όλη τη χώρα, συνεργασίες ναι, συμμαχίες ναι, να λύσουμε προβλήματα λέγοντας ναι σε κάποιες προτάσεις αντιπάλων. Αλλά το Ποτάμι θα παραμείνει καθαρό και αυτόνομο.
Π. ΣΤΑΘΗΣ («ANT-1»): Ήθελα να ρωτήσω για τα εθνικά θέματα κ. Θεοδωράκη. Αν θεωρείτε ότι κατ' αρχήν θα κλιμακώσει την ένταση στην Κύπρο η Τουρκία και αν φοβάστε κάποιο θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο ή στην Κύπρο.
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Είναι ένα ερώτημα που μπορεί να απαντηθεί μέχρι ενός σημείου, εννοώ ότι πρέπει να έχουμε όλοι την ευθύνη στα εθνικά θέματα να λέμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό, αλλά να κρατάμε και κάποια πράγματα για τη συνεννόηση του πολιτικού συστήματος.
Όπως ξέρετε λίγες μέρες πριν πήγα στην ΕΑΒ και αυτό που αντίκρισα ήταν απογοητευτικό. Η Τουρκία όπως ξέρετε τα τελευταία χρόνια έχει κάνει ένα ράλι και έχει κατορθώσει να είναι μια πανίσχυρη δύναμη στα εξοπλιστικά προγράμματα τα δικά της και παίρνει τώρα παραγγελίες και από τους Γερμανούς και από άλλους.
Εμείς έχουμε μια πολεμική βιομηχανία διαλυμένη, με ανθρώπους που δουλεύουν μέχρι το μεσημέρι, γιατί δεν παίρνουν υπερωρίες, με ικανά στελέχη παροπλισμένα. Πρέπει να σοβαρευτούμε. Πρέπει να υπάρξει αυτό που από την αρχή λέμε και το χειροκροτά και ο κ. Τσίπρας και ο κ. Μητσοτάκης και δεν το κάνουμε: ένα Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας με τους Αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων και τους Αρχηγούς των Κομμάτων, που θα πάρουν τις κρίσιμες αποφάσεις για τη χώρα στα εξοπλιστικά προγράμματα, στην άμυνα, στις σχέσεις με τις γειτονικές μας χώρες και κυρίως με τον εξ ανατολών γείτονά μας.
Να υπάρχει μια συνεννόηση. Δεν το θέλουν, δεν το κάνουν. Είναι λάθος. Δεν συμβαίνει πουθενά στην Ευρώπη. Όλες οι χώρες στα εθνικά θέματα ενώνονται και τα αντιμετωπίζουν από κοινού. Ο κ. Ερντογάν συνεχίζει να παίζει με τα σπίρτα. Είναι πολύ επικίνδυνο αυτό που κάνει, δεν είναι επικίνδυνο για τους Έλληνες, είναι επικίνδυνο για την ασφάλεια στην περιοχή.
Είναι επικίνδυνο και γι' αυτόν. Πως θα πιεστεί; Εδώ είναι η δική μας πρόταση. Είναι τρία τα πράγματα που πρέπει να κάνουμε και που το Ποτάμι λέει. Το ένα είναι αποτελεσματική άμυνα, να νιώθουν ότι εδώ υπάρχουν άνθρωποι έτοιμοι να υπερασπιστούν τα δίκαια της πατρίδας. Το πρώτο και νομίζω ότι εδώ θα συμφωνήσουν όλοι οι Έλληνες σε αυτό.
Δεύτερον, θα πρέπει να αφήσουμε την χαραμάδα της συνεννόησης ανοιχτή με τους Τούρκους. Αυτά που λένε ο κ. Βέμπερ και κάποιοι άλλοι συντηρητικοί λαϊκιστές της Ευρώπης, καμία επαφή με τους Τούρκους να τους διώξουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και παράλληλα οι χώρες τους κάνουν όπως ξέρετε τις μεγαλύτερες επενδύσεις στην Τουρκία, η Γερμανία αυτή τη στιγμή κάνει τη μεγαλύτερη επένδυση στην Ευρώπη στα τρένα στην Τουρκία και από την άλλη μας λένε οι Γερμανοί συντηρητικοί «να μην έχουμε καμία επαφή ως Ευρωπαίοι με αυτούς». Όχι, εμείς θέλουμε να έχουμε μια επαφή η Ευρώπη με τους Τούρκους για να ενισχύσουμε τη μικρή πιθανότητα να λογικευτούν οι τουρκικές δυνάμεις. Αυτό είναι η δεύτερη προϋπόθεση και είναι σημαντικό ότι ο Κύρκος και ο Γραμματικάκης στην ευρωβουλή ενίσχυσαν αυτή τη συζήτηση, αυτό το διάλογο της Ευρώπης με την Τουρκία.
Και το τρίτο είναι η λύση του Κυπριακού. Το Κυπριακό πρέπει να λυθεί, δεν θα πρέπει να νιώθουμε ασφαλείς λέγοντας οι Τουρκοκύπριοι στον κόσμο τους και στο κράτος τους και εμείς θα μείνουμε, η Κυπριακή Δημοκρατία μόνο με τους Ελληνοκύπριους. Εμείς λέμε ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε και εδώ είμαστε μαζί με τις παλιές ρήσεις του κ. Αναστασιάδη, αλλά και του Γραμματέα του ΑΚΕΛ ότι η λύση στην Κύπρο πρέπει να έρθει.
Οι Τουρκοκύπριοι και οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να ζήσουν μαζί. Θα πρέπει να αποφασίσουν μαζί να εκμεταλλευτούν τους πόρους. Είναι σωστή η πολιτική του κ. Αναστασιάδη, αυτή που κάνει με τις γεωτρήσεις σε συμμαχία με δυτικές δυνάμεις.
Αλλά θα πρέπει να συνεχίσουμε παράλληλα να τείνουμε χέρι φιλίας στους Τουρκοκύπριους και δεν θα πρέπει να τους αφήσουμε να γίνουν απλώς Τούρκοι. Ξέρετε ότι στα κατεχόμενα αυτή τη στιγμή είναι ένα τεράστιο πρόγραμμα εποικισμού και ένα τεράστιο πρόγραμμα αλλαγής της κουλτούρας τους, δηλαδή ισλαμικά σχολεία, πράγματα που δεν υπήρχαν στο τουρκοκυπριακό μέρος.
Εμείς θα επιμείνουμε ότι ασφάλεια, αποτελεσματικότητα στα νησιά, διάλογος της Τουρκίας με την Ευρώπη και βοήθεια για να λυθεί το Κυπριακό. Εάν δεν λυθεί το Κυπριακό πάντα θα είναι εστία ανάφλεξης η περιοχή μας.
Όπως ξέρετε λίγες μέρες πριν πήγα στην ΕΑΒ και αυτό που αντίκρισα ήταν απογοητευτικό. Η Τουρκία όπως ξέρετε τα τελευταία χρόνια έχει κάνει ένα ράλι και έχει κατορθώσει να είναι μια πανίσχυρη δύναμη στα εξοπλιστικά προγράμματα τα δικά της και παίρνει τώρα παραγγελίες και από τους Γερμανούς και από άλλους.
Εμείς έχουμε μια πολεμική βιομηχανία διαλυμένη, με ανθρώπους που δουλεύουν μέχρι το μεσημέρι, γιατί δεν παίρνουν υπερωρίες, με ικανά στελέχη παροπλισμένα. Πρέπει να σοβαρευτούμε. Πρέπει να υπάρξει αυτό που από την αρχή λέμε και το χειροκροτά και ο κ. Τσίπρας και ο κ. Μητσοτάκης και δεν το κάνουμε: ένα Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας με τους Αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων και τους Αρχηγούς των Κομμάτων, που θα πάρουν τις κρίσιμες αποφάσεις για τη χώρα στα εξοπλιστικά προγράμματα, στην άμυνα, στις σχέσεις με τις γειτονικές μας χώρες και κυρίως με τον εξ ανατολών γείτονά μας.
Να υπάρχει μια συνεννόηση. Δεν το θέλουν, δεν το κάνουν. Είναι λάθος. Δεν συμβαίνει πουθενά στην Ευρώπη. Όλες οι χώρες στα εθνικά θέματα ενώνονται και τα αντιμετωπίζουν από κοινού. Ο κ. Ερντογάν συνεχίζει να παίζει με τα σπίρτα. Είναι πολύ επικίνδυνο αυτό που κάνει, δεν είναι επικίνδυνο για τους Έλληνες, είναι επικίνδυνο για την ασφάλεια στην περιοχή.
Είναι επικίνδυνο και γι' αυτόν. Πως θα πιεστεί; Εδώ είναι η δική μας πρόταση. Είναι τρία τα πράγματα που πρέπει να κάνουμε και που το Ποτάμι λέει. Το ένα είναι αποτελεσματική άμυνα, να νιώθουν ότι εδώ υπάρχουν άνθρωποι έτοιμοι να υπερασπιστούν τα δίκαια της πατρίδας. Το πρώτο και νομίζω ότι εδώ θα συμφωνήσουν όλοι οι Έλληνες σε αυτό.
Δεύτερον, θα πρέπει να αφήσουμε την χαραμάδα της συνεννόησης ανοιχτή με τους Τούρκους. Αυτά που λένε ο κ. Βέμπερ και κάποιοι άλλοι συντηρητικοί λαϊκιστές της Ευρώπης, καμία επαφή με τους Τούρκους να τους διώξουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και παράλληλα οι χώρες τους κάνουν όπως ξέρετε τις μεγαλύτερες επενδύσεις στην Τουρκία, η Γερμανία αυτή τη στιγμή κάνει τη μεγαλύτερη επένδυση στην Ευρώπη στα τρένα στην Τουρκία και από την άλλη μας λένε οι Γερμανοί συντηρητικοί «να μην έχουμε καμία επαφή ως Ευρωπαίοι με αυτούς». Όχι, εμείς θέλουμε να έχουμε μια επαφή η Ευρώπη με τους Τούρκους για να ενισχύσουμε τη μικρή πιθανότητα να λογικευτούν οι τουρκικές δυνάμεις. Αυτό είναι η δεύτερη προϋπόθεση και είναι σημαντικό ότι ο Κύρκος και ο Γραμματικάκης στην ευρωβουλή ενίσχυσαν αυτή τη συζήτηση, αυτό το διάλογο της Ευρώπης με την Τουρκία.
Και το τρίτο είναι η λύση του Κυπριακού. Το Κυπριακό πρέπει να λυθεί, δεν θα πρέπει να νιώθουμε ασφαλείς λέγοντας οι Τουρκοκύπριοι στον κόσμο τους και στο κράτος τους και εμείς θα μείνουμε, η Κυπριακή Δημοκρατία μόνο με τους Ελληνοκύπριους. Εμείς λέμε ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε και εδώ είμαστε μαζί με τις παλιές ρήσεις του κ. Αναστασιάδη, αλλά και του Γραμματέα του ΑΚΕΛ ότι η λύση στην Κύπρο πρέπει να έρθει.
Οι Τουρκοκύπριοι και οι Ελληνοκύπριοι πρέπει να ζήσουν μαζί. Θα πρέπει να αποφασίσουν μαζί να εκμεταλλευτούν τους πόρους. Είναι σωστή η πολιτική του κ. Αναστασιάδη, αυτή που κάνει με τις γεωτρήσεις σε συμμαχία με δυτικές δυνάμεις.
Αλλά θα πρέπει να συνεχίσουμε παράλληλα να τείνουμε χέρι φιλίας στους Τουρκοκύπριους και δεν θα πρέπει να τους αφήσουμε να γίνουν απλώς Τούρκοι. Ξέρετε ότι στα κατεχόμενα αυτή τη στιγμή είναι ένα τεράστιο πρόγραμμα εποικισμού και ένα τεράστιο πρόγραμμα αλλαγής της κουλτούρας τους, δηλαδή ισλαμικά σχολεία, πράγματα που δεν υπήρχαν στο τουρκοκυπριακό μέρος.
Εμείς θα επιμείνουμε ότι ασφάλεια, αποτελεσματικότητα στα νησιά, διάλογος της Τουρκίας με την Ευρώπη και βοήθεια για να λυθεί το Κυπριακό. Εάν δεν λυθεί το Κυπριακό πάντα θα είναι εστία ανάφλεξης η περιοχή μας.
Φ. ΓΙΩΤΑΚΗ («ΕΘΝΟΣ»): Κύριε Θεοδωράκη, ήθελα να ρωτήσω το εξής: εφόσον το Ποτάμι κατέβει στις εθνικές εκλογές και δεν κλείσει τον κοινοβουλευτικό του κύκλο.
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Δεν επιμένετε σε αυτό το «εφόσον»;
Φ. ΓΙΩΤΑΚΗ: Υποθετική η ερώτηση και εσείς δίνετε απαντήσεις ήξεις αφήξεις σε αυτά τα ζητήματα. Εφόσον κατέβει στις εθνικές εκλογές, έχετε πει ότι δεν θα καθίσει επίσης στο σπίτι του, δηλαδή ότι θα αναζητήσει συνεργασίες και συμμαχίες. Πως μπορούσε το Ποτάμι να συνεργαστεί και να συμμαχήσει με ένα Κόμμα με το οποίο έχει διαφωνήσει σε μείζονα πολιτικά και εθνικά θέματα, όπως η Συμφωνία των Πρεσπών;
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Θα μπορούσα να απαντήσω σαν τον Μητσοτάκη τώρα. Τι εννοώ; Όταν ήταν ο κ. Βέμπερ στη Νεμέα, το θυμάστε, όταν ήρθε ο κ. Βέμπερ στη Νεμέα και τον ρώτησαν οι δημοσιογράφοι για τη Συμφωνία των Πρεσπών είπε ότι «η Ευρώπη είναι πολύ θετική γι' αυτή τη συμφωνία» και όταν στράφηκε το μικρόφωνο στον κ. Μητσοτάκη, ο κ. Μητσοτάκης απολογούμενος είπε «ε, σε όλες τις οικογένειες υπάρχουν και μικρές διαφορές».
Είναι μικρή η διαφορά; Είναι ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί, από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας.
Εμείς όμως λέμε ότι τα πράγματα που μας ενώνουν ή που μας χωρίζουν από τα άλλα πολιτικά Κόμματα, από τις άλλες κυβερνητικές προτάσεις, δεν είναι μπετόν. Τι εννοώ. Οι ανάγκες της κοινωνίας το φθινόπωρο ποιες θα είναι; Δεν θα μείνουμε στα κείμενα του 2018; Ή στα κείμενα του 2017 ή στις ψηφοφορίες του χειμώνα του 2019;
Ποιες θα είναι οι ανάγκες της κοινωνίας το φθινόπωρο του 2019, που θα έχουμε μια νέα Κυβέρνηση; Θα είναι σημαντικό να φύγει το αγκάθι της απόλυτης απλής αναλογικής; Είμαστε μαζί. Θα είναι διαλυτικό για το πολιτικό σύστημα ένα τυφλό αναλογικό σύστημα σαν κι αυτό που έχει προτείνει και έχει ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Θα είναι η ανάγκη για μια επενδυτική πολιτική σε συνεργασία με την Ευρώπη; Είμαστε μαζί. Άρα ένα σύγχρονο Κόμμα δεν μπορεί να απαντήσει στα διλήμματα του φθινοπώρου του 2019 με τις θέσεις του χειμώνα του 2019. Τόσο σύγχρονοι. Καθημερινά πρέπει να παίρνουμε τα μηνύματα και να δίνουμε τις καινούργιες απαντήσεις. Άρα μπορούμε να συνεργαστούμε, εάν –προσέξτε!- έχουμε τις ίδιες προτεραιότητες.
Εκεί θα φανεί. Γιατί όπως ξέρετε και αν θέλετε το λέω επιγραμματικά, εμείς έχουμε θέσει πέντε προτεραιότητες για μια κυβερνητική συνεργασία. Τις μόνο σαν τίτλους, για να μην επεκταθώ:
Πρώτα οι νέοι, το πρώτο θέμα: πρώτα οι νέοι.
Δεύτερον, έξω τα Κόμματα, το ανέλυσα πριν.
Μπροστά το περιβάλλον, αποφάσεις για το περιβάλλον.
Ναι στη διαφορετικότητα, σεβασμός στα δικαιώματα του άλλου.
Είναι η ώρα για τη δική σου δουλειά.
Αυτές οι πέντε απλές προτάσεις οι σύγχρονες έχουν βγει από το διάλογό μας στην κοινωνία και θα είναι στο τραπέζι για οποιαδήποτε κυβερνητική συνεργασία μετά το φθινόπωρο.
Είναι μικρή η διαφορά; Είναι ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί, από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας.
Εμείς όμως λέμε ότι τα πράγματα που μας ενώνουν ή που μας χωρίζουν από τα άλλα πολιτικά Κόμματα, από τις άλλες κυβερνητικές προτάσεις, δεν είναι μπετόν. Τι εννοώ. Οι ανάγκες της κοινωνίας το φθινόπωρο ποιες θα είναι; Δεν θα μείνουμε στα κείμενα του 2018; Ή στα κείμενα του 2017 ή στις ψηφοφορίες του χειμώνα του 2019;
Ποιες θα είναι οι ανάγκες της κοινωνίας το φθινόπωρο του 2019, που θα έχουμε μια νέα Κυβέρνηση; Θα είναι σημαντικό να φύγει το αγκάθι της απόλυτης απλής αναλογικής; Είμαστε μαζί. Θα είναι διαλυτικό για το πολιτικό σύστημα ένα τυφλό αναλογικό σύστημα σαν κι αυτό που έχει προτείνει και έχει ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Θα είναι η ανάγκη για μια επενδυτική πολιτική σε συνεργασία με την Ευρώπη; Είμαστε μαζί. Άρα ένα σύγχρονο Κόμμα δεν μπορεί να απαντήσει στα διλήμματα του φθινοπώρου του 2019 με τις θέσεις του χειμώνα του 2019. Τόσο σύγχρονοι. Καθημερινά πρέπει να παίρνουμε τα μηνύματα και να δίνουμε τις καινούργιες απαντήσεις. Άρα μπορούμε να συνεργαστούμε, εάν –προσέξτε!- έχουμε τις ίδιες προτεραιότητες.
Εκεί θα φανεί. Γιατί όπως ξέρετε και αν θέλετε το λέω επιγραμματικά, εμείς έχουμε θέσει πέντε προτεραιότητες για μια κυβερνητική συνεργασία. Τις μόνο σαν τίτλους, για να μην επεκταθώ:
Πρώτα οι νέοι, το πρώτο θέμα: πρώτα οι νέοι.
Δεύτερον, έξω τα Κόμματα, το ανέλυσα πριν.
Μπροστά το περιβάλλον, αποφάσεις για το περιβάλλον.
Ναι στη διαφορετικότητα, σεβασμός στα δικαιώματα του άλλου.
Είναι η ώρα για τη δική σου δουλειά.
Αυτές οι πέντε απλές προτάσεις οι σύγχρονες έχουν βγει από το διάλογό μας στην κοινωνία και θα είναι στο τραπέζι για οποιαδήποτε κυβερνητική συνεργασία μετά το φθινόπωρο.
Λ. ΜΠΕΘΑΝΗ («ΕΡΤ»): Κύριε Θεοδωράκη, λέτε ότι το Ποτάμι έχει υιοθετήσει την ατζέντα Μακρόν. Θα ήθελα ν’ αναπτύξετε αυτές τις θέσεις του Γάλλου Προέδρου για την Ευρώπη. Σε τί αφορά την Ελλάδα η ατζέντα Μακρόν;
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Να πούμε στην ΕΡΤ να ξεκινήσει τώρα την τηλεοπτική μετάδοση. Κάνω αστείο, γιατί πραγματικά είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα και θα μπορούσαμε να μιλάμε πάρα πολύ γι’ αυτό. Εμείς όπως ξέρετε, εκδώσαμε ένα κόκκινο βιβλιαράκι, μας αρέσουν οι πολύχρωμες εκφράσεις, το βιβλιαράκι μας για την Ευρώπη είναι κόκκινο και είναι οι σημαντικές προτεραιότητες. Είναι 27 για την ακρίβεια πράγματα που είναι σημαντικά για την Ευρώπη του μέλλοντος.
Πολλά από αυτά, προσέξτε, θέλω λίγο να υπερηφανευτώ, τα έλεγε το Ποτάμι το 2014 και του έλεγαν ότι είναι γραφικές απόψεις. Επί παραδείγματι, ξέρετε ότι το 2014, είπαμε δυο ζητήματα, ενιαίο αμυντικό δόγμα στην Ευρώπη, δε μπορεί να υπάρχει μια πανίσχυρη Οικονομική Ένωση χωρίς στρατό. Το ’14, το έλεγε το Ποτάμι, το λέει ο Μακρόν στην ατζέντα της Ευρωπαϊκής Αναγέννησης.
Δεύτερον, δε μπορεί να υπάρξει, προσέξτε με γιατί είναι το σημαντικότερο που μπορεί να ειπωθεί για την Ευρώπη, Ευρώπη χωρίς φορολογική δικαιοσύνη. Δε μπορεί να συνεχίσουν οι πολυεθνικοί κολοσσοί να μην πληρώνουν φόρους. Το λέγαμε από το 2014, δε θα πρέπει να συνεχιστεί ο ανταγωνισμός επιχειρήσεων, περιοχών, χωρών, ατόμων, για λιγότερους συντελεστές, που κάνουν ένα τελικά άδικο αποτέλεσμα για τις οικονομίες που είναι στην Περιφέρεια.
Άρα, η φορολογική δικαιοσύνη, με μια σειρά από προτάσεις που περιλαμβάνονται στην ατζέντα Μακρόν, είναι απόλυτη προτεραιότητα για την Ευρώπη. Και είναι σ’ αυτό πολλοί μαζί μας.
Είδα με χαρά χθες μια συνέντευξη ενός αριστερού οικονομολόγου, του Πικετί, ο οποίος υποστήριξε την πρόταση για τη φορολογική δικαιοσύνη. Υπάρχουν λοιπόν σημαντικά πράγματα που πρέπει να συμβούν και που θα επηρεάσουν τη ζωή των Ελλήνων .
Η ατζέντα της Ευρωπαϊκής Αναγέννησης, είναι πολύ σημαντικό να συζητηθεί στην Ελλάδα. Δεν έχει συζητηθεί, γιατί πολλές από τις προτάσεις που περιλαμβάνονται σ’ αυτήν λύνουν χρόνια προβλήματα της καθυστερημένης, να το πω έτσι, πολιτικής ανάπτυξης αλλά και οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.
Πολλά από αυτά, προσέξτε, θέλω λίγο να υπερηφανευτώ, τα έλεγε το Ποτάμι το 2014 και του έλεγαν ότι είναι γραφικές απόψεις. Επί παραδείγματι, ξέρετε ότι το 2014, είπαμε δυο ζητήματα, ενιαίο αμυντικό δόγμα στην Ευρώπη, δε μπορεί να υπάρχει μια πανίσχυρη Οικονομική Ένωση χωρίς στρατό. Το ’14, το έλεγε το Ποτάμι, το λέει ο Μακρόν στην ατζέντα της Ευρωπαϊκής Αναγέννησης.
Δεύτερον, δε μπορεί να υπάρξει, προσέξτε με γιατί είναι το σημαντικότερο που μπορεί να ειπωθεί για την Ευρώπη, Ευρώπη χωρίς φορολογική δικαιοσύνη. Δε μπορεί να συνεχίσουν οι πολυεθνικοί κολοσσοί να μην πληρώνουν φόρους. Το λέγαμε από το 2014, δε θα πρέπει να συνεχιστεί ο ανταγωνισμός επιχειρήσεων, περιοχών, χωρών, ατόμων, για λιγότερους συντελεστές, που κάνουν ένα τελικά άδικο αποτέλεσμα για τις οικονομίες που είναι στην Περιφέρεια.
Άρα, η φορολογική δικαιοσύνη, με μια σειρά από προτάσεις που περιλαμβάνονται στην ατζέντα Μακρόν, είναι απόλυτη προτεραιότητα για την Ευρώπη. Και είναι σ’ αυτό πολλοί μαζί μας.
Είδα με χαρά χθες μια συνέντευξη ενός αριστερού οικονομολόγου, του Πικετί, ο οποίος υποστήριξε την πρόταση για τη φορολογική δικαιοσύνη. Υπάρχουν λοιπόν σημαντικά πράγματα που πρέπει να συμβούν και που θα επηρεάσουν τη ζωή των Ελλήνων .
Η ατζέντα της Ευρωπαϊκής Αναγέννησης, είναι πολύ σημαντικό να συζητηθεί στην Ελλάδα. Δεν έχει συζητηθεί, γιατί πολλές από τις προτάσεις που περιλαμβάνονται σ’ αυτήν λύνουν χρόνια προβλήματα της καθυστερημένης, να το πω έτσι, πολιτικής ανάπτυξης αλλά και οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.
Σ. ΜΠΟΛΑΚΗΣ («ΟΡΕΝ»): Θέλω να επανέλθω στο ερώτημα για το Κίνημα Αλλαγής και παίρνω αφορμή από αυτό που είπατε για την απλή αναλογική. Αν κάνουμε ένα υποθετικό σενάριο, ότι την επομένη των εθνικών εκλογών, απαιτούνται και οι έδρες του Ποταμιού για να σχηματιστεί κυβέρνηση, και το ένα από τ’ άλλα δύο κόμματα, είναι το Κίνημα Αλλαγής, για ν’ αποφευχθεί αυτό το μίνιμουμ έστω της αλλαγής του εκλογικού νόμου, θα ξανακάνατε το ίδιο πείραμα; Δηλαδή θα ξαναζεσταίνατε σ’ αυτή την περίπτωση το φαγητό;
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Κοιτάξτε, εμείς δεν κρατάμε μούτρα. Ούτε θα συμπεριφερθούμε σαν τα κακά παιδιά στα γήπεδα που παίρνουν τη μπάλα και φεύγουν. Προφανώς το φθινόπωρο οι αποφάσεις μας θα είναι με βάση ποια είναι η προτεραιότητα για την πολιτική, ποια είναι η προτεραιότητα για τη χώρα.
Θα συνεργαστούμε με όσες δυνάμεις είμαστε εκείνη τη στιγμή στο ίδιο μέτωπο. Το ν’ αλλάξουμε το νόμο για την απλή αναλογική, είναι μια προτεραιότητα για τη χώρα. Γιατί είδατε τις καταστροφικές συνέπειες του μοντέλου «απλή αναλογική» στους Δήμους. Το έχετε δει και θα το δούμε και στην πράξη. Υπάρχουν περιοχές, μικρές πόλεις που διχάστηκαν σε 15 Συνδυασμούς, σε 17 Συνδυασμούς.
Ένας επιχειρηματίας της νύχτας, θέτει μια υποψηφιότητα για Δήμαρχος, να πάρει 2 και να μπορεί να είναι σε συνεχή συναλλαγή με το Δήμαρχο. Είναι λάθη του ΣΥΡΙΖΑ, του κ. Σκουρλέτη και του κ. Τσίπρα που τα είχαμε επισημάνει στη Βουλή, καταθέτοντας μια πρόταση σε συνεργασία και με Δημάρχους που ήταν στο ευρύτερο στρατόπεδο του κ. Τσίπρα.
Είχαμε κάνει όπως ξέρετε μια πρόταση ως Ποτάμι, με 10 Δημάρχους που κάποιοι ήταν Δεξιοί, κάποιοι ήταν Αριστεροί, το λέω με την απλούστευση, και κάποιοι ήταν από τη δική μας την πλευρά. Άρα, η προτεραιότητα είναι ν’ αλλάξει ο εκλογικός νόμος, να μη διασπαστεί το πολιτικό σύστημα σε τόσα πολλά μικρά κομμάτια που θα είναι σαν ένα βάζο που δε θα μπορέσει ποτέ να ξανακολλήσει.
Θα συνεργαστούμε με όσες δυνάμεις είμαστε εκείνη τη στιγμή στο ίδιο μέτωπο. Το ν’ αλλάξουμε το νόμο για την απλή αναλογική, είναι μια προτεραιότητα για τη χώρα. Γιατί είδατε τις καταστροφικές συνέπειες του μοντέλου «απλή αναλογική» στους Δήμους. Το έχετε δει και θα το δούμε και στην πράξη. Υπάρχουν περιοχές, μικρές πόλεις που διχάστηκαν σε 15 Συνδυασμούς, σε 17 Συνδυασμούς.
Ένας επιχειρηματίας της νύχτας, θέτει μια υποψηφιότητα για Δήμαρχος, να πάρει 2 και να μπορεί να είναι σε συνεχή συναλλαγή με το Δήμαρχο. Είναι λάθη του ΣΥΡΙΖΑ, του κ. Σκουρλέτη και του κ. Τσίπρα που τα είχαμε επισημάνει στη Βουλή, καταθέτοντας μια πρόταση σε συνεργασία και με Δημάρχους που ήταν στο ευρύτερο στρατόπεδο του κ. Τσίπρα.
Είχαμε κάνει όπως ξέρετε μια πρόταση ως Ποτάμι, με 10 Δημάρχους που κάποιοι ήταν Δεξιοί, κάποιοι ήταν Αριστεροί, το λέω με την απλούστευση, και κάποιοι ήταν από τη δική μας την πλευρά. Άρα, η προτεραιότητα είναι ν’ αλλάξει ο εκλογικός νόμος, να μη διασπαστεί το πολιτικό σύστημα σε τόσα πολλά μικρά κομμάτια που θα είναι σαν ένα βάζο που δε θα μπορέσει ποτέ να ξανακολλήσει.
Γ. ΑΝΤΥΠΑΣ («ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ»): Εγώ θα ήθελα να σας ρωτήσω για τη φορολογική πολιτική. Επειδή ο κόσμος πραγματικά ταλαιπωρείται, άκουσα να λέτε, να πληρώσουν οι μεγάλες εταιρείες, σωστό, να πληρώσουν οι πλούσιοι, σωστό, το πρόβλημα όμως είναι ότι αυτή τη στιγμή έχουμε φορολογικούς συντελεστές της τάξης του 40% και του 60%.
Αυτό το πρόβλημα, γιατί είναι τόσο δύσκολο στο πολιτικό σύστημα να το λύσει;
Αυτό το πρόβλημα, γιατί είναι τόσο δύσκολο στο πολιτικό σύστημα να το λύσει;
ΣΤ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Έχετε δίκιο, και θέλω να πω το εξής, δεν είμαι σίγουρος ότι το είπα στην αρχή και θέλω να το πω έστω και τώρα: Όταν ξεκινήσαμε αυτή την περιοδεία, λέγαμε «τί ρωτάει ο κόσμος, για να δούμε».. Ο κόσμος λοιπόν απ’ τα χωριά στα Γιάννενα μέχρι τις επιχειρήσεις στο Μεσολόγγι, μέχρι τους υπαλλήλους του τουρισμού στην Κρήτη, ρωτούν τρία πράγματα: Το ένα είναι τί θα γίνει με τους φόρους, δε μπορούμε άλλο, το ίδιο λένε οι αγρότες, το ίδιο λένε και οι επιχειρηματίες.
Δε μπορεί σήμερα ένας άνθρωπος ελεύθερος επαγγελματίας να πληρώνει το 60% των χρημάτων που βγάζει στο κράτος, είναι κάτι παραπάνω από συνέταιρος. Εμείς έχουμε πει ότι η κατεύθυνση πρέπει να είναι ότι μέχρι 40% συνεισφέρει κάποιος στις ασφαλιστικές και φορολογικές εισφορές. Το ένα θέμα λοιπόν ήταν οι φόροι, το άλλο θέμα ήταν η απίστευτη γραφειοκρατία για να κάνεις το οτιδήποτε, από το να πάρεις μια μικρή επιδότηση επειδή κάηκε η σοδειά σου μέχρι να ξεκινήσει μια επιχείρηση και το τρίτο είναι τα παιδιά που φεύγουν. Συζητήσαμε πριν γι’ αυτά.
Πάω λοιπόν στο φορολογικό. Θ’ αλλάξουν ποτέ οι συντελεστές; Δε θ’ αλλάξουν. Με τα μυαλά που κουβαλάει το παλιό πολιτικό σύστημα, δε θ’ αλλάξουν. Ούτε επί Μητσοτάκη θ’ αλλάξουν. Και να σας πω γιατί. Η μεγάλη σπατάλη στην Ελλάδα, είναι πια το κομματικό κράτος.
Εάν δεν απελευθερωθούμε απ’ αυτό και αν δεν πάμε σε μια πράξη μεγάλης δικαιοσύνης που μόνο το Ποτάμι λέει, και είναι η εξής, ότι και οι δημόσιοι υπάλληλοι αξιολογούνται από ανεξάρτητες Αρχές και όχι από το γραφείο του Υπουργού, και αν δε μπορούν ν’ αντεπεξέλθουν στα καθήκοντά τους θα πρέπει ν’ απομακρύνονται, εάν λοιπόν δεν πάμε σ’ ένα νέο Δημόσιο, μικρότερο, αποτελεσματικότερο και χωρίς δερβέναγα από το κόμμα που εκείνη τη στιγμή κυβερνά, δε θα μπορέσουμε ποτέ να εξοικονομήσουμε τα λεφτά για να μειώσουμε φόρους, για να κάνουμε τις απαραίτητες διορθώσεις στο φορολογικό μας σύστημα.
Άρα ωραίες οι κουβέντες και οι βερμπαλιστικές ανακοινώσεις της Νέας Δημοκρατίας ότι εμείς θα ελαφρύνουμε τους φόρους, αλλά επειδή το πορτοφόλι είναι συγκεκριμένο και οι δεσμεύσεις της χώρας για πλεονάσματα είναι συγκεκριμένες, αυτό δε θα γίνει αν δε μειωθούν οι δαπάνες του κράτους. Δεν το λέμε, το κρύβουμε και κατά μία έννοια επιστρέφουμε, όπως έγραψε ο Στέφανος Μάνος πρόσφατα, στα πρώτα χρόνια της κρίσης, που λέμε ότι κάπου υπάρχουν κρυμμένα λεφτά για να ελαφρύνουμε τους φόρους.
Δεν υπάρχουν. Τα κρυμμένα λεφτά, είναι στο Δημόσιο. Και θα προέλθουν εάν απαλλαχθεί το Δημόσιο από ένα τμήμα του, που είναι καθαρά πολιτικό, καθαρά κομματικό και καθαρά γραφειοκρατικό.
Δε μπορεί σήμερα ένας άνθρωπος ελεύθερος επαγγελματίας να πληρώνει το 60% των χρημάτων που βγάζει στο κράτος, είναι κάτι παραπάνω από συνέταιρος. Εμείς έχουμε πει ότι η κατεύθυνση πρέπει να είναι ότι μέχρι 40% συνεισφέρει κάποιος στις ασφαλιστικές και φορολογικές εισφορές. Το ένα θέμα λοιπόν ήταν οι φόροι, το άλλο θέμα ήταν η απίστευτη γραφειοκρατία για να κάνεις το οτιδήποτε, από το να πάρεις μια μικρή επιδότηση επειδή κάηκε η σοδειά σου μέχρι να ξεκινήσει μια επιχείρηση και το τρίτο είναι τα παιδιά που φεύγουν. Συζητήσαμε πριν γι’ αυτά.
Πάω λοιπόν στο φορολογικό. Θ’ αλλάξουν ποτέ οι συντελεστές; Δε θ’ αλλάξουν. Με τα μυαλά που κουβαλάει το παλιό πολιτικό σύστημα, δε θ’ αλλάξουν. Ούτε επί Μητσοτάκη θ’ αλλάξουν. Και να σας πω γιατί. Η μεγάλη σπατάλη στην Ελλάδα, είναι πια το κομματικό κράτος.
Εάν δεν απελευθερωθούμε απ’ αυτό και αν δεν πάμε σε μια πράξη μεγάλης δικαιοσύνης που μόνο το Ποτάμι λέει, και είναι η εξής, ότι και οι δημόσιοι υπάλληλοι αξιολογούνται από ανεξάρτητες Αρχές και όχι από το γραφείο του Υπουργού, και αν δε μπορούν ν’ αντεπεξέλθουν στα καθήκοντά τους θα πρέπει ν’ απομακρύνονται, εάν λοιπόν δεν πάμε σ’ ένα νέο Δημόσιο, μικρότερο, αποτελεσματικότερο και χωρίς δερβέναγα από το κόμμα που εκείνη τη στιγμή κυβερνά, δε θα μπορέσουμε ποτέ να εξοικονομήσουμε τα λεφτά για να μειώσουμε φόρους, για να κάνουμε τις απαραίτητες διορθώσεις στο φορολογικό μας σύστημα.
Άρα ωραίες οι κουβέντες και οι βερμπαλιστικές ανακοινώσεις της Νέας Δημοκρατίας ότι εμείς θα ελαφρύνουμε τους φόρους, αλλά επειδή το πορτοφόλι είναι συγκεκριμένο και οι δεσμεύσεις της χώρας για πλεονάσματα είναι συγκεκριμένες, αυτό δε θα γίνει αν δε μειωθούν οι δαπάνες του κράτους. Δεν το λέμε, το κρύβουμε και κατά μία έννοια επιστρέφουμε, όπως έγραψε ο Στέφανος Μάνος πρόσφατα, στα πρώτα χρόνια της κρίσης, που λέμε ότι κάπου υπάρχουν κρυμμένα λεφτά για να ελαφρύνουμε τους φόρους.
Δεν υπάρχουν. Τα κρυμμένα λεφτά, είναι στο Δημόσιο. Και θα προέλθουν εάν απαλλαχθεί το Δημόσιο από ένα τμήμα του, που είναι καθαρά πολιτικό, καθαρά κομματικό και καθαρά γραφειοκρατικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου