Δημ. Παπαδημούλης: Η απομόνωση της ακροδεξιάς δεν είναι μόνο ευθύνη των προοδευτικών δυνάμεων, αλλά και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος

Άρθρο του Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη, φιλοξενεί το γαλλικό δίκτυο ενημέρωσης «Mediapart», αναφορικά με τις προτεραιότητες της «Προοδευτικής Συμμαχίας» στο Ευρωκοινοβούλιο, τις προοδευτικές συγκλίσεις και την

πολιτική ατζέντα ενόψει ευρωεκλογών του Μαΐου 2019.

Ο Δημήτρης Παπαδημούλης σημείωσε ότι «ενόψει των ευρωεκλογών οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις ‘ανεβάζουν ρυθμούς’ για να παρουσιάσουν μια πειστική, ολοκληρωμένη πρόταση που μπορεί να αποτελέσει το κυρίαρχο πολιτικό πλαίσιο σε ΕΕ και Ευρωζώνη τα επόμενα χρόνια». Σε αυτό πλαίσιο, προσθέτει, «υπάρχουν ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες, όπως η συμφωνία Σοσιαλιστών και Podemos στην Ισπανία για τον προϋπολογισμό, η επιτυχημένη περίπτωση της κυβέρνησης του Αντόνιο Κόστα στην Πορτογαλία, καθώς και τα θετικά επιτεύγματα και οι προσπάθειες της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα στην Ελλάδα», αλλά και άλλα θετικά νέα, όπως «η εκλογική ενδυνάμωση των Πρασίνων στη Βαυαρία και η αυξανόμενη υποστήριξη προς τα αριστερά και τα πράσινα κόμματα στο Βέλγιο».

Ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου  τόνισε ότι στο Ευρωκοινοβούλιο «η Προοδευτική Συμμαχία παρεμβαίνει πιο αποφασιστικά στην πολιτική της ΕΕ, διαμορφώνοντας μια εποικοδομητική πλατφόρμα διαλόγου μεταξύ των ευρωβουλευτών της αριστεράς, των σοσιαλιστών και των πρασίνων» για θέματα όπως «οι πολιτικές συνοχής, η δημοκρατική νομιμοποίηση και λογοδοσία θεσμών της ΕΕ, η κλιματική αλλαγή, η διαμόρφωση ενός βιώσιμου αναπτυξιακού μοντέλου».

Επίσης ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρετε στις τελευταίες έρευνας του Ευρωβαρόμετρου και της ΜΚΟ «Φίλοι της Ευρώπης», όπου όπως τονίζει «καταγράφουν μια αυξανόμενη απογοήτευση των πολιτών για τις ασκούμενες πολιτικές της ΕΕ», υπογραμμίζοντας πως στόχος των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων είναι «η αντιμετώπιση της λιτότητας, των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και της κοινωνικής ανισότητας στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη» αλλά και η «απομόνωση από το δημόσιο πολιτικό διάλογο της ακροδεξιάς, διχαστικής και ξενοφοβικής ρητορικής». Το τελευταίο, σημειώνει, είναι ευθύνη και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που φιλοξενεί στους κόλπους του «κόμματα και πρόσωπα που επιδιώκουν να εγκαθιδρύσουν ισχυρούς δεσμούς με την ακροδεξιά και να επενδύσουν πολιτικά στην εθνικιστική αναδίπλωση».