ΑΡΧΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΚΥΚΛΑΔΙΚΑ ΚΟΡΩΝΟΣ ΟΤΙ ΝΑΝΑΙ

19.6.17

Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ τοΥ ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στο Cnn Greece

article thumbnailΒρισκόμαστε στον 7ο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Πιστεύετε ότι μπορούμε να βγούμε από το τέλμα κι αν ναι με ποια πολιτική;
Δυστυχώς, όπως είπατε βρισκόμαστε στα εφτά χρόνια των μνημονίων. Τα κλείσαμε και ο χρόνος της κρίσης έχει περάσει πλέον τα 8, γιατί ξεκίνησε πολύ πριν από το πρώτο μνημόνιο. Από το 2008 - 2009. Και δε φαίνεται φως στο βάθος του
τούνελ, παρά τις διακηρύξεις και της σημερινής κυβέρνησης, αλλά και προηγούμενων κυβερνήσεων. Παρά τις υποσχέσεις του κ. Τσίπρα που τον ακούσαμε κι αυτές τις μέρες στο Υπουργικό Συμβούλιο να μιλάει για ανάπτυξη, για ανάκαμψη, για επενδύσεις που θα έρθουν, θα λυθούν τα προβλήματα. Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι ο λαός μας ματώνει, θα συνεχίσει να ματώνει, αυτή είναι η εκτίμησή μας. Υπάρχουν πάνω από 600 μνημονιακοί νόμοι, αντιλαϊκά σκληρά μέτρα που υλοποιούνται όλο αυτό το διάστημα, παίρνονται συνεχώς και καινούρια.
Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι χωρίς να αλλάξει η τάξη, η κυρίαρχη, η άρχουσα τάξη, που υπάρχει σήμερα στη χώρα μας, χωρίς να έρθει η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι, ο λαός, πραγματικά στην εξουσία και οι ίδιοι και μέσω των εκπροσώπων τους, χωρίς να υπάρχει ένας κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός της οικονομίας που θα κατανείμει τους πόρους, θα κατανείμει την ανάπτυξη σε κλάδους, δεν υπάρχει άλλη διέξοδος. Γιατί η Ελλάδα έχει παραγωγικές δυνατότητες, έχει μεγάλες πηγές που μπορεί να αξιοποιήσει. Όταν αυτά παρθούν υπό τον έλεγχο μιας τέτοιας εξουσίας, κοινωνικοποιημένης οικονομίας και βεβαίως αποδεσμεύοντας τη χώρα από οργανισμούς, όπως είναι η ΕΕ, το ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ.
Γιατί υπάρχει κοινωνική αδράνεια;
Δε θα συμφωνούσα απόλυτα με την έννοια της κοινωνικής αδράνειας. Είχαμε αγώνες. Το ΚΚΕ, το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, οι δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, που αγωνίζονται καθημερινά βρέθηκαν στους δρόμους και τις μέρες που ψηφιζόταν το τέταρτο μνημόνιο και τις υπόλοιπες. Και στα συλλαλητήρια και ήταν μαζικά και μεγάλα τα συλλαλητήρια και η απεργία ήταν σημαντική και αγκάλιασε ακόμα κι άλλα κοινωνικά τμήματα. Άρα, λοιπόν, θα έλεγα περισσότερο ότι γίνεται ένας βρασμός, υπάρχει μια υπόκωφη βοή, αγανάκτηση και οργή, η οποία δε μπορεί παρά - αργά ή γρήγορα - να εκφραστεί. Και θα εκφραστεί με δυναμικό τρόπο. Όχι καν σαν αυτό τον τρόπο που γνωρίσαμε τα προηγούμενα χρόνια, με τις μαζικές  συγκεντρώσεις, τα πρώτα χρόνια των μνημονίων, που ήταν πιο μαζικές οι εκδηλώσεις στο Σύνταγμα, οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις, αλλά χωρίς σταθερό προσανατολισμό και σχέδιο. Αυτή τη φορά αυτό το τσουνάμι που έρχεται, γιατί ξέρετε το τσουνάμι το βλέπετε όταν έρχεται, νομίζετε ότι δε γίνεται τίποτα, αλλά όταν φτάνει και σκάει γίνεται ορμή και παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του.
Ένα GREXIT θα αποτελούσε διέξοδο για τη χώρα; Τελικά, ισχύει για εσάς το δίλημμα ευρώ ή εθνικό νόμισμα;
Είναι κάλπικο δίλημμα, ψεύτικο δίλημμα, το ευρώ ή η δραχμή, ευρώ ή εθνικό νόμισμα. Τα πραγματικά διλήμματα για να το πω καθαρά είναι: θα υπάρξει ανάπτυξη για το λαό ή θα υπάρξει ανάπτυξη για τα κέρδη των μονοπωλίων  και του μεγάλου κεφαλαίου; Είναι απαραίτητος ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας με κοινωνικοποιημένη τη βάση και την ιδιοκτησία ή θα πρέπει να είμαστε με την αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής, που δημιουργεί τις κρίσεις και όλη αυτή τη φτώχεια που υπάρχει; Θα πρέπει να είμαστε ενταγμένοι σε ιμπεριαλιαστικούς οργανισμούς και διακρατικές ενώσεις, λυκοσυμμαχίες ουσιαστικά, όπως είναι η ΕΕ, ή θα πρέπει να αποδεσμευτούμε από όλα αυτά; Αυτά είναι τα πραγματικά ερωτήματα και διλήμματα που πρέπει να θέσει ο λαός και το κίνημά του και να απαντήσει σε αυτά. Κοιτάξτε να δείτε, μια αποχώρηση μόνο από το νόμισμα δε σου λύνει το πρόβλημα της οικονομικής ανάπτυξης σε όφελος τους λαού. Θα είναι ή τα ίδια ή μπορεί και σε κάποιες περιπτώσεις, σε κάποιους τομείς της οικονομίας να χειροτερέψει κι άλλο η κατάσταση από όλα αυτά τα παρατράγουδα, που μπορεί να φέρει.
Πρόσφατα στο πολιτικό μνημόσυνο που έγινε στη Βουλή για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, το ΚΚΕ και εσείς προσωπικά είπατε ότι αναγνωρίζετε στο πρόσωπό του ένα μεγάλο και ικανό αντίπαλο. Θα προχωρούσατε σε μία νέα κυβερνητική συνεργασία, αντίστοιχη με το 1989, με τη ΝΔ ή ακόμη και με το ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να βγει η χώρα από τα μνημόνια;
Καταρχήν, στην ομιλία μου είπα ότι αναγνωρίζουμε ότι ήταν ικανός και άξιος πολιτικός αντίπαλος, αλλά αντίπαλος. Που σημαίνει διαφορετικά προγράμματα, διαφορετικές ιδεολογίες, διαφορετικές πολιτικές και στόχους. Και βεβαίως ότι μας αντιμετώπισε στα ίσια, καθαρά, ως πολιτικούς αντιπάλους, στα ίσια τον αντιμετωπίσαμε κι εμείς, ως πολιτικό αντίπαλο. Συνεργασίες σε τέτοιο επίπεδο πολιτικών κομμάτων, σε τέτοιες «εθνικές» συνεννοήσεις, όπως τις λένε δε μπορεί να υπάρξουν. Αν και το εθνικό το θυμούνται κάθε φορά που υπάρχουν ζόρια ή μια κυβέρνηση έχει στριμώγματα και δε μπορεί να επιλύσει η ίδια προβλήματα και ζητά και τη συμβολή των άλλων. Όμως, για να υπάρξει τέτοια συνεργασία, σημαίνει κάποια κοινή γλώσσα, κάποια κοινή οπτική στα προγράμματα. Τέτοια μπορεί να υπάρξει ανάμεσα σε κάποια άλλα κόμματα, όχι όμως με το ΚΚΕ. Άλλωστε, η ιστορική πείρα μας δείχνει, γιατί από την ιστορία εμείς διδασκόμαστε. Αυτή την ιστορική πείρα, τη μελετάμε και βεβαίως βγαίνουν συμπεράσματα. Και η ιστορική πείρα πλέον και το πολύτιμο συμπέρασμα που βγάλαμε και για τις σημερινές συνθήκες, είναι ότι αυτές οι κυβερνήσεις, στην ουσία, όταν έγιναν έδωσαν μόνο ανάσα ζωής σε αυτό το διεφθαρμένο, το σάπιο σύστημα. Δε θα το ξανακάνουμε. Τέτοια αντιμετώπιση δε θα έχουμε. Έχουμε βγάλει συμπεράσματα, ο λαός μας έχει βγάλει συμπεράσματα, εμείς ως κόμμα και ο λαός έχει πληρώσει στο παρελθόν τέτοιες επιλογές.
Η τρομοκρατία έχει χτυπήσει και την πόρτα της Ευρώπης. Τι φταίει είναι θρησκευτικός ο πόλεμος ή έχει και κάποιες άλλες προεκτάσεις.
Όχι, ποτέ δεν ήταν θρησκευτικοί οι πόλεμοι. Το θρησκευτικό πόλεμο και τη θρησκευτική χροιά και την αντιπαράθεση των θρησκειών τη χρησιμοποιούν μόνο ως πρόσχημα, ως άλλοθι για να μπορούν να κάνουν τις επεμβάσεις, για να μπορούν να προχωρούν τους σχεδιασμούς τους. Σήμερα, υπάρχουν μεγάλοι ανταγωνισμοί, μεγάλα συμφέροντα. Αφορούν διεθνή ιμπεριαλιστικά κέντρα. Αφορούν τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την Κίνα, τη Γερμανία, τη Βρετανία, συνολικά την ΕΕ, άλλες μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και συμμαχίες ανά τον κόσμο. Και είναι συμφέροντα κυρίως οικονομικά και γεωπολιτικά. Από την άποψη ότι θέλουν έλεγχο αγορών, θέλουν έλεγχο των δρόμων μεταφοράς ενέργειας, του δρόμου μεταφοράς των εμπορευμάτων κλπ. Και επειδή η χώρα μας βρίσκεται σε ένα τέτοιο σταυροδρόμι τριών ηπείρων, σε μια κρίσιμη γεωστρατηγική περιοχή, βλέπουμε ότι είναι στη γειτονιά μας πολλές εστίες τέτοιων πολεμικών συγκρούσεων, Μέση Ανατολή, Ασία, Βόρεια Αφρική, Αιγαίο, Ουκρανία κλπ, βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη περιοχή.
Σε λίγους μήνες το ΚΚΕ θα συμπληρώσει τα 100 χρόνια ζωής. Οι εορταστικές εκδηλώσεις που θα διοργανώσετε θα περιορίζονται μόνο σε μια ανασκόπηση των αγώνων ή των διεκδικήσεων που έχει κάνει το ΚΚΕ ή ενδεχομένως θα υπάρξει μια τροποποίηση, μία επαναπροσέγγιση, ένας επαναπροσδιορισμός της πολιτικής του ΚΚΕ;
Η ιστορική μνήμη, η ιστορική αποτύπωση, οι επετειακές εκδηλώσεις που γίνονται, όπου θυμόμαστε το παρελθόν μας, δηλαδή τι κάναμε, δεν έχει μουσειακό χαρακτήρα, δεν είναι μόνο μνήμη ή αναφορά σε περασμένα, τυπικά. Το κάνουμε για να μελετήσουμε αυτή την ιστορία και τους αγώνες του λαού μας και το πώς διατάχθηκαν οι άλλες πολιτικές δυνάμεις και τι στάση κράτησαν, αλλά να μελετήσουμε κυρίως εμείς τι κάναμε. Και εκεί θα δούμε και θετικά, μια ηρωική πορεία συνεισφορά, θα δούμε και λάθη, θα δούμε και αδυναμίες, θα δούμε και παραλείψεις.
Η θέση μας, το ενδιαφέρον μας είναι στραμένο στη νέα γενιά, τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου