Φίλες και φίλοι, σας καλωσορίζω στην πρώτη συνεδρίαση της Γραμματείας της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής του συνεδρίου της Δημοκρατικής Παράταξης. ...
Έχουμε αναλάβει μια πολύ σημαντική και προκλητική αποστολή, να οργανώσουμε τις επόμενες εβδομάδες το συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης, της ευρύτερης Κεντροαριστεράς, του προοδευτικού χώρου, ένα συνέδριο ανοιχτό σε όλους, μέχρι τέλους. ..
Θα μου επιτρέψετε να πω ένα συνέδριο ανοιχτό επίμονα, ακόμη και μετά τη διεξαγωγή του. Είναι διαρκής και επίμονη και ειλικρινής η πρόσκληση συμμετοχής τόσο στην Οργανωτική Επιτροπή όσο και στο συνέδριο, αλλά και μετά το συνέδριο στα ψηφοδέλτια και τους αγώνες της Δημοκρατικής Παράταξης, προς όλους εκείνους, κόμματα κινήσεις και πρόσωπα, που τοποθετούνται στο χώρο, που κατανοούν στη σημασία του, που ξέρουν ότι χωρίς τη Δημοκρατική Παράταξη, χωρίς αυτόν τον πόλο σταθερότητας και ευθύνης, δεν μπορεί να προχωρήσει με ασφάλεια η χώρα.
Όμως, όπως έχουμε πει και το ξαναλέμε σήμερα, δεν εξαρτώμεθα από κανέναν. Από κανένα κόμμα, από καμιά κίνηση, από κανένα πρόσωπο. Τους θέλουμε όλους και επιμένουμε σε αυτό, αλλά προχωράμε όλοι όσοι είμαστε αποφασισμένοι και έτοιμοι να προχωρήσουμε. Δεν εξαρτώμεθα από κανέναν δισταγμό και θα μου επιτρέψετε να πω από κανέναν προσωπικό εκλογικό υπολογισμό.
Βαδίζουμε προς ένα συνέδριο πολιτικό και προγραμματικό, ένα συνέδριο ουσιαστικό, ένα συνέδριο που θέλουμε να αποτελέσει εθνικό πολιτικό γεγονός, ένα συνέδριο που απευθύνεται στην κοινωνική βάση της παράταξης, αλλά και σε όλη την ελληνική κοινωνία, σε όλους τους Έλληνες πολίτες.
Δεν πάμε σε ένα συνέδριο μηχανισμών και συσχετισμών, γι΄ αυτό θέλουμε την ουσιαστική αυτο-οργάνωση όλων των πολιτών που ανήκουν στο χώρο που πιστεύουν στο χώρο, θέλουμε τη συμμετοχή όλων.Mια συμμετοχή γνήσια και αδιαμεσολάβητη, χωρίς καμιά από τις θλιβερές πρακτικές του παρελθόντος. Πρακτικές που δημιουργούν εντυπώσεις, που διαμορφώνουν αποτελέσματα, που νοθεύουν αριθμούς. Δυστυχώς έχουμε ακόμη και σήμερα εξ αδρανείας κατάλοιπα αυτών των πρακτικών.
Θέλουμε η Δημοκρατική Παράταξη να είναι κάτι παραπάνω από την Ελιά των ευρωεκλογών.HΕλιά όμως είναι το πολύτιμο κεκτημένο των ευρωεκλογών, άρα θέλουμε μια Δημοκρατική Παράταξη που την έχουμε χαρακτηρίσει “Ελιά συν” και όχι “Ελιά μείον” ή κάτι διαφορετικό.
Περιττεύει να αποσαφηνίσω ότι τα κόμματα και οι κινήσεις που μετέχουν στην προσπάθεια αυτή κρατούν την υπόσταση, την οργανωτική τους δομή, τη φυσιογνωμία τους και θα μου επιτρέψετε -μιλώντας ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ -να αναφερθώ στην ανάγκη σεβασμού της ταυτότητας, της ιστορίας, των εμβλημάτων, των αξιών και των οργάνων του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Θυμίζω ότι βαδίζουμε στο συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης και όχι σε ένα συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, γιατί κινούμαστε στο πλαίσιο των πολύ συγκεκριμένων και επιτακτικών αποφάσεων που έχει λάβει για το θέμα αυτό πριν από λίγους σχετικά μήνες το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ του Μαρτίου του 2013.
Κινούμαστε στο πλαίσιο των αποφάσεών του για τη Δημοκρατική Παράταξη, για τη συνεργασία όλων των δυνάμεων του χώρου και αυτό ήταν το περιεχόμενο της σχετικής ομόφωνης απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, που εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία μετά από ουσιαστικό και έντονο διάλογο από την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή. Δεν έχουμε ανάγκη από εσωστρεφείς διαδικασίες, ούτε από συγκεχυμένα μηνύματα και αβεβαιότητες.
Έχουμε φυσικά ανθρώπους που επιμένουν να έχουν λόγο για την παράταξή μας και ειδικότερα για το ΠΑΣΟΚ, ενώ εδώ και καιρό έχουν αποχωρήσει, δεν ψήφισαν και δεν ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ, έχουν ενταχθεί σε άλλους χώρους, είναι στελέχη άλλων χώρων, υποψήφιοι στις βουλευτικές εκλογές ή στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, δεν είχαν ποτέ σχέση με το οργανωμένο ΠΑΣΟΚ και δεν αποτελούν μέλη του, δεν υπάρχουν στα μητρώα του, αλλά θεωρούν ότι πρέπει να το καθοδηγούν, να το κατευθύνουν, να το καταπνίγουν.
Όχι, ισχύει ο κανόνας του «παραβάν», είναι ότι πιο απλό, ότι πιο έντιμο, ότι πιο καθαρό υπάρχει. Αν ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ, ας μας αφήσουν να κάνουμε τη δουλειά μας, ας αφήσουν την παράταξη να αναπνεύσει.
Φίλες και φίλοι, τις τελευταίες μέρες η χώρα ζει σκηνές από το μέλλον. Στόχος μας, το έχουμε πει, είναι η έξοδος από το μνημόνιο και την επιτήρηση της τρόικας, η επάνοδος στους κανονικούς θεσμούς της Ευρωζώνης.
Λένε κάποιοι ότι αυτή η δήλωση της Κυβέρνησης, δηλαδή η δήλωσή του αυτονοήτου, πως η Ελλάδα δεν μπορεί να μένει παρίας της Ευρωζώνης, δεν μπορεί να μένει συνεχώς στο μνημόνιο, στην επιτήρηση, σε μια θέση μη κανονική, αυτό είναι που προκάλεσε την κρίση στο Χρηματιστήριο και τη διεθνή αγορά ομολόγων. Ειλικρινά εκπλήσσομαι.
Ίσως πρέπει να ξαναπούμε, τόσο στους Έλληνες πολίτες όσο και σε κάποιους διαμορφωτές της κοινής γνώμης που δεν ξέρουν τα δεδομένα, ότι το ελληνικό Χρηματιστήριο είναι δυστυχώς μια πολύ ρηχή αγορά κεφαλαίου, με λίγες μετοχές που πραγματικά τελούν υπό διαπραγμάτευση. Άρα τα πάντα μπορεί να επηρεαστούν ή προς τη μια ή προς την άλλη κατεύθυνση με πολύ μεγάλη ευκολία και επιπολαιότητα.
Το δε δημόσιο χρέος, αυτό είναι που διαμορφώνει τον θώρακα ασφαλείας της χώρας, κατά το 87% του βρίσκεται εκτός αγορών, άρα δεν επηρεάζονται ταspreadsκαι τα επιτόκια από τον μεγάλο όγκο του ελληνικού χρέους. Το 87% του ελληνικού χρέους βρίσκεται στα χέρια των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και κατά ένα μικρό ποσοστό στα χέρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Μόλις το 13% του ελληνικού δημοσίου χρέους βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών, είναι εμπορεύσιμο και μπορεί να επηρεάζει ή να επηρεάζεται από τις διεθνείς αγορές ομολόγων. Άρα μιλάμε για κάτι το οποίο είναι πραγματικά ανεπαίσθητο.
Τι είναι αυτό που συμβαίνει; Αυτό που συμβαίνει είναι η πολιτική αβεβαιότητα, η έλλειψη συναίνεσης, η εικόνα που παρουσιάζει η χώρα, οι κατηγορίες, οι υπαινιγμοί, το πολιτικό ρίσκο, όλα αυτά που συμβαίνουν στο εσωτερικό εκπέμπονται και αναπαράγονται στο εξωτερικό, λαμβάνονται υπόψιν από τις εταιρίες μελετών, από τα funds, από τους επενδυτές, από τους οίκους αξιολόγησης, από τις Διευθύνσεις Μελετών όλων των διεθνών τραπεζών.
Αυτά διαμορφώνουν το λεγόμενο «countryrisk», τον κίνδυνο της χώρας, δηλαδή μία πολιτική αξιολόγηση για τη σταθερότητα. Και η σταθερότητα, όπως είπα χθες, δεν είναι σταθερότητα κυβερνητική μόνο. Εμείς έχουμε εδώ διασφαλισμένη την κυβερνητική σταθερότητα, έχουμε μία Κυβέρνηση που πήρε πριν από λίγες μέρες καθαρή ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή.
Αλλά δεν αρκεί η κυβερνητική σταθερότητα, χρειάζεται σταθερότητα της χώρας. Χρειάζεται σταθερότητα της στρατηγικής, χρειάζεται σταθερότητα της κοινωνίας, χρειάζεται σταθερότητα της οικονομίας, χρειάζεται σταθερότητα της αισιοδοξίας που πρέπει να διέπει την Ελλάδα, με βάση τις κατακτήσεις και τις θυσίες του ελληνικού λαού.
Εδώ μας λένε πάρα πολύ απλά οι φίλοι μας της Αντιπολίτευσης: Η λύση είναι πάρα πολύ απλή: «Υποχωρήστε στον εκβιασμό». Με απύθμενη αλαζονεία, πρωτοφανή στα κοινοβουλευτικά χρονικά, ακούσαμε να μας λένε το εξής: «Δε θα ψηφίσουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν έχετε πλειοψηφία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας».
Δεν ξέρω πως το υπολογίζουν, για να μην είναι εφικτή η πλειοψηφία των 180 ψήφων πρέπει να είναι δεδομένη αρνητική πλειοψηφία 121 Βουλευτών. 121 Βουλευτές αρνητικής προεδρικής πλειοψηφίας δεν υπάρχουν, παρά μόνο αν υπολογίσεις όλους τους Ανεξάρτητους κατά ή τη Χρυσή Αυγή κατά.
«Εφόσον λοιπόν δε θα ψηφίσουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας», λένε οι φίλοι μας της Αντιπολίτευσης κι εφόσον συκοφαντούμε προληπτικά οποιονδήποτε Βουλευτή ψηφίσει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας ως συναλλασσόμενο και ενδεχομένως χρηματιζόμενο και τον εκβιάζουμε, εφόσον λοιδορούμε τη δικαιοσύνη λέγοντας ότι "δεν έχουμε να πούμε κανένα στοιχείο", γιατί μια εφημερίδα έγραψε μια αναπόδεικτη φήμη, αλλά έχει απόρρητο δημοσιογραφικό, ο καθένας μπορεί να γράφει όποια φήμη θέλει και μετά να την αναπαράγουν όλοι οι άλλοι.
«Η χώρα έχει μπει σε μία μακρά προεκλογική περίοδο κι εφόσον έχει συμβεί αυτό», σας λέμε εμείς της Αντιπολίτευσης «επισπεύστε τις εκλογές, εγκαταλείψτε τη διαπραγμάτευση, μην ολοκληρώνετε την αναθεώρηση που κάνει η τρόικα, μην συμφωνείτε την ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού σκέλους του προγράμματος», που ολοκληρώνεται ούτως ή άλλως 31 Δεκεμβρίου του 2014. «Μην αγωνίζεστε για την επιβεβαίωση της βιωσιμότητας του ελληνικού δημοσίου χρέους», που έχει μαλλιάσει η γλώσσα του επικεφαλής του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας του κ. Ρέγκλινγκ να λέει και να ξαναλέει ότι "είναι βιώσιμο", το είπε και χθες.
«Και παραδώστε τη χώρα με μνημόνιο, με τρόικα, για να κάνειμια άλλη κυβέρνηση την δική της διαπραγμάτευση», χωρίς να μας λέει ποια θα είναι αυτή. Εάν θα είναι μια διαπραγμάτευση εντός πλαισίου, άρα με αποδοχή αυτών που έχουν συμφωνηθεί και έχουν γίνει, ή μια διαπραγμάτευση μονομερών ενεργειών και εκπλήξεων. Ζούμε σκηνές από το μέλλον.
Η χώρα βεβαίως και έχει πετύχει πολλά, βεβαίως και έχει εξαιρετικά καλά δημοσιονομικά και άλλα δεδομένα, μακροοικονομικά, αλλά είναι η κατάσταση εύθραυστη, γιατί χρειάζεται ενότητα, συναίνεση, σταθερότητα, προοπτική. Σταθερότητα εθνική, όχι απλώς κυβερνητική.
Εάν αυτά δεν ισχύσουν, τότε φυσικά δεν μπορούμε να ολοκληρώσουμε το έργο μας. Και για να μην αναφέρομαι αόριστα σε αυτά τα οποία λέω. Θα ήθελα -με την ανοχή σας- να υπενθυμίσω τα κρίσιμα σημεία της τοποθέτησής μου στη Βουλή, στη συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης πριν από λίγες μέρες, στις 11 Οκτωβρίου.
Είπα ποια είναι τα επτά σημεία για την έξοδο από την κρίση, βήμα – βήμα.
-Το πρώτο είναι η ολοκλήρωση της τρέχουσας αναθεώρησης που κάνει η τρόικα. Η συμφωνία μαζί της και η έγκριση της συμφωνίας αυτής από τοEurogroupμέχρι 18 Δεκεμβρίου.
-Το δεύτερο σημείο είναι η ολοκλήρωση τωνstresstestτων τραπεζών και η επιβεβαίωση της κεφαλαιακής τους επάρκειας, με δεδομένη τη βούληση συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, αλλά και το μαξιλάρι των 11 δις ευρώ που διαθέτει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
-Τρίτο σημείο, η ολοκλήρωση του ευρωπαϊκού σκέλους του προγράμματος προσαρμογής με επιτυχία. Αυτό περιλαμβάνει την επιβεβαίωση της βιωσιμότητας του χρέους, σύμφωνα με τις ήδη ειλημμένες αποφάσεις του Eurogroupκαι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Φεβρουαρίου και του Νοεμβρίου του 2012.
-Τέταρτο σημείο, η διαμόρφωση της περιόδου μετά το πρόγραμμα, χωρίς νέο δάνειο, χωρίς νέο μνημόνιο, χωρίς τρόικα, με την αξιοποίηση των υφισταμένων τακτικών μηχανισμών της ευρωζώνης για τη στήριξη όλων των κρατών μελών. Υπάρχουν οι μηχανισμοί αυτοί. Είναι στην διάθεση όλων των κρατών μελών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας. Δεν χρειαζόμαστε προληπτική στήριξη εκτός ευρωζώνης και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αυτό φάνηκε με τις άμεσες κινήσεις που έκανε ο κ. Ντράγκι για τη ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών, αλλά και με τις πολύ καθαρές δηλώσεις του αρμοδίου Επιτρόπου και νυν Αντιπροέδρου της επιτροπής του τέως Φιλανδού Πρωθυπουργού του κ. Καϊτάνε. Άρα ποτέ δεν είπαμε ότι δεν έχουμε ανάγκη από στήριξη ευρωπαϊκή. Είπαμε ότι θέλουμε την κανονική στήριξη, τις κανονικές διαδικασίες, τους κανονικούς ευρωπαϊκούς μηχανισμούς.
-Πέμπτο σημείο είναι η συμφωνημένη ολοκλήρωση της σχέσης. Συμφωνημένη ολοκλήρωση της σχέσης με το ΔΝΤ. Αυτό προϋποθέτει ευρωπαϊκή συμφωνία και ύψος επιτοκίων δανεισμού από την αγορά το οποίο είναι συγκρίσιμο με το ύψος των επιτοκίων του ΔΝΤ. Σημασία έχει να αναβαθμιστούν οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας από τους οίκους αξιολόγησης.
-Έκτο σημείο, είναι ένα εθνικό σχέδιο διαρθρωτικών αλλαγών δικής μας ιδιοκτησίας.
-Έβδομο σημείο, οι ισχυρές κοινωνικές εγγυήσεις, το κοινωνικό μέρισμα, χάρη στο πρωτογενές πλεόνασμα το οποίο απευθύνεται προς τις ευπαθείς ομάδες.
Αλλά είπα και τέσσερις προϋποθέσεις. Πρώτο, πολιτική σταθερότητα. Δεύτερον, εθνική συναίνεση. Τρίτον, σεβασμός στις θυσίες του λαού και τα δημοσιονομικά επιτεύγματα. Και τέταρτο και κορυφαίο εθνικό καθήκον αλήθειας χωρίς ψευδείς υποσχέσεις.
Πού βλέπει κάποιος να έχει ειπωθεί ότι η Ελλάδα θα κινηθεί πρόωρα, θα κινηθεί μονομερώς, θα κινηθεί χωρίς εγγυήσεις, χωρίς ασφάλεια; Το σχέδιο είναι υπεύθυνο, είναι ολοκληρωμένο, είναι αυτό που οδηγεί στην έξοδο από την κρίση και το μνημόνιο.
Δυστυχώς κάποιοι δεν καταλαβαίνουν, τι σημαίνουν όλα αυτά. Γι’ αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία από τώρα ξεκινώντας την πορεία προς το συνέδριο, να μιλήσουμε καθαρά για την ουσία του πολιτικού διακυβεύματος της χώρας.
Η χώρα πρέπει να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτή είναι υποχρέωση κομμάτων και βουλευτών. Αλλά κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι και για την άλλη εκδοχή. Για την εκδοχή της ανακοπής της πορείας της χώρας για πρόωρες εκλογές έχοντας να αντιμετωπίσουμε μια επίθεση δημαγωγίας, λαϊκισμού και ανευθυνότητας.
Εμείς πηγαίνουμε με το σχέδιό μας, στο όνομα της αλήθειας και της υπευθυνότητας, του προοδευτικού εκσυγχρονισμού της χώρας, στο όνομα των κοινωνικών ευαισθησιών της προοδευτικής παράταξης, της Δημοκρατικής Παράταξης και είμαστε αναγκασμένοι να πούμε στον ελληνικό λαό ότι δεν υπάρχει περίπτωση αυτοδυναμιών. Έχουμε φύγει προ πολλού από τη λογική των αυτοδυναμιών.
Η χώρα, ακόμη και εάν δεν υπήρχαν στην Ευρώπη κυβερνήσεις συνεργασίας, έπρεπε να ανακαλύψει τις κυβερνήσεις συνεργασίας στην Ελλάδα. Αλλά η Δημοκρατική Παράταξη δεν χρειάζεται να είναι αναγκαστικά μέρος της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Δεν είμαστε μια παράταξη ελευθερίων πολιτικών ηθών, έτοιμη να μετάσχει σε οποιαδήποτε κυβέρνηση με οποιοδήποτε πρόγραμμα, έναντι οποιουδήποτε κόστους.
Συνεργαζόμαστε μόνο στη βάση της αλήθειας και της στρατηγικής καθαρότητας και εφόσον ο λαός μας δώσει την εντολή να κάνουμε κάτι τέτοιο. Εμείς θέλουμε τη συνεργασία όλων των δυνάμεων του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και του δημοκρατικού τόξου, όπως και το 2012. Και τότε απευθυνθήκαμε σε όλους και κάποιοι συμφώνησαν, κάποιοι δεν συμφώνησαν.
Και μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης επιμείναμε στην ανάγκη συμμετοχής όλων στην Εθνική Ομάδα Διαπραγμάτευσης. Και θέλουμε μια κυβέρνηση με προοδευτικό πρόσημο. Αλλά εάν αυτό αριθμητικά δεν είναι εφικτό, εμείς εσωτερικά μπορούμε να το εγγυηθούμε, εφόσον ο λαός μας αναθέσει το καθήκον αυτό. Αλλιώς χρειάζεται ένα πρόσημο εθνικής συστράτευσης και ευθύνης. Ο λαός προσδιορίζει τους ρόλους. Εμείς θέλουμε να είμαστε ο τρίτος πόλος. Θέλουμε να χτυπήσουμε τα φαινόμενα αλαζονείας που δεν προοιωνίζονται τίποτα θετικό. Και υπάρχουν δυστυχώς πολλαπλά και συγκλίνοντα φαινόμενα αλαζονείας από μεσαίους και μικρούς, από παλιούς και από νέους.
Ναι, εμείς εξηγούμε τη βάση στην οποία έγινε η συνεργασία μας με τη Ν.Δ. και τη ΔΗΜΑΡ. Πρέπει κάποιοι να εξηγήσουν τη βάση την οποία προτείνουν τη συνεργασία τους με τον κ. Καμμένο και τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Δεν μπορεί όμως κανείς να μετατρέπει την έλλειψη πολιτικού προσανατολισμού ή ακόμη και τον καιροσκοπισμό, σε δήθεν πλεονέκτημα ανανεωτικού λόγου, ή δήθεν αντισυμβατικής συμπεριφοράς.
Και θα μου επιτρέψετε, με όλο το σεβασμό και πολύ προσεκτικά, να πω ότι ο κόσμος τιμώρησε συμπεριφορές άρνησης συστράτευσης στην πορεία της Δημοκρατικής Παράταξης. Αυτό συνέβη σε πολύ μεγάλο βαθμό με τις εκλογικές επιδόσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς. Και αυτό πρέπει να το σκεφτούν όλοι εκείνοι που επιδεικνύουν πρώιμη αλαζονεία και οχυρώνονται πίσω από την άγνοια, την αντισυμβατικότητα ή τη νεωτερικότητα. Γιατί ο κόσμος τελικά καταλαβαίνει και καταλογίζει ευθύνες.
Εμείς φίλες και φίλοι ετοιμαζόμαστε. Ετοιμαζόμαστε για το συνέδριο, ετοιμαζόμαστε για την ασφαλή έξοδο της χώρας από την κρίση, το μνημόνιο και την τρόικα, ετοιμαζόμαστε και για εκλογές. Η Εθνική Οργανωτική Επιτροπή του συνεδρίου, νομίζω ότι πρέπει να συνεδριάσει στην πλήρη της σύνθεση το μεθεπόμενο Σαββατοκύριακο μετά την Εθνική εορτή, στη 1ηκαι 2ηΝοεμβρίου 2014. Θα είμαστε τότε έτοιμοι να παρουσιάσουμε πλήρεις εισηγήσεις για όλα στους φίλους μας και συναγωνιστές μας της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου.
Σήμερα θα συγκροτήσουμε τις ομάδες εργασίας, την πρώτη ομάδα για την Διακήρυξη της θέσης, για το πρόγραμμα. Τη δεύτερη ομάδα για την οργανωτική υποστήριξη, την τρίτη ομάδα για το διάλογο με τα κοινωνικά κινήματα. Θα οργανώσουμε την Ομάδα Επικοινωνίας και Μέσων Ενημέρωσης και θα αναθέσουμε καθήκοντα για επαφές πάντα ανοιχτές με κόμματα, κινήσεις και πρόσωπα.
Είμαστε έτοιμοι να επικοινωνήσουμε με την κοινωνική μας βάση σε όλη την Ελλάδα, με κλιμάκιο πολιτικού χαρακτήρα, που μπορούν να μιλήσουν πολιτικά, συγκεκριμένα, προγραμματικά, υπεύθυνα. Και έτσι να συγκροτήσουμε σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες και σε όλες τις περιφερειακές αυτοδιοικήσεις, τις οργανωτικές επιτροπές συνεδρίου νομαρχιακού και περιφερειακού επιπέδου. Σας ευχαριστώ πολύ.
ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Όπως πορευτήκαμε ωραία και αποτελεσματικά παρά τα προβλήματα στην περίπτωση της Ελιάς, έτσι θα πορευτούμε τώρα και στη Δημοκρατική Παράταξη καθ’ οδόν προς το συνέδριο.
Πράγματι η σχέση ΠΑΣΟΚ – Δημοκρατικής Παράταξης είναι δύσκολη σχέση, γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι ένα οργανωμένο κόμμα, γιατί έχει όργανα, γιατί έχει ταυτότητα, έχει διαδρομή, έχει ιστορία, έχει κατάλοιπα, έχει συμπλέγματα, έχει προσδοκίες και έχει και εσωτερικές αντιφάσεις.
Υπάρχει μέσα στο ΠΑΣΟΚ μια συζήτηση. Υπάρχουν στελέχη, φίλοι, που πιστεύουν ότι δεν πρέπει να ασχοληθούμε με την Δημοκρατική Παράταξη και θα αρκούσε η ανανέωση και η ανασυγκρότηση του ίδιου του ΠΑΣΟΚ. Επίσης πολλοί από όσους που βλέπουν με επιφυλακτικότητα τη Δημοκρατική Παράταξη, στην πραγματικότητα αμφισβητούν μεγάλες στρατηγικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες έχουν γίνει την περίοδο 2009 – 2010 και έκτοτε διορθώνονται, βελτιώνονται, συμπληρώνονται με πολύ μεγάλο κόπο, αλλά είναι αιχμαλωτισμένες σε επιλογές που έγιναν με πολύ συγκεκριμένο τρόπο τότε.
Και το πιο συγκεκριμένο ζήτημα είναι η περιβόητη συνεργασία με τη δεξιά. Η συνεργασία με τη δεξιά έχω πει 100 φορές πως έχει γίνει, με ποιες συνθήκες, σε ποια συγκυρία, με ποιες διαδικασίες, πότε ακριβώς, γιατί η χώρα οδηγήθηκε στις εκλογές το 2012 με μια κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. Είχε προηγηθεί μια κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. – ΛΑΟΣ.
Είχε προηγηθεί μια προσπάθεια να γίνει κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. τον Ιούνιο του 2011 και φτάσαμε τον Ιούνιο του 2012 στην κυβέρνηση με τη ΔΗΜΑΡ, ενώ είχαμε την ευκαιρία να φτάσουμε σε μια κυβέρνηση καλύτερων εσωτερικών συσχετισμών το Μάιο του 2012.
Το ΠΑΣΟΚ δεν φοβάται τη Δημοκρατική Παράταξη, γιατί ήταν πάντοτε η Δημοκρατική Παράταξη.
Το 1992 το ΠΑΣΟΚ εισήγαγε την έννοια της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε μεγάλη προσπάθεια να διαμορφώσει εταίρους. Και εμείς τώρα με πολύ μεγάλο σεβασμό σε όσους δεν θέλουν να μετέχουν στη Δημοκρατική Παράταξη ως ΠΑΣΟΚ, αλλά θέλουν να μετέχουν μέσω άλλων κινήσεων, μέσω άλλων κομμάτων, ή ατομικά, λέμε εντάξει ελάτε. Αυτό είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό.
Άρα πάμε σε ένα συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης που σέβεται τα όργανα και τη δομή του ΠΑΣΟΚ και τις Νομαρχιακές Επιτροπές και όλες τις άλλες εκφάνσεις τις οργανωτικές του ΠΑΣΟΚ. Έχουμε κάνει την Εθνική Οργανωτική Επιτροπή και τη Γραμματεία συμφωνημένα. Έχουμε πει ότι ισχύει η δημοκρατική αρχή, αλλά ισχύει και μια ομοσπονδιακή αρχή, διότι πρέπει να εκφράζονται και όλοι οι εταίροι. Και άρα πάμε έτσι.
Φτιάχνουμε τα κλιμάκια. Η σύνθεση των κλιμακίων πρέπει να απεικονίζει το συσχετισμό της Οργανωτικής Επιτροπής και να απεικονίζει και τη σύγχρονη, την όσο γίνεται πιο σύγχρονη και πειστική εικόνα της παράταξης και του ΠΑΣΟΚ. Άρα πρέπει να είναι μέσα οι υπουργοί μας, πρέπει να είναι προβεβλημένα κοινοβουλευτικά στελέχη, κυβερνητικά στελέχη, υποψήφιοι ευρωβουλευτές, παράγοντες οι οποίοι έχουν την ικανότητα να πάνε σε μια περιοχή και να μιλήσουν στα μέσα ενημέρωσης, στο δήμαρχο, στον περιφερειάρχη, στο Επιμελητήριο, στους αγροτικούς συνεταιρισμούς, να κάνουν μια δουλειά και να συγκροτήσουν σε συνεννόηση με τη γραμματεία αυτή εδώ, την Τοπική Οργανωτική Επιτροπή. Τη Δημοτική, τη Νομαρχιακή, την Περιφερειακή. Σε αυτή μετέχουν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που θέλουν. Ο Γραμματέας και η Γραμματεία της Νομαρχιακής Επιτροπής, εφόσον το θέλει μετέχει. Τα μέλη της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής που είναι από την περιοχή μετέχουν. Οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές που είναι από την περιοχή μετέχουν. Ενεργοί υποψήφιοι βουλευτές του ’12, πρώην βουλευτές, πρώην ή νυν αυτοδιοικητικά στελέχη, στελέχη του συνδικαλιστικού κινήματος και του συνεταιριστικού κινήματος, μετέχουν. Άρα διαμορφώνεται μια επιτροπή σε δημοτικό, σε νομαρχιακό και σε περιφερειακό επίπεδο.
Μέσα από μια διαδικασία αυτοοργάνωσης και με κριτήριο ποιος θέλει να δουλέψει και όσοι θέλουν. Επίσης αδιαμεσολάβητα.
Έχουμε και τις θεματικές συσωματώσεις, έχουμε και τις κλαδικές, έχουμε και τις διαδικτυακές. Μπορεί να προκύψει μια οργάνωση η οποία κινείται σε ένα εργασιακό χώρο, ή σε ένα χώρο νέων επιστημόνων οι οποίοι ασχολούνται με την καινοτομία και μπορεί να γίνει μια οργάνωση καινοτόμων επιχειρηματιών, ή μια οργάνωση ερευνητών. Ή μια οργάνωση φοιτητών που κάνουν στο πανεπιστήμιο τα μεταπτυχιακά τους. Θα αποδεχτούμε και αυτό με μια ευελιξία.
Η μείζονα εκπροσώπηση είναι τα ψηφοδέλτια, κατά τη γνώμη μου. Αυτή στην οποία θα αποτυπωθεί η δυναμική της παράταξης. Αλλά πάλι δημοκρατικά και ομοσπονδιακά, γιατί αν πάμε σε μια διαδικασία ψηφοφορίας θα χαθούν αυτοί που δεν μπορούν να κάνουν μηχανισμούς και θα φτάσουμε σε βαρβαρότητες και θα αλλοιώσουμε την πολιτική ουσία της όλης προσπάθειας.
Η Κοινοβουλευτική μας Ομάδα είναι αυτή που διασφαλίζει τη σταθερότητα την κυβερνητική. Κυβερνητική με την προϋπόθεση για κάθε άλλου είδους σταθερότητα και όχι μόνο αυτό. Κάνει δουλειά τεράστια. Κρατάει την κυβέρνηση, τη διορθώνει, την καθοδηγεί, την επιβλέπει, εκδηλώνει την ευαισθησία, τηρεί τον κανόνα των διαρθρωτικών αλλαγών, αλλά εδώ δεν μιλάμε μόνο για τη νυν Κοινοβουλευτική Ομάδα, μιλάμε και για την επόμενη Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Διότι πρέπει να προκύψει και μια Κοινοβουλευτική Ομάδα η οποία μπορεί να εφαρμόσει αυτά που λέμε σε ένα επόμενο περιβάλλον. Εμείς θέλουμε αυτό να γίνει τον Ιούλιο του 2016, αλλά εάν δεν προκύψουν οι 180 ψήφοι, θα γίνει νωρίτερα.
Υπάρχει δυστυχώς η δεδομένη στάση των επισήμων κομμάτων, δηλαδή τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, της ΔΗΜΑΡ, του ΚΚΕ.
Όταν λέμε ψηφίστε για να μην οπισθοχωρήσει η χώρα, ψηφίστε για να υπάρξει σταθερότητα, ψηφίστε για να βγούμε από το μνημόνιο και την τρόικα, πολιτική συμφωνία κάνουμε. Για πολιτικούς λόγους βαθιά στρατηγικούς τους λέμε ψηφίστε υπέρ του Προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν τους λέμε ψηφίστε υπέρ του Προέδρου γιατί έχουμε τον καλύτερο υποψήφιο.
Βλέπετε δε γίνεται καμία συζήτηση για πρόσωπο, γιατί το θέμα δεν είναι ποιος θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το θέμα είναι αν η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας θα λειτουργήσει σταθεροποιητικά ή αποσταθεροποιητικά, αυτό είναι μια καθαρά πολιτική συζήτηση, ποτέ άλλοτε η προεδρική εκλογή δεν ήταν τόσο πολιτική.
Βεβαίως και ο Καραμανλής ήθελε το 1980 να βγει Βουλευτής, γιατί ένοιωθε ότι θα χάσει τις εκλογές και δε θα βγει Πρόεδρος Δημοκρατίας, αλλά αυτό δεν έχει καμία σύγκριση με το τωρινό ή με την εκλογή του ΄84 με τον Σαρτζετάκη, που δεν ξέρω ποιος θα έβγαινε πρώτο κόμμα στις εκλογές το ΄84 εάν διαλυόταν η Βουλή. Ούτως ή άλλως διαλύθηκε λίγο μετά και κέρδισε πάλι το ΠΑΣΟΚ.
Άρα ποτέ άλλοτε η προεδρική εκλογή δεν είχε προγραμματικά στρατηγικά χαρακτηριστικά τόσο καθαρά. Τώρα αν έρθουν κάποιοι και πουν ότι εμείς θέλουμε συζήτηση για τον εκλογικό νόμο, θέλουμε συζήτηση και για τους θεσμούς, βεβαίως και θα το συζητήσουμε αυτό και είναι μια απάντηση στην αθλιότητα περί χρηματισμών και ευτυχώς ο Φ. Κουβέλης έδωσε μια καλή απάντηση σήμερα που πήγε να καταθέσει στον Εισαγγελέα.
Πιστεύω ότι έχουμε δώσει έτσι απάντηση στα ερωτήματα τα οποία ετέθησαν, μια πρώτη απάντηση, γιατί δεν υπάρχουν οριστικές απαντήσεις. Θα τα δούμε όλα και στην επόμενη συνεδρίαση εν όψει της συνεδρίασης της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής, στην οποία πρέπει να παρουσιαστούν εισηγήσεις για όλα τα θέματα.
Πιστεύω για να το πω πρακτικά, ότι υπάρχει το υλικό τώρα με αυτά που είπαμε για να πάμε να δώσουμε απάντηση στις συναντήσεις που θα κάνουμε στους νομούς τις επόμενες μέρες.
Κάποιοι ρωτούν γιατί συνεργαζόμαστε με ΝΔ. Γιατί κανείς δεν ρωτάει στη Νέα Δημοκρατία βρε παιδιά πως και φύγατε από το «αντιμνημονιακό» μέτωπο και ήρθατε στο «μνημονιακό» το λεγόμενο, πως κάνατε αυτή τη στροφή; Κανείς δε ρωτάει για την επίπτωση που έχει το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία ήταν η ηγετική δύναμη του αντιμνημονιακού μετώπου επί ενάμισι χρόνο, με επιπτώσεις δραματικές στον τρόπο με τον οποίον σκέφτονται και ενεργούν οι πολίτες, γιατί τροφοδοτήθηκε έτσι μία δημαγωγική και συνωμοσιολογική προσέγγιση του πολίτη γίγνεσθαι.
Και τώρα φτάνουμε στο φαινόμενο αυτό το οποίο είδατε, να αγωνιζόμαστε να πούμε τη σωστή γραμμή για τη χώρα και αυτό να επικαλύπτεται από την τεχνητή πόλωση, τον τεχνητό μικρό διπολισμό κι αυτό δεν μπορούμε να το ανεχτούμε.
Αλλά ξέρετε από ένα σημείο και μετά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα ερήμην του λαού, λοιπόν ο λαός θα κάνει την επιλογή του. Θέλει να επιλέξει δημοκρατικά μία λύση ευθύνης, ας την επιλέξει. Θέλει να επιλέξει μία λύση ανευθυνότητας, ας την επιλέξει. Θέλει να επιλέξει μία λύση light, ας την επιλέξει.
Είμαστε υπεύθυνοι, δεν είμαστε light, έχουμε παρελθόν, λέμε πράγματα τα οποία είναι ουσιαστικά, τα ουσιαστικά πράγματα είναι και δυσάρεστα, είναι και πολύπλοκα, θέλουμε να έχουμε ολοκληρωμένες θέσεις κι αυτά που λέμε να τα εννοούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου