ΑΡΧΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΚΥΚΛΑΔΙΚΑ ΚΟΡΩΝΟΣ ΟΤΙ ΝΑΝΑΙ

12.1.19

Δημ. Παπαδημούλης: Το να διαφωνούν δυο κόμματα που συγκυβέρνησαν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είναι και το τέλος του κόσμου

Δημ. Παπαδημούλης: Το να διαφωνούν δυο κόμματα που συγκυβέρνησαν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είναι και το τέλος του κόσμου - βίντεο.Σε συνέντευξή του στο Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΥΠΕ), με αφορμή την επίσκεψή του στη Λευκωσία, στο πλαίσιο των «Ημερών Μελέτης», που διοργανώνει η Ευρωομάδα της Αριστεράς, ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης
Παπαδημούλης, επεσήμανε τα ακόλουθα:

Για την επίλυση του Κυπριακού

Η στασιμότητα στο Κυπριακό όχι μόνο με προβληματίζει, αλλά και με ανησυχεί, γιατί όσο περνάει ο χρόνος, εδραιώνονται τα διχοτομικά τετελεσμένα και κερδίζει έδαφος η πάγια θέση της Τουρκίας και το δόγμα του Ραούφ Ντενκτάς για δύο χωριστά κράτη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η Ευρωομάδα της Αριστεράς, η ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός και Υπουργός Εξωτερικών, Αλέξης Τσίπρας, στηρίζουν σταθερά την πάγια θέση της Κύπρου, που είναι και θέση διατυπωμένη σε ψηφίσματα του ΟΗΕ, για μία δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, με βάση τις αρχές και τους κανόνες της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.

Στο Κραν Μοντάνα υπήρξε ναυάγιο, αλλά οι πάντες ομολογούν ότι είχαν φτάσει αρκετά κοντά σε μια λύση, με βάση το πλαίσιο Γκουτέρες. Από εκεί θα πρέπει να ξαναπιαστεί το νήμα, για να επανεκκινήσει μια προσπάθεια για τη λύση του Κυπριακού.

Κρατώ, βέβαια, μικρό καλάθι γιατί γνωρίζω πόσο δύσκολος συνομιλητής είναι η Τουρκία του Ερντογάν, αλλά δεν θα πρέπει η ελληνοκυπριακή πλευρά να σταματήσει να παίρνει πρωτοβουλίες για την επίλυση του Κυπριακού, με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και το πλαίσιο Γκουτέρες.

Θα ήταν τεράστιο πολιτικό και διπλωματικό λάθος να θεωρηθούν και οι δύο πλευρές εξίσου συνυπεύθυνες για το ναυάγιο. Χρειάζεται τόλμη για να αντιμετωπιστεί ένα πρόβλημα και να επιλυθεί και αυτό το επισημαίνω και προς τον κύριο Αναστασιάδη και προς τον κύριο Ακιντζί.

Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης δεν πρέπει να αφήσει την πλευρά του να «καπελώνεται» από την Άγκυρα. Την ίδια ώρα, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης πρέπει να εγκαταλείψει ιδέες που του εισηγούνται διάφοροι σύμβουλοί του, ότι θα πρέπει να φύγουμε από τη λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και να αναζητήσουμε ένα νεφέλωμα νέων ιδεών περί χαλαρής συνομοσπονδίας, που προσομοιάζει και προσεγγίζει την ιδέα των δύο χωριστών κρατών.

Χρειάζεται τόλμη, εμμονή και συνέχεια και νομίζω ότι έχουν και οι δύο ηγέτες ένα θετικό παράδειγμα: Αυτό της συμφωνίας Τσίπρα-Ζάεφ για τις Πρέσπες και τη μακρά και πολύ έντονη και δύσκολη διαμάχη για το Μακεδονικό.
Αν δεν λυθεί το Κυπριακό, αυτό θα είναι κακό για όλες τις πλευρές, αλλά πρωτίστως για την Κύπρο, για το νησί. Μια Κύπρος επανενωμένη, με τις αρχές και τους κανόνες της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και την πάγια θέση της Ελληνοκυπριακής πλευράς, όπως επανειλημμένα έχει αποτυπωθεί και σε θέσεις του Εθνικού Συμβουλίου, θα ήταν λάθος να μπει στο ντουλάπι, να εγκαταλειφθεί ή πολύ περισσότερο να αλλάξει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συμμερίζεται σε μεγάλο βαθμό την ανάλυση και τις προτάσεις που κάνει το ΑΚΕΛ για το Κυπριακό, κάτι που είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω και από τη συζήτηση που είχα με τον Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ Άντρο Κυπριανού στη Λευκωσία.

 

Για τα ενεργειακά κοιτάσματα

Τα ενεργειακά κοιτάσματα, από πηγή εντάσεων λόγω των τουρκικών προκλήσεων, θα μπορούσαν ίσως να γίνουν και μια ευκαιρία, ένας επιταχυντής για τη λύση. Οφέλη οικονομικά και γεωπολιτικά από αυτά τα κοιτάσματα μπορούν να αποκτήσουν και οι Τουρκοκύπριοι, από τη στιγμή που θα προχωρήσει μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού.
Θεωρώ λάθος εντελώς και προκλητική τη στάση της τουρκικής ηγεσίας με τις προκλήσεις, με την αμφισβήτηση του διεθνούς δικαίου, τη στιγμή που και ο Αμερικανός Υφυπουργός Εξωτερικών Γουες Μίτσελ χαρακτήρισε την τουρκική συμπεριφορά ως «μειοψηφία του ενός».

Η ΕΕ στηρίζει απολύτως τη θέση της Ελλάδας και της Κύπρου για την ΑΟΖ, η οποία είναι απολύτως σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο. Αυτά τα οικόπεδα ανήκουν στην ΑΟΖ της Κύπρου και υπάρχει το απόλυτο δικαίωμα της Λευκωσίας να κάνει έρευνες. Ο δε άξονας με τις τριμερείς συνεργασίες Κύπρου, Ελλάδας και χωρών της περιοχής, όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση.

Για τη Συμφωνία των Πρεσπών και τον Πάνο Καμμένο

Η Συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να λειτουργήσει ως θετικό παράδειγμα και στην περίπτωση της Κύπρου, καθώς αποτελεί μοχλό και για πολιτικές ανακατατάξεις και αφετηρία για διεργασίες στην εσωτερική πολιτική σκηνή της Ελλάδας, που θα οδηγήσουν στη διαμόρφωση ενός ευρύτατου προοδευτικού πόλου, με κύρια, αλλά όχι μοναδική, δύναμη το ΣΥΡΙΖΑ.

Η κύρωση της συμφωνίας διαθέτει την απαραίτητη πλειοψηφία στην ελληνική Βουλή, ενώ με αυτήν ενισχύεται η σταθερότητα στην περιοχή και αυξάνεται ο γεωπολιτικός ρόλος της χώρας.

Η προσπάθεια της ηγεσίας της ΝΔ να χρησιμοποιήσει για μια ακόμη φορά τις Πρέσπες ως μοχλό για να ρίξει την κυβέρνηση Τσίπρα θα αποτύχει. Για όσους αμφιβάλλουν, προκαλώ και προσκαλώ τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη ΝΔ να καταθέσουν πρόταση δυσπιστίας για να μετρηθούμε. 

Η διαφωνία του Πάνου Καμμένου για τη συμφωνία είναι σεβαστή και γνωστή εδώ και μήνες. Γι’ αυτό και δεν κατανοώ τους υψηλούς τόνους και τις δηλώσεις περί αποστασίας. Έχουμε μια πολιτική διαφωνία ανάμεσα σε δύο εταίρους που συγκυβερνούν εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια. Οι υψηλοί τόνοι, ο εκνευρισμός, οι χαρακτηρισμοί δεν ταιριάζουν στην περίπτωση, ενώ αδικούν και τον αρχηγό των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.

Θέλω να πιστεύω ότι η επικείμενη συνάντηση Τσίπρα-Καμμένου θα συμβάλει έτσι ώστε τα πράγματα να εξελιχθούν ομαλά. Το να διαφωνούν δυο κόμματα που συγκυβέρνησαν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είναι και το τέλος του κόσμου άλλωστε.
Αναφορικά με το αν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να πορευτεί ως κυβέρνηση μειοψηφίας, θεωρώ ότι για όλα υπάρχουν σαφείς προβλέψεις στο Σύνταγμα. Μια κυβέρνηση συνεχίζει να κυβερνά από τη στιγμή που έχει πάρει ψήφο εμπιστοσύνης και δεν υπάρχουν 151 βουλευτές για να την καταψηφίσουν και να τη ρίξουν.

Όσοι θεωρούν εξωφρενικό, αντιδημοκρατικό, πρωτοφανές το να συνεχίσει η κυβέρνηση Τσίπρα, ακόμη και μετά την ενδεχόμενη αποχώρηση του Πάνου Καμμένου από το Υπουργικό Συμβούλιο, απλώς θα ήθελαν να μην υπάρχει η κυβέρνηση Τσίπρα και βγάζουν για ακόμη μια φορά τον πόνο τους.
Τους συνιστώ να διαβάσουν το Σύνταγμα και τις επανειλημμένες δηλώσεις του ίδιου του Πάνου Καμμένου, τόσο στο Υπουργικό Συμβούλιο, όσο και δημόσια, με τις οποίες καθιστά σαφές ότι η διαφωνία του με τη Συμφωνία των Πρεσπών δεν πρόκειται να τον μετατρέψει σε υπομόχλιο για την υλοποίηση των σχεδίων του κ. Μητσοτάκη και των συμφερόντων της διαπλοκής που τον στηρίζουν σταθερά για να ρίξουν την κυβέρνηση Τσίπρα.


Για τις επερχόμενες Ευρωεκλογές

Η Ευρωομάδα της Αριστεράς θα επιδιώξει ισχυρές συμμαχίες, έτσι ώστε να διαμορφωθεί μια πλειοψηφία, που θα εμποδίσει τη διαδοχή του κ. Γιούνκερ από τον υποψήφιο του ΕΛΚ για την προεδρία της Κομισιόν, Μάνφρεντ Βέμπερ.

Ο κ. Βέμπερ έχει τόση σχέση με τον κ. Γιούνκερ, όση έχει ο Φάντης με το ρετσινόλαδο, καθώς αν και ανήκουν στην ίδια πολιτική ομάδα ο κ. Βέμπερ είναι πολύ πιο δεξιά, όχι μόνο από τον κ. Γιούνκερ, αλλά ακόμη και από την κα Μέρκελ.

Θεωρώ πάρα πολύ δύσκολο να υπάρξει μια πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η οποία θα ευλογήσει αυτή τη μεγάλη στροφή προς τα δεξιά, που συνιστά η πρόταση Βέμπερ και η διαφαινόμενη δυναμική για μια συμμαχία δεξιάς-άκρας δεξιάς.

Αλλά συν Αθηνά και χείρα κίνει. Για να το αποτρέψουμε αυτό πρέπει οι πολίτες να σηκωθούν από τον καναπέ, να ψηφίσουν στις Ευρωεκλογές, να καταλάβουν ότι η θεωρία ‘δεν πάω να ψηφίσω, θα πάω για καφέ’ είναι εκ του πονηρού.

Είναι, επίσης, ανησυχητική και η δυναμική του ΕΛΑΜ, που αποτελεί το «αδελφάκι» της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής στην Κύπρο. Θα ήθελα επομένως να πω στους φίλους μου Κύπριους να διαβάσουν και λίγο ιστορία, για να δουν τον εγκληματικό ρόλο των ναζί στην ιστορία και της Ελλάδας και της Κύπρου και της Ευρώπης και του κόσμου.

Οι επόμενες Ευρωεκλογές είναι ίσως οι σημαντικότερες των τελευταίων δεκαετιών, διότι το τέρας του φασισμού και του ναζισμού έχει ξαναβγεί από τον τάφο του. Μπορεί οι σύγχρονοι ακροδεξιοί ηγέτες να είναι ντυμένοι με πιο σινιέ κοστούμια και ταγέρ, αλλά η κα Λεπέν, ο κ. Σαλβίνι δεν παύουν να είναι πολιτικοί απόγονοι των ίδιων αποκρουστικών ιδεών που πριν από 80 χρόνια αιματοκύλισαν την Ευρώπη.
Η ΕΕ βρίσκεται σε κρίση και απειλείται από μια μεγάλη οπισθοδρόμηση, η οποία έχει ως έκφραση την ανησυχητική και επικίνδυνη άνοδο ακροδεξιών δυνάμεων σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Αυτή η τάση απειλεί με διάλυση την Ευρώπη, για αυτό και οι προσεχείς Ευρωεκλογές έχουν τεράστια σημασία.
Για να αποφύγει, λοιπόν, αυτή την οπισθοδρόμηση η Ευρώπη οφείλει να κινηθεί πιο δραστικά προς την κατεύθυνση μιας βαθύτερης πολιτικής ενοποίησης, με ισχυρότερο κοινοτικό προϋπολογισμό, μειώνοντας παράλληλα το έλλειμμα δημοκρατίας.

Αυτό το έργο μπορούν να το φέρουν σε πέρας μόνο οι αριστερές προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Μεταξύ των προτεραιοτήτων για την επόμενη πενταετία είναι: Περισσότερη ανάπτυξη στη θέση της αιώνιας λιτότητας, ενίσχυση των πολιτικών συνοχής και της κοινής αγροτικής πολιτικής αντί περικοπών, περισσότερα χρήματα για την έρευνα, την καινοτομία την εκπαίδευση, αλλά και την προστασία του περιβάλλοντος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου