ΑΡΧΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΚΥΚΛΑΔΙΚΑ ΚΟΡΩΝΟΣ ΟΤΙ ΝΑΝΑΙ

12.5.14

"Η Ελλάδα μετά το μνημόνιο. Το νέο αναπτυξιακό μοντέλο"

1.      Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ
2.      Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
3.      ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ .


3.1    Πολιτική σταθερότητα και κοινωνική συναίνεση - ο ρόλος του Συντάγματος 
3.2    Μακροοικονομικό Πλαίσιο- Δημοσιονομική ισορροπία
3.3    Φορολογική πολιτική
3.4    Αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση
3.5    Ενίσχυση Θεσμών- Διαφάνεια
3.6    Λειτουργία Δικαιοσύνης
3.7    Ρυθμιστικό Πλαίσιο- Ανταγωνισμός
3.8    Περιφερειακή Πολιτική
3.9    Χωροταξία- Περιβαλλοντική πολιτική- Κλιματική αλλαγή
3.10Καταπολέμηση Κοινωνικών Ανισοτήτων- Κοινωνική Συνοχή
3.11Πολιτικές στήριξης των ανέργων και Ενίσχυσης της Απασχόλησης
  
4.      ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΓΙΑ ΝΕΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ 
4.1    Ανθρώπινο Δυναμικό -Παιδεία
4.2    Ανθρώπινο Δυναμικό- Εργασιακές Σχέσεις
4.3    Επενδυτική πολιτική
4.4    Αποκρατικοποιήσεις
4.5    Αγορές Κεφαλαίου- Τραπεζικό Σύστημα
4.6    Υποδομές
5.   ΤΟΜΕΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
5.1 Πρωτογενής Τομέας
5.2 Τουρισμός
5.3 Ενέργεια –Ορυκτός Πλούτος
5.4 Μεταποίηση- Μικρομεσαίοι-Βιομηχανική πολιτική
5.5 Logistics/Μεταφορές
5.6 Ηλεκτρονικό Εμπόριο
5.7 Ναυτιλία 
5.8 Βιομηχανία Φαρμάκου
Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ
1. Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ
  
Μετά από 5 χρόνια σκληρών μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής, 2 Μνημόνια και ισάριθμα δάνεια συνολικού ύψους 240 δις. ευρώ, όπως και μια πρωτοφανή απομείωση του  δημοσίου χρέους της τάξης των 185 δις ευρώ σε καθαρή παρούσα αξία (δηλαδή 85% του ΑΕΠ), η Ελλάδα κατόρθωσε να αντιμετωπίσει τις σωρευμένες ανισορροπίες στην οικονομία της: κατόρθωσε να ανασχέσει την «ακατάσχετη αιμορραγία» των διπλών της ελλειμμάτων-δημοσιονομικού και τρεχουσών συναλλαγών-που οδήγησαν στην κρίση του 2009.
Με τεράστιο κόστος για τους πολίτες, με όρους εισοδημάτων και απασχόλησης, αλλά ασύγκριτα μικρότερο από το κόστος μιας άτακτης χρεοκοπίας.
Η Ελλάδα επιστρέφει.
Επιστρέφει στις Αγορές, στους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, επιστρέφει στην «κανονικότητα».
Αλλά αυτό δεν σημαίνει επιστροφή στο «χθες» και στις παθογένειες που οδήγησαν στην κρίση.
Σημαίνει να μετατρέψουμε τα πρώτα θετικά σημάδια ανάκαμψης σε μια πραγματικά βιώσιμη έξοδο από την κρίση.
Σε μια ανάπτυξη διατηρήσιμη, παραγωγική και όχι καταναλωτική, που δημιουργεί νέες σταθερές και αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας. Η ενίσχυση της απασχόλησης, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας είναι ο κύριος στόχος μας.
Μια ανάπτυξη που δεν θα υπονομεύει το μέλλον των πολλών, υπηρετώντας το παρόν των λίγων.
Μια ανάπτυξη που θα είναι συμβατή και θα δημιουργεί συνέργειες με τους στρατηγικούς αναπτυξιακούς άξονες της Ευρώπης.
Που θα ενισχύει και θα ενισχύεται από τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης, βασισμένης στην έρευνα, την τεχνολογία, την καινοτομία και όχι σε μια χαμένη εκ των προτέρων κούρσα μείωσης κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων και αποδοχών. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για τη λήψη νέων μέτρων αυτής της λογικής.
Μια ανάπτυξη που θα υπηρετεί το γενικό συμφέρον και θα δημιουργεί προοπτικές για το μέλλον.
Που θα περνάει μέσα από τη διεύρυνση της παραγωγικής βάσης και την αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, χωρίς να υπονομεύεται από τη δημιουργία νέων χρεών και την απώλεια του δημοσιονομικού ελέγχου.
Τώρα λοιπόν είναι η ώρα ανασυγκρότησης της οικονομίας.  
Τώρα μπαίνουν τα θεμέλια για τα επόμενα χρόνια.
Τώρα είναι η ώρα των μεγάλων αποφάσεων για τη λειτουργία του κράτους, των θεσμών.
Τώρα είναι η ώρα για μια νέα ΕΘΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ που θα κινητοποιεί για την επίτευξη αυτών των στόχων, όλες τις ζωντανές και παραγωγικές δυνάμεις της χώρας. Όλες τις δυνάμεις του έθνους, όλες τις δυνάμεις της περιφέρειας, όλες τις ηλικίες.
  
2. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Το αναπτυξιακό όραμα για την Ελλάδα στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα είναι η διασφάλιση μιας βιώσιμης ανάπτυξης, η οποία  εξασφαλίζει υψηλά επίπεδα απασχόλησης και κοινωνικής ευημερίας των πολιτών, όχι μόνο της παρούσας γενεάς αλλά και των επόμενων γενεών. 
Η ανάκαμψη της οικονομίας σήμερα είναι ορατή.
Από εμάς εξαρτάται η δυναμική της, η γεωμετρική βελτίωση του ρυθμού της.
Ταυτόχρονα έχουν ήδη συντελεστεί σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο επίπεδο της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης  με πολύ πιο αυστηρή, συνεπή και συνεκτική εποπτεία όχι μόνο στο δημοσιονομικό, αλλά και στο χρηματοοικονομικό και ευρύτερα στο οικονομικό  πεδίο.
Το βελτιωμένο ευρωπαϊκό πλαίσιο ρύθμισης και εποπτείας των αγορών, όπως  η δρομολόγηση της δημιουργίας της Τραπεζικής Ένωσης, θα συμβάλλει στην άρση των στρεβλώσεων του κατακερματισμένου χρηματοπιστωτικού τομέα, στην ενίσχυση της αξιοπιστίας του και στην εξομάλυνση της ρευστότητας και της χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας.
Το νέο ευρωπαϊκό περιβάλλον συνεπάγεται αυξημένες ευθύνες, αλλά περιλαμβάνει και μεγάλες ευκαιρίες για την ελληνική οικονομία και κοινωνία, που πρέπει πλήρως να αξιοποιηθούν.
Κεντρική προτεραιότητα, του αμέσως επόμενου διαστήματος,  είναι η υλοποίηση της Στρατηγικής «Ελλάδα 2020» - στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» - με την προώθηση αναπτυξιακών πολιτικών που δημιουργούν τις προϋποθέσεις μιας πιο ανταγωνιστικής οικονομίας με περισσότερες θέσεις εργασίας.
Στόχος, οι τομείς που θα αποτελέσουν τους οδηγούς της ανάπτυξης για τα επόμενα χρόνια να συνεισφέρουν σημαντικά στην απασχόληση, την καινοτομία, την ενεργειακή βιωσιμότητα.
Προκειμένου να υπάρξει βιώσιμη ανάπτυξη, δηλαδή  μεγέθυνση του εισοδήματος χωρίς μελλοντικά αυτό να υπονομεύεται από υπερβολικά χρέη ή δημοσιονομικούς εκτροχιασμούς, πρέπει υποχρεωτικά να περνάει από το δρόμο της διεύρυνσης της παραγωγικής βάσης και της αύξησης παραγωγικότητας/ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. 
Αυτό σημαίνει μετατόπιση πόρων (ανθρώπινων και υλικών) από τον προστατευόμενο εσωστρεφή (κρατικό και κρατικοδίαιτο) τομέα της οικονομίας στον εκτεθειμένο στον διεθνή ανταγωνισμό τομέα της οικονομίας (εξαγωγών και υποκατάστασης εισαγωγών).
Για να επιτευχθεί αυτή η μεταστροφή, το κράτος πρέπει να δρα «έξυπνα», μέσω ενίσχυσης των καταλλήλων εργαλείων «υποβοήθησης» των μηχανισμών που διαθέτουν οι  αγορές  χρήματος και κεφαλαίου  και του ρυθμιστικού πλαισίου υποδοχής και ανάπτυξης της καινοτόμας επιχειρηματικής πρωτοβουλίας.
Αυτονόητη, επομένως, είναι η διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου παραγωγής, το οποίο θα οδηγήσει τη χώρα στην ανάπτυξη και την ευημερία, αφήνοντας πίσω τις έκτακτες περιοριστικές πολιτικές των μνημονίων.
Παρά τη νεοφιλελεύθερη προσπάθεια κατασυκοφάντησης του δημοσίου χώρου και την ιδεοληπτική εμμονή στην άμεση αποχώρηση του κράτους από την αγορά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το όποιο αναπτυξιακό μοντέλο συγκροτείται,  εξ ορισμού, από τις ασκούμενες δημόσιες πολιτικές που στηρίζουν και  σέβονται βεβαίως τις πρωτοβουλίες  της αγοράς και του ιδιωτικού τομέα. 
Μάλιστα, ο ρυθμιστικός και εγγυητικός ρόλος του κράτους, η δημόσια εποπτεία και ο κρατικός έλεγχος, κατά την αξιοποίηση του παραγωγικού προτύπου, με μοχλό τον διάλογο των κοινωνικών εταίρων και των παραγωγικών φορέων, εγγυάται την ισορροπημένη και αποτελεσματική εφαρμογή των κατάλληλων  διοικητικών μέσων για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων.
Ο καθοριστικός ρόλος του κράτους τόσο κατά το σχεδιασμό όσο και κατά την εφαρμογή του νέου παραγωγικού προτύπου αναδεικνύεται, με διαφορετικό τρόπο, και στις τρεις κρίσιμες ενότητες πολιτικών του νέου εθνικού αναπτυξιακού μας μοντέλου, οι οποίες είναι οι εξής:  Η πολιτική επενδύσεων, η πολιτική ανταγωνισμού και η πολιτική αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου.
Το νέο παραγωγικό - αναπτυξιακό πρότυπο βασίζεται στα προφανή συγκριτικά πλεονεκτήματα  της χώρας και τους ενδογενείς της πόρους: στη γη και τους ανθρώπους. 
Γη σημαίνει αγροτική παραγωγή, χωροταξικός σχεδιασμός, περιβάλλον, τουρισμός, θάλασσα, αλιεία, ναυτιλία, υποδομές, δάση και ορεινές περιοχές, τοπίο, πολιτισμός, ορυκτός πλούτος κοκ.
Άνθρωποι σημαίνει εκπαίδευση και επιμόρφωση, δεξιότητες, διανοητικό κεφάλαιο, έρευνα, καινοτομία, επιχειρηματικότητα και κυρίως εργασία κοκ.

3.   ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ
3.1   Πολιτική σταθερότητα και κοινωνική συναίνεση - ο ρόλος του Συντάγματος 
Η πολιτική σταθερότητα, στη βάση της οποίας βρίσκεται η αναγκαία κοινωνική συνοχή και συναίνεση, συνιστά την αυτονόητη πρώτη προϋπόθεση  για την οικονομική ανάπτυξη.
Δημιουργεί τις συνθήκες για την επιτυχία των μεταρρυθμίσεων, για  θεσμική σταθερότητα και ασφάλεια δικαίου, για πρόσφορο επενδυτικό κλίμα.
Η νέα πολιτική πραγματικότητα που δημιουργήθηκε στο περιβάλλον της οικονομικής κρίσης, παρά τις εντάσεις, προσέφερε το αναγκαίο υπόβαθρο για πολιτική συνεννόηση και κυβερνήσεις συνεργασίας λόγω εθνικής ανάγκης.
Όμως η πολιτική σταθερότητα πρέπει να διαφυλαχτεί απέναντι στην πολιτική όξυνση και στα φαινόμενα διχαστικών πολιτικών με:
  • Ενίσχυση των θεσμών κοινωνικής  διαβούλευσης και συμμετοχής των πολιτών. 
  • Κλίμα πολιτικής συναίνεσης και συνεννόησης του συνταγματικού τόξου σε θέματα εθνικής στρατηγικής, δικαιωμάτων, αλλά και σε κρίσιμους τομείς όπως η παιδεία, η υγεία, η φορολογική πολιτική.
  • Μόνο μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα υπευθυνότητας και συναίνεσης αποκτά νόημα η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος. Αλλιώς κινδυνεύουμε να μετατρέψουμε το Σύνταγμα από εγγύηση εθνικής ενότητας σε γήπεδο μικροκομματικής αντιπαράθεσης και θεσμικής δημαγωγίας .
Το ΠΑΣΟΚ οργάνωσε επιστημονικό συνέδριο για την αναθεώρηση του Συντάγματος τον Φεβρουάριο του 2013 και παρουσίασε τις προτάσεις του στις 24 Ιουλίου 2013, πρώτο και σε ανύποπτο (όχι προεκλογικό) χρόνο. Σημασία όμως έχει η διαμόρφωση του πολιτικού και κοινωνικού κλίματος που επιτρέπει την αναθεωρητική συναίνεση, όπως προβλέπει το ίδιο το Σύνταγμα απαιτώντας αυξημένη πλειοψηφία.
Η διαδικασία της αναθεώρησης πρέπει συνεπώς να αξιοποιηθεί ως μοχλός για πολιτικές πρωτοβουλίες που ενώνουν ξανά το έθνος και την κοινωνία που λόγω κρίσης διδάχτηκε σε λάθος βάση υπό την πίεση της εύκολης «αντιμνημονιακής» δημαγωγίας, που χάνει το αντικείμενο της με την έξοδο από τη κρίση και το μνημόνιο.


3.2   Μακροοικονομικό Πλαίσιο - Δημοσιονομική ισορροπία
Η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων επιτρέπει στην Ελλάδα όχι απλά να έχει βιώσιμο χρέος, αλλά να είναι βιώσιμη, ανταγωνιστική και αξιόπιστη ως εθνική οικονομία.
Και παράλληλα ενισχύει τη συνεχή διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας, από την αναγνώριση των μεγάλων θυσιών του ελληνικού λαού, ως την παραδοχή που πρέπει να επικρατήσει στην Ε.Ε., για την άμεση διακοπή του φαύλου κύκλου της ύφεσης και της ανεργίας.
Σημειώνουμε όμως ότι το νέο πλαίσιο των κανόνων εποπτείας της Ε.Ε. με την απαίτηση για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και για τη μη έγκριση δαπανών με υψηλή προστιθέμενη αξία για την ΑΝΑΠΤΥΞΗ, δημιουργεί προβλήματα σε χώρες όπως η Ελλάδα.
Όπως και το πλαίσιο της νομισματικής και μακροοικονομικής πολιτικής της Ε.Ε. λειτουργεί ως πρόσθετο εμπόδιο στην αποκατάσταση των δημοσιονομικών ισορροπιών (αποπληθωρισμός, διαφορά στο κόστος χρήματος κ.α.) και αυξάνει το κοινωνικό κόστος της δημοσιονομικής εξισορρόπησης.
Γι’ αυτό και είναι αναγκαία η αλλαγή συσχετισμών στην Ευρώπη και η ενίσχυση πολιτικών που ενισχύουν την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητά της. Οι προτάσεις του ΕΣΚ, των ευρωπαίων σοσιαλιστών και δημοκρατών στους οποίους μετέχει το ΠΑΣΟΚ και διαυτού η Ελιά  είναι η βάση για μια νέα ευρωπαϊκή αφήγηση που φέρνει ξανά στο προσκήνιο την Ευρώπη της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων, της ποιότητας, της καινοτομίας, του κοινωνικού Κράτους, της απασχόλησης, της ανάπτυξης.
3.3   Φορολογική πολιτική
Η αποκατάσταση του επιπέδου απασχόλησης αποτελεί το καλύτερο φάρμακο για τη βελτίωση της δημοσιονομικής θέσης της χώρας μας. Δίνει ουσιαστική απάντηση στο ζήτημα τόσο των δημοσιονομικών όσο και των ασφαλιστικών εσόδων.
Γι αυτό το λόγο η  φορολογική  πολιτική  πρέπει να δώσει έμφαση στην προώθηση βιώσιμων  επενδυτικών σχεδίων, στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, στην αύξηση της  αποταμίευσης και του εθνικού πλούτου.
Στόχος είναι τώρα η σταδιακή ελάφρυνση της φορολογικής επιβάρυνσης στο πλαίσιο πάντα της αναλογικότητας και η ανάδειξη τόσο του αναπτυξιακού όσο και του κοινωνικού προσώπου ενός σταθερού και απλού φορολογικού συστήματος.
Με κριτήριο τους περιορισμούς της ελληνικής οικονομίας και με γνώμονα ότι απαιτείται για τη διασφάλιση της δημοσιονομικής ισορροπίας η συνεισφορά του φορολογούμενου, φυσικού και νομικού προσώπου δικαίου και ανάλογα με τις  πραγματικές δυνατότητές του, η νέα φορολογική πολιτική, κομμάτι της νέας στρατηγικής  ανάπτυξης της χώρας μας, πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο:
  • ενθάρρυνσης των επενδύσεων - εγχώριων και άμεσων ξένων  επενδύσεων 
  • προώθησης στοχευμένων δραστηριοτήτων  και παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών διεθνούς ζήτησης συμβάλλοντας στη μετακίνηση δημόσιων και ιδιωτικών πόρων από παλιούς  μη ανταγωνιστικούς σε νέους ανταγωνιστικούς τομείς.
Για να επιτύχει τις ανωτέρω επιδιώξεις  της η φορολογική πολιτική πρέπει να διακατέχεται από σταθερότητα, να εμπνέει εμπιστοσύνη και να είναι αποτελεσματική. 
Για την υλοποίηση  νέων  επενδύσεων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας θα υιοθετηθεί μία επιθετική και στοχευμένη, όχι οριζόντια, φορολογική πολιτική.
3.4   Αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση
Η έξοδος της χώρας από την κρίση και η αναπτυξιακή της ανασυγκρότηση προϋποθέτει  τολμηρές αλλαγές στο κράτος και τη διοίκηση.
Το κράτος έχει ήδη  γίνει σημαντικά μικρότερο ως ποσοστό δημόσιας δαπάνης σε σχέση με το ΑΕΠ. Στόχος είναι να γίνει  αποδοτικότερο και αποτελεσματικότερο στις υπηρεσίες που παρέχει. Ένα κράτος μικρό στη γραφειοκρατία, αλλά ισχυρό στην υγεία, την παιδεία και την ασφάλεια.
Βασικοί στόχοι είναι η εμπέδωση της λογοδοσίας, η αξιοκρατία, η ενίσχυση της συνοχής της διοίκησης και η απλούστευση των διαδικασιών.
Πρέπει να καταστήσουμε τη δημόσια διοίκηση αρωγό στην προσπάθεια για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Οι αναγκαίες θεσμικές παρεμβάσεις στηρίζονται στους ακόλουθους άξονες:
  • Κράτος μικρό, ευέλικτο, φιλικό προς τον πολίτη και το επιχειρείν.
  • Η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και η απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών αποτελεί διαρκές ζητούμενο για τη διοίκηση.
Προμετωπίδα στην προσπάθεια αυτή είναι η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, μέσα από τον συντονισμό και την ανάπτυξη δράσεων ψηφιακής διοίκησης και τη διαλειτουργικότητα των πληροφοριακών συστημάτων του δημοσίου.
  • Επικοινωνία, συνέργειες και ορθολογική διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού στο δημόσιο. Η πολιτεία καλείται να θεραπεύσει ανάγκες και να επιλύσει προβλήματα με μεταβαλλόμενη ένταση και οξύτητα.
Παράλληλα, η εγκαθίδρυση μόνιμου μηχανισμού κινητικότητας –αποσυνδεδεμένου  από διαθεσιμότητα και απολύσεις – θα επιτρέψει τη βέλτιστη αξιοποίηση των υφιστάμενων πόρων και την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων, όπου εντοπίζονται.
  • Δημοσιοϋπαλληλία αριστείας. Ο εξαγγελλόμενος στόχος της αύξησης της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας προϋποθέτει δημοσιοϋπαλληλία υψηλού επιπέδου.
Οι  αναγκαίες θεσμικές παρεμβάσεις στην κατεύθυνση αυτή περιλαμβάνουν τη συνεχή, ουσιαστική αξιολόγηση των στελεχών του δημοσίου, την ανάδειξη σε θέσεις ευθύνης βάσει των ουσιαστικών προσόντων και ικανοτήτων, την εφαρμογή στοχοθεσίας, τη σύνδεση του μισθολογίου με την απόδοση, και εν τέλει, μέσα από τα παραπάνω, την καλλιέργεια ισχυρής αίσθησης αποστολής στα στελέχη της δημόσιας διοίκησης.
3.5   Ενίσχυση Θεσμών  - Διαφάνεια
Η διαφάνεια, η λογοδοσία και η ενίσχυση των θεσμών του κράτους δικαίου, αποτελούν ανάχωμα στην υπονόμευση της δημοκρατίας και της πολιτικής ζωής.
Οι βαθιές αλλαγές  στο Πολιτικό Σύστημα και τους πολιτικούς και συνταγματικούς θεσμούς  που έχουμε παρουσιάσει εδώ και καιρό, η καταπολέμηση της διαφθοράς, ο πλήρης σεβασμός των δικαιωμάτων των πολιτών, η άρνηση των διακρίσεων, αποτελούν στοιχεία που ενισχύουν το υπόβαθρο για την υγιή οικονομική ανάπτυξη.
3.6 Λειτουργία Δικαιοσύνης
Το σύστημα απονομής της Δικαιοσύνης κατέχει κομβικό σημείο στην αναπτυξιακή πολιτική κάθε σύγχρονης χώρας.
Στόχος μας είναι να ενισχυθεί το επιχειρηματικό και οικονομικό περιβάλλον μέσω:
  • της ταχείας επίλυσης των διαφορών σε σχέση με επενδύσεις  και των  εργατικών διαφορών  κλπ.
  • της αποτελεσματικής αντιμετώπισης της διαφθοράς και την πάταξη της εγκληματικότητας.
  • της ισότητας πρόσβασης στις υπηρεσίες της Δικαιοσύνης και την αποφυγή χρήσης του δικαστικού συστήματος ως μέσο αθέμιτου ανταγωνισμού.
Για το σκοπό αυτό συμβάλλουμε:
α) Στην αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου (κώδικες) και στην προσαρμογή τους στα νέα κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα.
β) Στην ενίσχυση των εναλλακτικών μεθόδων επίλυσης διαφορών (διαμεσολάβηση, ποινική διαπραγμάτευση).
γ) Στην υλοποίηση της στρατηγικής για την Ηλεκτρονική Δικαιοσύνη.
3.7   Ρυθμιστικό πλαίσιο-Ανταγωνισμός
Η διασφάλιση συνθηκών υγιούς και ανόθευτου ανταγωνισμού στην αγορά αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα προκειμένου να ενθαρρυνθεί η υγιής και παραγωγική επιχειρηματική πρωτοβουλία αλλά  και να προστατευθεί ο καταναλωτής. 
Για τον σκοπό αυτό στοχεύουμε:
α) Στη νομοθετική κατάργηση όλων των διοικητικών εμποδίων που στρεβλώνουν τις αγορές και νοθεύουν τον ανταγωνισμό.
Οι περιττές αδειοδοτήσεις σε πολυδαίδαλες και αναποτελεσματικές ελεγκτικές διαδικασίες, οι αναχρονιστικοί διοικητικοί περιορισμοί θα αντικατασταθούν με σύγχρονο και ευέλικτο πλαίσιο που ενισχύει τον υγιή ανταγωνισμό.
β) Στην αποκατάσταση του ρόλου της Επιτροπής Ανταγωνισμού ως ανεξάρτητης αρχής, ώστε να εξετάζονται το ταχύτερο οι υποθέσεις «συγκεντρώσεων» και να ολοκληρώνονται οι έρευνες της ως προς τη λειτουργία όλων των τομέων και κλάδων της αγοράς.
Η νέα ρύθμιση των «αγορών», γίνεται επιβεβλημένη, ιδιαίτερα από την ώρα που προωθείται και η αποκρατικοποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων και πρέπει να κατοχυρωθεί ο αποδοτικός ανταγωνισμός χωρίς δημιουργία νέων μονοπωλιακών καταστάσεων.
3.8 Περιφερειακή πολιτική 
Η μη ικανοποιητική απόδοση των περιφερειακών πολιτικών παρά τη σημαντική αποκέντρωση του κράτους και εν τέλει η ανισορροπία Κέντρου και Περιφέρειας υπήρξαν παράγοντες όξυνσης της κρίσης της  χώρας.
Όντας μια χώρα της Ευρώπης  με ειδικά χαρακτηριστικά, υιοθετούμε την πρόκληση για την Ευρώπη των Περιφερειών ως βασική εθνική μας πρόκληση μέχρι το 2020.
Μεταφέρουμε τους αναγκαίους πόρους στις περιφέρειες και εστιάζουμε σε στοχευμένες και έξυπνες πολιτικές, με συνεργασία ΜΕΤΑΞΥ των ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ μας για την εφαρμογή κοινών πολιτικών, με βάση κοινά χαρακτηριστικά.
Προτάσσουμε τον ειδικό περιφερειακό σχεδιασμό για τη νησιωτική, ορεινή, πεδινή και περιαστική χώρα, ώστε να αναδειχθούν τα κοινά πλεονεκτήματα και να σχεδιαστούν οι αναγκαίες συνέργειες σε όλους τους κρίσιμους τομείς.
Επιδιώκουμε κάθε Περιφέρεια να αναδείξει τη δική της παραγωγική  ταυτότητα,  να στηριχθεί κατάλληλα να αναδειχθεί πρωτοπόρος (leader) σε έναν ή περισσότερους κλάδους ανάπτυξης.
Προωθούμε τη Συνεργασία με άλλες περιφέρειες της Ε.Ε. και ειδικά  των γειτονικών χωρών με δράσεις για ολοκληρωμένους αναπτυξιακούς στόχους.
Προτάσσουμε τη συνεργασία ΔΗΜΟΣΙΟΥ και ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ με  συνέργειες, έρευνας, καινοτομίας, πρωτογενούς τομέα, μεταποίησης, βιομηχανίας, τουρισμού ώστε η περιφερειακή ανάπτυξη να απομακρυνθεί από τον πειρασμό του τοπικισμού.
3.9 Χωροταξία- Περιβαλλοντική πολιτική –Κλιματική αλλαγή
Η αποτελεσματική διαχείριση των υγρών και στερεών αποβλήτων, η κατασκευή των αναγκαίων δικτύων, η αειφορική διαχείριση του υδατικού δυναμικού της χώρας, συνολικού προϋπολογισμού άνω των 3,0  δις ευρώ τα επόμενα χρόνια, θα δημιουργήσουν πάνω από 25.000 νέες θέσεις εργασίας και θα αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Η γενναία πολεοδομική και χωροταξική ανασυγκρότηση όλων των Περιφερειών και των πολεοδομικών συγκροτημάτων της χώρας, μέσα από τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια, τα Ρυθμιστικά Σχέδια, την Πολεοδομική και Χωροταξική θεσμική Μεταρρύθμιση, θα διαμορφώσουν τον οδικό χάρτη χωρικής ανάπτυξης όλης της εθνικής επικράτειας.
Η υλοποίηση του Εθνικού Κτηματολογίου, με συνολικό προϋπολογισμό άνω των 600 εκατομμυρίων ευρώ μέχρι το 2020, θα προσελκύσει επενδυτές και αναμένεται να δημιουργήσει πάνω από 12.000 θέσεις εργασίας κατά την εκπόνησή του, δημιουργώντας ταυτόχρονα ένα πλήρες και νομικά ασφαλές αναπτυξιακό υπόβαθρο αξιοποίησης της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας.
Το νέο Εθνικό Σύστημα Προστασίας της Φύσης, για το 30% του εδάφους της χώρας, με την προσέλκυση δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων, με την αξιοποίηση των ιδίων πόρων, αποτελεί τον νέο αειφορικό πυλώνα του σύγχρονου παραγωγικού μοντέλου της χώρας, με αναμενόμενα σημαντικά δημόσια έσοδα και δημιουργία έως και 10.000 θέσεων εργασίας.
Και οι κυριότερες:
3.10 Καταπολέμηση Κοινωνικών Ανισοτήτων – Κοινωνική Συνοχή
Τα τελευταία χρόνια πήραμε –εξαιτίας της κρίσης- αναγκαστικές αποφάσεις και μέτρα, που δημιούργησαν προβλήματα σε μεγάλες ομάδες πληθυσμού, ενώ ενέτειναν σημαντικά το μείζον ζήτημα της ανεργίας.
Είναι ώρα να δοθεί βάρος σε μέτρα που αποκαθιστούν την Κοινωνική Συνοχή, μειώνουν τις ανισότητες, αποκαθιστούν σταδιακά αδικίες, ξεκινώντας από τις πιο ευαίσθητες και αδύναμες κατηγορίες του πληθυσμού.
Στην Ελλάδα μετά την κρίση, στην Ελλάδα της Ανάπτυξης πρέπει να συμμετέχουν όλοι. Φυσικά η επόμενη ημέρα δεν μπορεί να είναι ίδια με εκείνη που μας οδήγησε στην κρίση.
Χρειάζεται ένα νέο κοινωνικό κράτος, που αποτελεί συνιστώσα της Ανάπτυξης. Και αυτό σημαίνει ότι πόροι και δράσεις από το Πλεόνασμα που δημιουργείται θα κατευθύνεται με σύγχρονο και αποτελεσματικό τρόπο και επιλογές, κατά προτεραιότητα σε αυτούς που έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη.
Προτεραιότητές μας είναι:
  • Θεσμοθέτηση αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης για όλους με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε υπηρεσίες και εισόδημα για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Διαμορφώνεται σε συνεργασία με την ΤΑ  ένα πλαίσιο που δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας στον πολίτη για την εξασφάλιση βασικών αγαθών (που είναι η στέγη, η θέρμανση, η τροφή, η πρόσβαση στην εκπαίδευση, στο γιατρό στο νοσοκομείο) αλλά έχει και ως στόχο την επανένταξη.
  • Η αναμόρφωση και η ενίσχυση του πλαισίου στήριξης των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους, με έμφαση στη διασφάλιση της πρόσβασης και συμμετοχής των ατόμων με αναπηρία, στην εργασία εφόσον το επιτρέπει η μορφή της αναπηρίας, στη μόρφωση, σε κάθε οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική δραστηριότητα.
  • Ο επανασχεδιασμός και η προώθηση της μεταρρύθμισης στο Εθνικό Σύστημα Υγείας με αποτελεσματική-επαγγελματική διαχείριση των πόρων, συνεχής αξιολόγηση δομών και προσφερόμενων υπηρεσιών σε ένα σύστημα καθολικό, αποκεντρωμένο, αποτελεσματικό. Αναβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με αποκεντρωμένη ανάπτυξη, σημεία πρόσβασης και εξυπηρέτησης των πολιτών σε κάθε Δήμο και Δημοτικό Διαμέρισμα.
  • Ανάπτυξη και διεύρυνση του νέου προγράμματος κατ’ οίκον φροντίδας που δημιουργεί νέες βιώσιμες θέσεις εργασίας και ποιοτικές υπηρεσίες.
  • Στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος με νέους πόρους από την μείωση της ανεργίας, την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας και την ενίσχυση της εισπραξιμότητας με ενοποίηση των μηχανισμών ελέγχου και αξιοποίηση των σύγχρονων μέσων οργάνωσης και λειτουργίας. Διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας των Ταμείων και ολοκλήρωση των ενοποιήσεων. Βελτίωση του νομοθετικού πλαισίου για την ανάπτυξη επαγγελματικών ταμείων συμπληρωματικών παροχών, που πρέπει να αποτελέσουν τον δεύτερο ισχυρό πυλώνα της ασφάλισης.
3.11 Πολιτικές στήριξης των Ανέργων και Ενίσχυσης της Απασχόλησης.

α) Μέτρα στήριξης των ανέργων:
  • Πλήρης κάλυψη για υγειονομική περίθαλψη των ίδιων και των οικογενειών τους
  • Διεύρυνση των προϋποθέσεων για καταβολή του επιδόματος μακροχρόνια ανέργων σε 100.000 επιπλέον άτομα
  • Βελτίωση του πλαισίου για χορήγηση του επιδόματος ανεργίας για ελεύθερους επαγγελματίες που διακόπτουν την δραστηριότητά τους.
β) Άμεσες πολιτικές ενίσχυσης της απασχόλησης
  • Σύνδεση των προγραμμάτων κατάρτισης σε συγκεκριμένους τομείς που παρουσιάζουν ζήτηση από τις επιχειρήσεις.
  • Περαιτέρω μείωση του μη μισθολογικού κόστους στοχευμένη σε επιχειρήσεις που δημιουργούν θέσεις εργασίας.
  • Αλλαγή του πλαισίου για την αξιοποίηση των γεωργικών γαιών και κίνητρα για νέους αγρότες.
  • Ανάπτυξη της Κοινωνικής Οικονομίας με φορολογικά κίνητρα για τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές επιχειρήσεις, και χρηματοδότηση στα πλαίσια της ενίσχυσης της νεανικής επιχειρηματικότητας.
  • Επανάληψη του Προγράμματος Κοινωφελούς Εργασίας για 50.000 ανέργους, διπλασιασμός του προγράμματος αυτού  και διεύρυνση του προγράμματος εισόδου στην αγορά εργασίας για 150.000 επιπλέον ανέργους με αιχμή τους νέους έως 29 ετών.
4.    ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΓΙΑ ΝΕΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ
4.1   Ανθρώπινο Δυναμικό - Παιδεία
 Το νέο αναπτυξιακό μοντέλο  έχει ως ακρογωνιαίο λίθο το νέο σταθερό εκπαιδευτικό  σύστημα, χωρίς τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, βασισμένο  στην  Εθνική Συναίνεση.
Προτεραιότητές μας είναι:
α) Η αναβάθμιση του Τεχνικού Λυκείου, το Νέο Γενικό Λύκειο και το νέο σύστημα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση.
β) Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού έργου και η επιμόρφωση του Ανθρώπινου Δυναμικού.
γ) Η ανάπτυξη του Ενιαίου Εθνικού Στρατηγικού Σχεδιασμού για την έρευνα και την καινοτομία.
δ) Η ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης στην Ανώτατη Εκπαίδευση που είναι πηγή διανοητικού πλούτου, καινοτομίας, θέσεων εργασίας.
4.2 Ανθρώπινο Δυναμικό- Εργασιακές Σχέσεις
Το νέο παραγωγικό πρότυπο  στηρίζεται σε ένα υψηλά καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό και σε μια ΝΕΑ ΡΥΘΜΙΣΗ στις εργασιακές σχέσεις.
Είναι σαφές ότι η ευελιξία στην αγορά εργασίας πρέπει να συνοδεύεται από την ασφάλεια των εργαζομένων.
Για μας η αγορά εργασίας χρειάζεται κανόνες που ενισχύουν το ρόλο της διαβούλευσης των κοινωνικών εταίρων, δημιουργούν ανθρώπινο εργασιακό περιβάλλον, διασφαλίζουν τον υγιή ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων με σεβασμό στον εργαζόμενο.
Γι’ αυτό και «λογικές» ελεύθερων ομαδικών απολύσεων, εφαρμογής της αντιαπεργίας (lockout) και συρρίκνωσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων και συνδικάτων δεν θα γίνουν αποδεκτές.
Προτεραιότητά μας στον συγκεκριμένο τομέα είναι:
  • Η επαναφορά, με νέο πλαίσιο, του θεσμού των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων σε όλα τα επίπεδα και η καθολικότητα στην εφαρμογή των συμφωνιών. Συλλογικές διαπραγματεύσεις που συνδυάζουν τη βελτίωση της ζωής του εργαζόμενου με την ανταγωνιστική θέση της επιχείρησης στην οικονομία.
  • Η υποχρέωση της διαβούλευσης σε κάθε επιχείρηση του εργοδότη με τους εργαζόμενους, για αλλαγές που αφορούν τις συνθήκες εργασίας και την απασχόληση.
 4.3   Επενδυτική πολιτική
Η πραγματοποίηση επενδύσεων, ιδίως ξένων και άμεσων, στην εθνική μας οικονομία  προϋπέθετε τη δημοσιονομική προσαρμογή που ολοκληρώνεται τώρα. Σηματοδοτεί δε το τέλος της  χρηματοοικονομικής κρίσης, αφού αφενός δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας και αφετέρου εξασφαλίζει πολύτιμους και δυσεύρετους στην παρούσα συγκυρία ιδιωτικούς πόρους (κεφάλαια, τεχνολογία, τεχνογνωσία κλπ). 
Αποτελεσματικό μέσο για την προσέλκυση των επενδύσεων στην εθνική μας οικονομία  σήμερα αποτελεί ο δραστικός περιορισμός των γραφειοκρατικών εμποδίων στην επιχειρηματική δραστηριότητα, με αιχμή τις αδειοδοτικές διαδικασίες.
Ωστόσο, η απόσυρση του Δημοσίου από την, πληθωρική και περιττή, διοικητική εποπτεία της ιδιωτικής επενδυτικής  δραστηριότητας πρέπει να συνδυασθεί με την ενίσχυση της παροχικής διοίκησης, μέσω του Προγράμματος Δημόσιων Επενδύσεων (ΠΔΕ). 
Ισχυροποίηση του ΠΔΕ π.χ. στο τέσσερα τοις εκατό (4%) του ΑΕΠ συνεπάγεται ουσιαστική στήριξη των ιδιωτικών επενδύσεων, ενεργοποίησή του ως πολλαπλασιαστή και αποτελεσματική αξιοποίηση της αντικυκλικής του λειτουργίας. 
Άλλωστε, δεν υπάρχει ασφαλέστερο εχέγγυο για την προσέλκυση του ιδιώτη επενδυτή από την εφαρμογή ταυτόχρονα ενός ισχυρού Προγράμματος Δημόσιων Επενδύσεων από το ίδιο το κράτος. 
Η χώρα διαθέτει για τα επόμενα χρόνια πολύτιμους πόρους: 
- ολοκληρώνεται το τρέχον ΕΣΠΑ 
- αρχίζει το νέο ΕΣΠΑ 
- αρχίζει η νέα ΚΑΠ
-αρχίζει να λειτουργεί το Ινστιτούτο για την ανάπτυξη με έμφαση στις ΜΜΕπιχειρήσεις 
-το ανακεφαλαιοποιημένο τραπεζικό σύστημα στρέφεται στην πραγματική οικονομία, την παροχή ρευστότητας στις επιχειρήσεις, την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων, τις βιώσιμες επενδύσεις όλων των επιπέδων
Οι οδικοί άξονες, το Ελληνικό, οι έρευνες υδρογονανθράκων είναι τρία απτά αισιόδοξα δείγματα.
4.4   Αποκρατικοποιήσεις 
α) Η εύκολη πρόσβαση στις αγορές κεφαλαίων του Δημοσίου στο παρελθόν, είχε ως συνέπεια να εγκαταλειφθεί ή να υποαξιοποιηθεί η τεράστια περιουσία του.
Η κατασπατάληση αυτής της δημόσιας περιουσίας, ιδίως την παρούσα περίοδο της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, δίνει τη θέση της στην προσοδοφόρο, συνετή και διαφανή αξιοποίησή της.
Στο νέο αναπτυξιακό πρότυπο εντάσσεται η λεπτομερής καταγραφή, οριοθέτηση καθώς και η αποτελεσματικότερη δυνατή αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. 
Η διενέργεια ανοικτών διεθνών διαγωνιστικών διαδικασιών καθώς και η νομοθετημένη δυνατότητα σύμπραξης ιδιωτικού και  δημόσιου τομέα παρέχουν τις απαιτούμενες νομικο-οικονομικές τεχνικές για άμεση, αποδοτική και διαφανή αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου.
Η δυναμική που δημιουργείται από την έναρξη αξιοποίησης της μεγάλης περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου είναι αναπτυξιακός καταλύτης για την εθνική οικονομία. 
Σε συνδυασμό δε με την πραγματοποίηση κάποιων σημαντικών ιδιωτικών επενδύσεων, θα διευκολύνει την επάνοδο στην ανάπτυξη.
Δεν έχει μάλιστα οποιαδήποτε σχέση με πολιτικές εσπευσμένης εκποίησης δημόσιας περιουσίας για την εκπλήρωση δημοσιονομικών υποχρεώσεων. 
β) Το νέο αναπτυξιακό μοντέλο διατηρεί υπο δημόσιο ρυθμιστικό έλεγχο  δημόσιες επιχειρήσεις που διασφαλίζουν την παραγωγή και κυκλοφορία ζωτικής σημασίας αγαθών. 
Ιδίως εγγυάται την παροχή υπηρεσιών υγείας και παιδείας, δημόσιας ασφάλειας και κοινωνικοασφαλιστικής κάλυψης, από αξιόπιστο δημόσιο σύστημα παροχών. 
4.5   Αγορές Κεφαλαίου-Τραπεζικό Σύστημα
Η πρόσφατη έξοδος της Ελλάδας στις αγορές –που οδήγησε σε σημαντική αποκλιμάκωση των αποδόσεων των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου- αναμένεται να επηρεάσει θετικά και την επιστροφή καταθέσεων στο τραπεζικό σύστημα.
Ταυτόχρονα οι ανακεφαλαιοποιημένες πλέον Ελληνικές Τράπεζες αποκτούν και πάλι πρόσβαση στις διεθνείς κεφαλαιαγορές, ενώ αυξημένος αριθμός μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων εκδίδει και εταιρικά ομόλογα.
Οι Τράπεζες  έχουν πια  την δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν ουσιαστικά τις υγιείς ελληνικές επιχειρήσεις, αλλά και τις ανάγκες των ελληνικών νοικοκυριών (στεγαστικά δάνεια), συμβάλλοντας στην αναθέρμανση της οικονομίας και στην αποκατάσταση της ρευστότητάς της.
4.6 Υποδομές
Η επανεκκίνηση των μεγάλων οδικών αξόνων, αλλά και των μεγαλύτερων μικρής κλίμακας δημοσίων έργων, συμβάλλουν  στην επανεκκίνηση της οικονομίας, στη δημιουργία θέσεων εργασίας και στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Το νέο ΕΣΠΑ ανοίγει νέες δυνατότητες. Οδικά έργα, σιδηροδρομικές υποδομές, τηλεπικοινωνιακές, ψηφιακές και διαδικτυακές υποδομές, διαχείριση απορριμμάτων κοκ. Αυτά είναι μερικά μόνο από τα πεδία δημοσίων επενδύσεων και συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στις υποδομές με μεγάλη πολλαπλασιαστική συμβολή στην αύξηση του ΑΕΠ και την απασχόληση, σύμφωνα με τον σχεδιασμό που έχει  ήδη ανακοινωθεί ως πλαίσιο .
5.     ΤΟΜΕΑΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ

5.1   Πρωτογενής τομέας
Ο πρωτογενής τομέας (φυτική παραγωγή, κτηνοτροφία αλιεία) σε συνδυασμό με τη βιομηχανία τροφίμων  αποτελεί κατεξοχήν πυλώνα της ελληνικής παραγωγικής οικονομίας. Περιλαμβάνει μια ολοκληρωμένη αλυσίδα οικονομικής δραστηριότητας  - παραγωγής, μεταποίησης, εμπορίας και εξαγωγών - που κατόρθωσε να διατηρήσει ενεργό μέσα στην κρίση το παραγωγικό δυναμικό της. Η αύξηση της απασχόλησης στην ύπαιθρο και η σταθερή αύξηση των εξαγωγών την περίοδο 2010-2013 είναι ενδεικτικά της δυναμικής της ελληνικής γεωργίας και αλιείας. Είναι από τους λίγους τομείς, όπως και ο τουρισμός, που έχουν τη δυνατότητα να συμβάλουν ΤΩΡΑ και ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ με μετρήσιμα αποτελέσματα στην ανάπτυξη της χώρας.
Μέσα από την αειφόρα διαχείριση των φυσικών πόρων, την πλήρη  αξιοποίηση του παραγωγικού δυναμικού της, τη στήριξη της έρευνας και  της καινοτομίας, την ενθάρρυνση των συμπράξεων και με βασικό εργαλείο την εξασφαλισμένη ρευστότητα των 3 δις € ετησίως (20 δις συνολικά) από τους πόρους της νέας ΚΑΠ, η στρατηγική μας ως το 2021 είναι:
•  Η αύξηση της συμμετοχής του πρωτογενούς τομέα στο ΑΕΠ της χώρας, από 3-4% που είναι σήμερα στο 6-8%  με αιχμή τον αγροδιατροφικό τομέα
•  Η αύξηση της απασχόλησης στον πρωτογενή τομέα πάνω από 10% με ευκαιρίες για την είσοδο νέων αγροτών, επιχειρηματιών και επιστημόνων
•  Η μετάβαση από μια παραγωγή προϊόντων χαμηλού κόστους σε μια παραγωγή υψηλής ποιότητας & πιστοποιημένων ελληνικών προϊόντων
•  Η δημιουργία Εστιών Συντονισμού για τα ποιοτικά εθνικά προϊόντα (φέτα, ελιές, ψάρια, νωπά & μεταποιημένα φρούτα, καπνός, βαμβάκι,  κ.ά.), με στόχο την αύξηση των εξαγωγών αγροτικών προϊόντων στα 20 δις €
•  Η δημιουργία προστασίας & ασφάλειας εισοδήματος από τις ζημιές με προστασία της παραγωγής από τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής.
5.2   Τουρισμός  
Η τουριστική ανάπτυξη αποτελεί την πλέον αξιόπιστη ευκαιρία υπέρβασης της κρίσης. Αποτελεί  άμεση και σίγουρη αναπτυξιακή λύση για τη χώρα μας.
Η ανάπτυξη του τουρισμού οδηγεί σε ισχυρή και ανταγωνιστική οικονομία, δημιουργεί εισόδημα, νέες θέσεις εργασίας. Περαιτέρω δημιουργεί ευκαιρίες ανάπτυξης και για άλλους συνδεδεμένους κλάδους όπως είναι οι μεταφορές, το εμπόριο, η εστίαση, με αποτέλεσμα τα οφέλη του τουρισμού να επιδρούν συνολικά στην οικονομία της χώρας.
Στο νέο στρατηγικό μας σχέδιο έως το 2020  ο τουρισμός μπορεί να ξεπεράσει τα 24 εκατομμύρια αφίξεις με κατά κεφαλήν δαπάνη περίπου 800 ευρώ, δηλαδή να παράγει ετησίως 18-20 εκατομμύρια ευρώ και περίπου 8 μονάδες επιπλέον στο ΑΕΠ της χώρας.
Για την επίτευξη αυτού του στόχου απαιτούνται:
Α) Ανάπτυξη ειδικών μορφών τουρισμού με στόχο την προσέλκυση επισκεπτών καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Ειδικότερα δίδεται   βάρος στην ανάπτυξη του θαλάσσιου, θρησκευτικού, συνεδριακού, οικολογικού, πολιτιστικού, ιατρικού, ιαματικού, τρίτης ηλικίας τουρισμού κλπ
Β) Οριστική επίλυση του ζητήματος των θεωρήσεων Schengen μέσα σε ένα δύσκολο πράγματι ευρωπαϊκό πλαίσιο.
Γ) Πρόγραμμα ενίσχυσης υποδομών τουρισμού χρηματοδοτούμενων από ΕΣΠΑ, ΣΔΙΤ και private equity.
Δ) Συνέργειες πρωτογενούς τομέα με τουρισμό. Το νέο αναπτυξιακό μοντέλο για τον τουρισμό απαιτεί συνέργειες μεταξύ πρωτογενούς τομέα (γεωργία-κτηνοτροφία-αλιεία) με τον τουρισμό (γαστρονομία) ώστε να έχουμε στροφή στην ποιότητα.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η συμβολή του τουρισμού στην απασχόληση δεδομένου ότι αρκετά επαγγέλματα επηρεάζονται άμεσα αλλά και έμμεσα από την ανάπτυξη του τουρισμού.
Το 2013 απασχολήθηκαν στον τουρισμό 737.000 άτομα, ενώ στόχος για το 2021 είναι να απασχοληθούν περίπου 1.000.000 άτομα (αύξηση 36%).
Παράγοντες που θα επηρεάσουν την αύξηση της απασχόλησης στον τουρισμό είναι α) η αύξηση των τουριστικών επενδύσεων β) ανάπτυξη των ειδικών μορφών τουρισμού για να επεκταθεί η τουριστική περίοδος γ) ενίσχυση των τουριστικών επιχειρήσεων π.χ. επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών δ) αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού που απασχολείται στον τουρισμό ώστε να προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις της τουριστικής αγοράς (αναβάθμιση τουριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης).
5.3   Ενέργεια  - Ορυκτός Πλούτος
Στοχεύουμε σε ένα φιλόδοξο στρατηγικό σχέδιο με βάση το οποίο θα πορευθεί τα επόμενα χρόνια η χώρα, με στόχους:
- τη μείωση της ενεργειακής της εξάρτησης και την ανάδειξη της σε ενεργειακό κόμβο της ευρύτερης περιοχής και ολόκληρης της Ε.Ε.
- την υλοποίηση υποδομών όπως οι διεθνείς αγωγοί μεταφοράς φυσικού αερίου ΤΑΡ (Κασπία, Ελλάδα, Ιταλία), EastMed (Κύπρος, Κρήτη, ηπειρωτική Ελλάδα),  ABC (διάδρομος Αιγαίου Βαλτικής, από Ελλάδα έως Πολωνία, με χρήση διασυνδετηρίων) και οι τερματικοί σταθμοί υγροποιημένου ή συγκεντρωποιημένου φυσικού αερίου (Ρεβυθούσα, Αλεξανδρούπολη, Καβάλα), 
- την αξιοποίηση των εθνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε ξηρά και θάλασσα, καθώς και του υπόλοιπου ορυκτού πλούτου,
- τη δραστική μείωση του ποσοστού της ενεργειακής φτώχειας, μέσα από προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης κατοικιών μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος,
- την επέκταση του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου από τις 550.000 οικογένειες σήμερα, σε πάνω από 700.000,
- την ορθολογική ανάπτυξη όλων των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας,
- την ανάπτυξη του ανταγωνισμού, με στόχο τη μείωση των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής παραγωγικής βάσης,
- την πλήρη ηλεκτρική διασύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική χώρα,
- την εφαρμογή Ευφυών Συστημάτων Μέτρησης κι Εξοικονόμησης Ενέργειας σε όλα τα νοικοκυριά,
- την επέκταση της χρήσης Φυσικού Αερίου σε όλες τις Περιφέρειες της χώρας, με επέκταση του εθνικού δικτύου και υλοποίηση αποκεντρωμένων συστημάτων διανομής.
Ο ορυκτός πλούτος της χώρας και οι μεγάλες βιομηχανίες μετάλλων και οικοδομικών υλικών προσδοκάται να αποτελέσουν καθοριστικό παράγοντα για το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας. Η ενεργειακή αναβάθμιση του υφιστάμενου αποθέματος των 8.000.000 κτιρίων της χώρας αποτελεί για τα επόμενα χρόνια τη μεγάλη βιώσιμη και περιβαλλοντικά φιλική αναπτυξιακή και οικονομική πρόκληση της βιομηχανίας μέταλλων και οικοδομικών υλικών της χωράς, που αναμένεται να δημιουργήσει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας στον κατασκευαστικό τομέα. Οι παραπάνω ανηφορικές δράσεις θα περιλαμβάνουν τις πρώτες κατοικίες, τα 200.000 δημόσια κτίρια και τους μεγάλους επαγγελματικούς χώρους.
Αναμένουμε τη δημιουργία άνω των 30.000 νέων θέσεων εργασίας από τις δράσεις προϋπολογισμού άνω των 3 δις ευρώ που συνολικά θα επενδυθούν την επόμενη προγραμματική περίοδο στην παραγωγή και εξοικονόμηση ενέργειας.
 5.4   Μεταποίηση – ΜΜΕπιχειρήσεις –Βιομηχανική πολιτική
Η στόχευση  (ποιοτικοί  και ποσοτικοί στόχοι) του  Στρατηγικού  Προγραμματισμού για τη Βιομηχανική  Ανάπτυξη και την Ανταγωνιστικότητα 2014-2020,   συνδέεται και συμβαδίζει  με τις παραγωγικές, οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες της χώρας και ειδικότερα  με την αλλαγή του παραγωγικού προτύπου: την  αναγέννηση της παραγωγικής βάσης, τη δυναμική συμμετοχή της στην οικονομική ανάπτυξη  και στη δημιουργία σταθερής και μόνιμης απασχόλησης.
Παράλληλα πρέπει να  συνδράμει στην ικανοποίηση των στόχων  που έχουν τεθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ειδικότερα  στο πλαίσιο της βιομηχανικής πολιτικής της ΕΕ για το 2020.
 Το βασικό περίγραμμα των στρατηγικών, ποιοτικών και ποσοτικών στόχων  περιλαμβάνει:
α) Την  ανάσχεση της πτωτικής τάσης και τη σταθεροποίηση της βιομηχανικής παραγωγής και της απασχόλησης με δράσεις και πρωτοβουλίες στήριξης της ανταγωνιστικότητας (ειδικότερα σε περιοχές που βρίσκονται σε κρίση), προκειμένου να αντιμετωπιστούν  οι δυσκολίες της ύφεσης   και  να σταθεροποιηθούν ή και να βελτιωθούν   οι επιδόσεις της πάνω από τα  σημερινά επίπεδα του 9% της συμμετοχής της στο ΑΕΠ της χώρας.
β) Τη δημιουργία φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος που υποστηρίζει  και ενισχύει την προσέλκυση νέων επενδύσεων, την ανάπτυξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και της βιομηχανικής δραστηριότητας και  την επιχειρηματικότητα στους τομείς της μεταποίησης και ειδικότερα αυτής που εισάγει την καινοτομία στη δραστηριότητά της, την αξιοποίηση εγχώριων πόρων και ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων, και ενισχύει τη εξωστρέφεια και τις εξαγωγές. Οι στόχοι σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει να συνδέονται για τα επόμενα χρόνια με σταδιακή  αύξηση του αριθμού των νέων επιχειρήσεων στη μεταποίηση κατά 25.000-27.000 και της απασχόλησης κατά 150.000 περίπου νέες  άμεσες θέσεις εργασίας και άλλες 90.000 ή και περισσότερες έμμεσες θέσεις μέχρι το 2020. 
γ) Την ενίσχυση-στήριξη των  επενδυτικών πρωτοβουλιών που αναλαμβάνουν οι  μεταποιητικές επιχειρήσεις  όλων των μεγεθών (μεγάλες, μεσαίες μικρές και πολύ μικρές) και οι επενδυτές,   σε υφιστάμενες αλλά  και νέες δραστηριότητες  στο δευτερογενή τομέα και τις συναφείς προς αυτόν υπηρεσίες, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, που θα κινούνται στο προαναφερθέν πλαίσιο.
5.5   Logistics\Μεταφορές  
Στο πλαίσιο της έντονης ανάπτυξης του κλάδου της εφοδιαστικής αλυσίδας που σημειώνεται παγκοσμίως, δίνεται η ευκαιρία στη χώρα μας να εκμεταλλευτεί την πλεονεκτική της θέση και να καταστήσει την αγορά εφοδιαστικής αλυσίδας μοχλό ανάπτυξης της Εθνικής Οικονομίας.
Με την καλύτερη οργάνωση και διοίκηση της εφοδιαστικής αλυσίδας τα εμπορεύματα θα αποθηκεύονται και θα διακινούνται με μεγαλύτερη ασφάλεια, ταχύτητα και χαμηλότερο κόστος. Για να συμβούν όλα αυτά, θα πρέπει να λάβουν χώρα μία σειρά από δράσεις και κίνητρα φορολογικά, βελτίωση των υποδομών, δημιουργία δικτύου εμπορευματικών σταθμών.
5.6  Ηλεκτρονικό Εμπόριο
Με την προώθηση του ηλεκτρονικού εμπορίου δημιουργούνται νέες ευκαιρίες και αναπτύσσονται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Προωθείται η διαφάνεια και η αξιοπιστία στο χώρο του ηλεκτρονικού εμπορίου, με απώτερο σκοπό την ενίσχυση των αγορών μέσω διαδικτύου και κατ’ επέκταση της ανταγωνιστικότητας στο σύνολο της αγοράς. Η Πολιτεία θα πρέπει να στηρίξει το χώρο του ηλεκτρονικού εμπορίου μέσα από διάφορες δράσεις, όπως ενδεικτικά οι ακόλουθες:
i.   Υποστήριξη μικρο-μεσαίων επιχειρήσεων για τη δραστηριοποίησή τους στο χώρο του ηλεκτρονικού επιχειρείν, με έμφαση σε ανταγωνιστικά ελληνικά προϊόντα, στις εξαγωγές, σε καινοτομικές δράσεις και αξιοποίηση επιχειρηματικών ευκαιριών.
ii.   Συμβουλευτικές και εκπαιδευτικές δράσεις και δημιουργία οδηγού ο οποίος θα παρέχει βασικές οδηγίες και συμβουλές προς επιχειρήσεις για την ανάπτυξη και δραστηριοποίηση στο χώρο του ηλεκτρονικού εμπορίου.
iii.  Δράσεις ενίσχυσης της εμπιστοσύνης του καταναλωτή απέναντι στο ηλεκτρονικό εμπόριο, όπως η πιστοποίηση ηλεκτρονικών καταστημάτων από αξιόπιστους φορείς.
5.7   Ναυτιλία 
Άμεσος στόχος είναι η υπέρβαση της  σημερινής κατάστασης, όπου δεν αξιοποιούνται όλες οι δυνατότητες της ελληνικής  ναυτιλίας για τη δημιουργία και προώθηση απασχόλησης.
Αυτό μπορεί να γίνει με ένταση διαλόγου, έντιμου και ειλικρινούς, των αρμοδίων υπουργών Οικονομίας και Ναυτιλίας με την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών και μεμονωμένους μεγάλους πλοιοκτήτες έτσι ώστε να βρεθεί η διεθνώς αποδεκτή μέθοδος ορθής φορολόγησης συνδυαστικά με τη μείωση της ανεργίας των ναυτικών και την ύψωση της ελληνικής σημαίας.
Οι ολοκληρωμένες δομές ναυτικής εκπαίδευσης είναι άμεση προτεραιότητα για μια χώρα ναυτική, όπως η  Ελλάδα.
5.8 Βιομηχανία Φαρμάκου
Ενίσχυση του κλάδου με προώθηση δράσεων έρευνας και ανάπτυξης στην παραγωγή γεννόσημων και άλλων σκευασμάτων με εξαγωγικό προσανατολισμό. Τα φυσικά καλλυντικά υψηλής ποιότητας και τα αρωματικά φυτά που είναι βασικός πλούτος της ελληνικής χλωρίδας είναι επίσης πεδία μεγάλων αναπτυξιακών δυνατοτήτων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου